don't expect a happy ending

so the romance take a turn

Rainvir pov:

          Napapangiti ako sa sarili ko everytime I remember the night I shared with Sweet. Granted na hindi iyon natuloy sa you know what- we still shared something special and I know she never had shared before with other men. I was her first kiss. I closed my eyes as I remember the way her body moved against mine. How soft she felt. How wonderful she smelled like…

          How for that moment, nothing else in the world mattered. My train of thoughts got interrupted nang makarinig ako ng katok sa pinto. Tinatamad akong bumangon para pagbuksan iyon. For sure it’s not Sweet. Nasa Cr si Sweet. Kahapon pa siya nakauwi and we promised that things between us will not be awkward. Er.. More of i forced her into agreeing with our promise but why focus on the technicalities right? Our little secret will be our little secret.

I was looking forward to spend some time with her during this semestral break and sakto pumunta siya dito kani-kanina lang para dalhin ang mga damit ko na pinahiram ko sa kanya. she insisted na siya ang maglalaba ng mga iyon kaya iniuwi muna niya sa kanila.

          I invited her to stay muna at magmeryenda kami. she said sa labas na lang kami magmeryenda. Haha. Takot na siya na kaming dalawa lang ang maiiwan dito sa condo ko so pumayag na lang din ako. Ayaw ko rin naman may mangyari na hindi niya gusto e. Nakigamit muna siya ng CR.

          “Mom!”, I blurted when I saw my mom outside the door. Nakasimangot ito.

“ano itong sinabi sakin ng guard na may dinadala ka daw madalas na babae dito sa condo unit mo?” salubong niya sa akin. Dumiretso siya sa loob ng unit ko at umupo sa sofa kahit hindi ko pa siya iniimbitahang pumasok. Well what do you expect? She’s my mom.

Nice to see you again too mom. I whispered to myself. “kaibigan kopo iyon Mom.” I have a pretty good idea kung sino ang sinasabi niya. Yung guard na yun talaga! I bet iyon yung guard who kept trying to be friendly with me. sipsip sa nanay ko. Nagsumbong pa!

“Sus. Eh bakit kayong dalawa lang? Gawain bayan ng matinong babae? Buti kung may ibang tao dito!”, she insisted. I wonder how priceless would be her reaction like kapag nakita niya si sweet galing sa CR. Napalunok ako. Kung anu ano na naman siguro ang iisipin niya. Kaming dalawa lang kasi ni Sweet sa unit ko. Tapos madadatnan niya pa na galing si sweet sa cr.

“Mom. Wag naman po kayong magsalita ng ganyan. The situation just brought her here twice. First sa group work. Second dahil sa habagat. It’s not like she had a choice. It’s either here or doon sa school na mukhang refugee camp. At mabait pong tao si Sweet.” Pagtatanggol ko sa babaeng mahal ko.

"Sweet? May tawagan pa kayo?", nandidilat ang mga mata niya. At bakit ang sweet part lang siya nagreact? Eto mahirap minsan kapag kausap si Mom. Naririnig lang niya kung ano ang gusto niya or iniexpect niya na marinig.

"Hindi po Mom. Pangalan niya po talaga iyon."

"Nako rainvir ha. Wla akong tiwala sa ganyang klase ng babae na sumasama sa bahay ng lalake na silang dalawa lang. aba. Ano na lang din ang iisipin ng mga tao na ginagawa niyo dito? Wala ba siyang mga magulang? And what is it with that name? Parang screen name ng sexy actress!" she even cringed. Hala. Napagtripan na talaga ang pangalan ni Sweet…

"Her mom died when she was a kid.", i recalled when she told me the story about her mom. I saw love and pain in her eyes. She spoke so fondly of her as if nandoon pa rin ang mama niya sa piling niya.

"Oh. Im sorry to hear that. What about her dad?” nabawasan ang pagkamaldita sa tinig niya. Nakikisimpatiya sa pagkawala ng maaga ng nanay ni Sweet. Good going mom. He thought.