UNUTMADIM

2. BÖLÜM: "9 AY BİRLİKTEYDİK..."

"Hayatlar ,hayatlarınız ,hayatlarımız...
Hepimizin bir hayatı var . Bazılarımız hayatlarımız için elimizden geleni yaparken . Bazılarımız hayatın akışına bırakıyoruz. Bazılarımız hayatımızı çok severken , bazılarımız son derece nefret ediyoruz ... Peki biz kimiz? Kendimizi gerçekden tanıyormuyuz ? Biz neyi ne için çabalıyoruz? Ölücez ... Hepimiz ölücez ... Peki âla . Size tuhaf bir soru . Ben neden insanım ? Diye hiç düşündünüz mü? Ya da insan değil de başka ne olmak isterdiniz? Kedi ,kuş ,telefon ,aslan ,lamba ,iğne, sandalye, çorap ve benzeri . Peki ya bir hiç belkide bir hiç olmak . Belkide asla dünyaya gelmek istermiydiniz?
Ama size bir tavsiye veriyim . Kendinizi sorgulayın kendinizi soru sorun ! Kendinizi hesaba çekin . Kalbinizi ve zihninizi tartıştırın tabiki de kaos yaratmayın ama kendinizi sorgulayın mesala yastığa kafanızı koyduğunuz da ben bugün ne yaptım deyin . Doğrularınızı ve yanlışlarınızı tartıştırın. Gururunuz olsun fakat her zaman gururunuzu ön planda tutmayın zihninizi ve kalbinizi eşit kullanın ,zayıf olmayın her an her şeyin değişiceğine son derce inanın . Tavrınız olsun, hedifiniz olsun, çizginiz olsun, prensipleriniz olsun, farkınız olsun, sınırlarınız olsun, her şeyiniz şahsınıza münhasır olsun, davranışlarız taklit, düşünceleriniz satılık, değerleriniz emanet olmasın...
Demem şuki kendinize değer verin kimse için yaşamayın , tek bir hayatınız var ve sizinle mutlu olan sizinle üzelenleri hayatınıza alın . Ve özgüveninizi asla kaybetmeyin .Çünkü özgüvenini yitirmiş bir insan asla bir yere ulaşamaz...

''İŞDE BİZ O GÜN , TÜKENECEĞİZ..."

Annemle kahvaltımızı yaparken annem bir yandan bir şeyler anlatıyor. Ama benim halen aklım mesajda , kimdi? ve ne demek istemişdi? . Bilmek istiyordum gerçekden bilmek istiyordum. Annem birden kızım sence saçlarımı hangi renge boyayım ? Kızım ,kızım! Derken eliyle koluma dokunduğu an sıçrayarak - hı dedim. Annem de sana n'oldu Eylül dedi . Bende hiç annecim sadece daldım dedim . Eminmisin dedi annem yüzün bembeyaz olmuş , rengin solmuş sanki . Hayır annem sen öyle görüyorsun ben gayet iyiyim . Yapmacık bir tebessümle konuşmayı sonlandırdım . Sonra halen mesajı düşünürken , annem çokdan kıyafetini giymiş ,makyajını yapmış seri adımlarla kapıya doğru ilerliyordu . Sonra telefonunu mutfakda unuttuğunu anlayıp geri döndü. Ve tezgahın üzerindeki telefonu alarak yanıma geldi . Yanağıma öpücük kondurdu . Ben gidiyorum kızım dedi. Bende annemi kapıya kadar yolcu ettim tam kapıyı kapatırken birden istemsizce ağzımdan anneme karşı şöyle bir cümle kurdum "- Anne sen beni bir yerde bir kişinin yanında 9 ay bırakırmısın ? dedim. Annem birden şaşırarak bana baktı . Bune biçim soru kızım dedi . Ben seni asla bırakmam hemde sonsuza kadar canım pahasınada olsa seni asla bırakmam canım kızım dedi . Bir öpücük daha kondurup ,kendine iyi bak beni üzme diyerek göz kırptı ve gitti ...

Kafamı dağıtmak için müzik dinlemeye karar verdim . Ve odamdaki laptopumu alarak oturma odasına geçtim . Sonra müzik açmak için youtubeye girdim ve şarkı sözü şöyle diyordu "~ Etrafımızı sarıverecek , bir boşluk ya asla bitmeyecek ,her şey bir anda anlamsız gelecek . İşde biz o gün , TÜKENECEĞİZ... Ve yüreğime dokunan o fon müziği Sezen Aksunun TÜKENECEĞİZ diye kelimeyi o naif sesinden duyuşum . Nedense şimdi dokunsalar oturup ağlayasım geldi . Bu duyguma sebep olan şeyi çok iyi biliyordum . Sonra sakinleşmek için müziği kapattım . Ve sakin kafayla bir daha ınstagrama girdim , dm kutuma girdim ve o mesaja girdim . Mesaji dakikalarca heceleyerek okudum . Hepsini tekrar tekrar . Tek tek ,sakin sakin ... Ama sakinliğimi bozan kelimeye geldim ve heceleyerek okumaya başladım . Mer-ha-ba ta-nı-dın-mı? Be-ni. Ha-ni do-kuz ay bir-lik-tey-dik . Sinir krizi geçirmek istiyordum . Ben kimseyle dokuz ay birlikde olmadım . Annem ben küçükken asla dokuz ay birisine bırakmamışdır . Hem bıraksaydıda bahsi geçerdi , fakat ben ilk defa duyuyorum . Anlam veremiyorum . Gerçek olup olmadığından bile şüphe ediyorum hatta . Sonra ne yapıcağıma karar vermeliydim. Anneme babama söylemek istemiyodum çünkü ilk defa kendi başıma bir şeyleri yapmak istiyordum! Anne ve babama söyleme fikrini eledikden sonra . Farklı şeyler düşünmeye başladım acaba polisemi gitseydim . Belki bulurlardı hem reşitimde ama olmazdı elbet annem babam duyabilirdi . Oflayarak farklı şeyler düşünmeye çalışıyordum . Acaba cevap mı yazsam? Yada beklesem mi? Tam bunları düşünürken telefonum çaldı . Bian tereddütlü bir şekilde elime aldım . Ve ekrana baktım mersem -Sevda arıyordu ... Sevda benim dershaneden arkadaşımdı , fakat o kadar yakın değildik sadece merhaba ,merhaba o kadar şuanda niye aradığınıda anlam verememişdim.
Sevdanın aradığını görünce bir oh çektim yinede ve o dakikalarda nefes almadığımı fark ettim .
Hemen telefonumu elimde kavrayıp telefonu açtım .
- Alo!
-Eylül sensin değil mi?
-Evet Sevdacım benim zaten beni aramadın mı?
-Evet evet seni aradım fakat emin olmak istedim sadece .
-Hmm anladım canım . Bir şeymi oldu sesin biraz kötü geliyor .
-Evet !
-Oldumu !? Ne oldu Sevda ?
-Eylül nasıl söyliyeceğim bilmiyorum fakat söylemem lazım . Zaten birazdan seni dershane sorumlusuda arayabilir . Aslında velini arıycakdı ama sen veli numarasına kendi telefon numaranı yazmışsın ben çaktırmadım ama arayabilirler haberin olsun.
-Ne oldu sevda beni dershane sorumlusu niye arıyor bugün gelmedim diyemi ? Başım ağrıyor o yüzden gelmedim ! Ne oldu sevda söylermisin?
Sevda boğazını temizleyip konuşmaya devam etti.
-Eylül sakın korkma gelip gelmemenle hiçbir alakası yok! Fakat bugün 2. dersten sonra büyük bir bağırmayla bir kadın senin ismini söylüyordu . Eylül diye bağırıyordu ilkin ben sen tek bu dershanede Eylül olamayacağını düşündüm fakat kadın bizim etüd sınıfı önünde durup .-Eylül , Eylül TOPRAK nerede ? Deyince . Seni aradığını fark ettim . Kadının bir elinde bıçak vardı. Bir elindede bir siyah bileklik . Herkes ne olduğunu anlamaya çalışırken öğretmen ve güvenlik kadına müdahale ettiler. Kadının gözleri sanki seni arıyordu . Hepimize bir göz gezdirdi ve seni göremeyince zorluk çıkarmadan ve kimseyle tek kelime etmeden çekip gitti . Herkes senin hakkında konuşuyo aslında bu önemsiz bir şey önemli olan o kadının seni neden aradığı ve kim olduğu ! Kadının gözleri bir farklı bakıyordu sanki bir yanı hüzünken bir yanı öfke patlaması yaşıyordu . Ama sen yinede kendine çok dikkat et . Arkadaşım...
Ben şok içinde bunları dinlerken , soğuk terler döküyordum. Ve çok korkmuşdum ...Kekeleyerek!
- Ne ...ne......... Doğ....doğ...ru.mu.....mu bu de.....dik....dik..lerin. Elllerim titriyordu telefon elimden kayıp düşecekmiş gibi hissediyordum. Sonra devam ettim konuşmaya.
-Kim.......kim...miş pekiii?
-Eylül dediğim gibi kadın seni göremeyince çekip gitti .
Tam bu sırada telefonumdan Sevda konuşurken dıd..dıd..dıd diye ses geliyordu . Ekranı kulağımdan çekip baktığımda bir numaranın aradığını gördüm . Hemen Sevdaya tamam ben seni sonra arayacağım ! Görüşürüz dedim. Ve kapattım hemen o numarayı açtım ve ilkin bir sessizlik vardı . Sonra korkak ve ürkek bir sesle -Alo ! Dedim . Ve birden bir ses geldi hatırla beni tatlım dedi . O sesi hiç duymamamışdım hayatımda ilk defa duymuşdum. Boğuk ve tiz sesli kadın konuşmaya devam etti. Eylül etrafındakilere iyi bak . Hiç kimseyi kusursuz sanma etrafındakilere aynı evde kaldıklarına iyi bak . Çünkü hepsinin hayatı "yalan hayatlar " ... Bu ınstagramdaki mesajın sahibinin kullanıcı adıydı."xyalanhayatlarx" .
Ve korkak ses tonumla senmisin dedim ? Mesajı atan kişi senmisin ? Dedim.
Ve bir kaç saniyeden sonra bana kadın -sence benmiymişim dedi ve katıla katıla kahkaha attı . Aynı saniyede de yüzüme kapattı telefonu. Bende telefonu kulağımdan yavaşça çektim. Ve hemen numarayı kaydettim . Ve whatsappa girdim rehberimdeki kişilerin bulunduğu yere girdim ve yenileyerek numaraya baktım . Whatsappı vardı ve herşeyi herkese açıkdı . Yada benim telefonumu kendine kaydetmişdi hemen parmağımla profil kısmına tıkladım ve profilinde bir ay vardı . Ve ayın hemen altında da şöyle bir yazı yazıyordu "Sen her defasında gerçekleri örtmeye çalışırsın fakat gerçekler her zaman gün yüzüne çıkmaya direnir ,daima mücadele olur aranızda . Ve en sonunda pes eder çekilirsin. Gerçekler ise gün yüzüne çıkmayı başarır. Ve kazanan sen değil , gerçeklerdir... " Evet bu yazıyordu aynen bu yazıyoedu . Yazıyı tekrar okuduktan sonra aklıma son biyogrofisi geldi ve hemen profilden çıktım . Biogrofisinde ise doğrulukla yalanın ,yalanla doğrunun karışmış sembolü (☯️)vardı.
Sonradan son görülmesi baktım ve çevrimiçiydi.

~ÇEVRİMİÇİ......ÇEVRİMİÇİ........ÇEVRİMİÇİ.........YAZIYOR.....YAZIYOR

Sanki onu bekliyormuş gibi olamamak için whatsappdan çıktım. Ve beklemeye başladım aradan 5 dakika geçmişdi ve halen bildirim gelmemişdi tam ümidimi kesmişken birden bildirim sesim geldi . Hemen telefonu elime aldım ve whatsappa girdim . Sadece şunu yazmışdı. "Aferin kaydettin , akıllısın.;)" . Bumuydu acaba burnuylamı yazmışdı? yani kaç dakikadır sadece üç kelimemi yazdı. Benimle dalga geçiyordu . Oynuyordu benimle. Kendinden korktuğumu sanıyordu ama ben korkmadım ,korkmamda... Klavyemi açtım ve o kadına mesaj yazmaya başlamışdım . Yazarken gözüm son görülme kısmına takıldı . Ve çevrimdışıydı... Ama ben yinede yazmaya devam ettim. Şöyle yazıyordum.

*Bak her kimsen seni bulucam ve seni bulduğumda çok kötü yapıcam kimsin lan sen kim .Sen hangi cürretle benim dershaneme gitme lüksünü buluyorsun? Sen kendini bir şeymi sanıyorsun ? Sen birde ağzına annemi babamı alıyorsun alma ağzına o kirli ağzına , bir daha beni arar benim bulunduğum yerlere gidersen . Herhangi bir yerde herhangi bir zamanda karşıma çıkarsan . Seni polise şikayet edicem. Ve senin gibi gereksiz , varlıklarla yok benim . Sapıksın sen ,beni taciz ediyorsu ve bunu sana çok kötü şekilde ödediticem. Eğerki bir daha karşıma çıkarsan sana ben ne yapacağımı biliyorum...

Ve gönderme tuşuna bastım ! Mesajı yollarken içimden bildiğim tüm küfürleri ettim.

•1 dakika

•2 dakika

•5 dakika

•10 dakika

Yarım saat ,1 saat ,6 saat...

Ve ne mesajıma bakıp iki mavi tik yaptı . Nede bir cevap verdi ... O an kendimi büyük bir salak gibi hissettim . Ama herkesten sil yaparak silemezdimde korktuğumu sanabilirdi . Son görülmesine baktığımda , son görülme ayarının kapalı olduğunu fark ve bu şuna işaretti .
Evet whatsappa girmiş hatta belkide yukardan okumuş . Fakat kâle alıpda mesajımı açıp bakmamışdı ve ayriyettende son görülme ayarını kapatmışdı . Çünkü ben o numrayı kaydettiğimde son görül!mesi gözüküyordu . Fakat şimdi gözükmüyordu buda kapattığına işaretti . Ve ben tekrardan whatsappdan kadına şunu yazdım "PSİKOPAT"...

Fakat bu sefer bekledim ve kadın birden çevrimiçi oldu . Ve anında mesajlarımın yanında mavi tik oldu. Bende sabırsızlıkla mesaj yazmasını beklerken okudu ve whatsappdan çıkdı.
Kendimi aynı şöyle hissettim . Hani gidersiniz kendinizden büyük birisine kafa tutarsınız ya , o kafa tuttuğunuz kişide size şöyle yapar , dünkü çocuk çocuk işde boşver der ve sizi kale almadan gider ve sizde salak gibi kalırsınız . He tam olarak o salak gibi kalan ben ,giden ise o kadın ... Kendimi o kadar ezik , o kadar salak , o kadar aptal hissetimki o an gerçekden böyle camdan atlayasım gelmişdi ...

Ama sabredecek ve bütün puzzle parçalarını birleştircek çıkan şekle anlam verecekdim...

Not; Evet kuzularım öncelikle merhabalar ^^
Ve şunlarıda söylemek istiyorum canlarımmm. Yorum yapmayı ve hatta eleştirmeyi , oylamayı unutmayın . Herhangi bir düşünceniz yada aklınıza takılan bir yer varsa yorumlar kısmından sormayı unutmayın . Bölümümü beğenmenizi temenni ediyorum .
Ve bu beğenmenizi yorumlarla ,oylayarak bana da hissetirmenizi istiyorum,kocaman bir aile olamamız dileğiyle.^^
İyi okumalar ...

~Rukiye ÖNDER :)