Hapa syte ne mengjes prane nje arome te embel e perkedhelese trendafili. Ajo ishte ngjitur meje, dora ime me krahun shtrengonin belin e saj dhe thithja me gjithe forcen e mushkerive te mija eren plot dashuri qe leshonte trupi i saj. Fytyra ime ishte zhytur ne floket e saj rremuje dhe fytyra e saj ne kraharorin tim. Nuk leviza se nuk doja ta zgjoja dhe nderkohe mund te perfitoja rastin per te soditur fytyren e saj engjellore kur fle. Ishte kaq e pafajshme, ishte kaq ndryshe nga Karla energjike dhe e qendrueshme. Aty dukej sa e bute ishte, do thoni ju çdo femer apo mashkull mund te duket i/e embel ne gjume. Eshte ndryshe te dashur lexues kur e sheh dike me syrin e dashurise e te fle prane teje. Jeta te duket vet optimizem dhe shprese, nje enderr plot yje qendisur nga deshira per te ecur perpara permes nje force qe ta del vetem personi qe dashuron. E pra keshtu ndihesha une prane saj, nje marrezi ndjenjash qe ishin mberthyer fort tek une duke luftuar cdo beteje qe ngrinte arsyeja dhe serioziteti im si natyre. Ajo levizi ngadal dhe me shtrengoi lehte me perqafimin e saj. Hapi syte ngadal dhe ashtu pergjumesh ngriti pak koken per te me pare mua. Buzeqeshi pakez me cepin e buzes e mbylli perseri syte e filloi te merrte fryme te renduar perseri. E putha lehte ne buze dhe ajo ma ktheu. E perkedhela ne faqe dhe filloja ta ferkoja nga balli e floket. Ajo u rehatua dhe me shume.
Karla: Vazhdo keshtu...qenka qef...
(Tha me zerin e pergjumur. Une qesha teksa sodisja pambarim fytyren e saj bardhoshe e te bute. Vazhdova ta perkedhelja derisa mori doren time me te sajen dhe e vuri ne faqen e saj.)
Karla: Miremengjes.
(Tha ende me syte e mbyllur)
Karla: Miremengjes trendafil. Si fjete?
Karla: Si qengj fjeta. Te vrava shume naten? Prapanica ime nuk rri ne nje vend e di leviz shume.
Niko: Habitem pse ma thuaj kete. Ti nuk levize asnje cm ja kshu kemi qene gjithe naten ose nuk kam ndjere gje por nuk e beso, une se kam gjumin shume te rend.
Karla: Gjysma e se keqes. Sa eshte ora?
(Pash telefonin)
Niko: Po vete 9 e nje cerek.
Karla: O perendi. (Tha duke u cuar zgupthi) Klasa do jete duke na pritur s'jam bere asnjehere vone. Çohu duhet te shkojme.
Niko: Qetesohu vogelushe eshte pushim sot. Ti ndoshta se di por une jam shume i perpikt me orarin. E urrej vonesen.
Karla: Pushim? Pse çfare eshte sot?
Niko: Dita e rinise ku di une ça nuk kane bere si fest keta.
Karla: Ah po, si e harrova.
Niko: Do kesh qene shume e gezuar qe do rrije me mua mbase?
(I thash duke qeshur si i djallezuar)
Karla: Sa per te qeshur.
(Tha duke me nxjerre gjuhen)
Niko: Provoje e nje here po se gjen me gjuhen pastaj.
Karla: Na shkrive...
Ajo u çua dhe pa nga dritarja. Hapi syte si poç dhe po shikonte perqark.
Karla: Niko ka rene debore...
Niko: Vertet?
Karla: Eja shikoje si eshte zbardhur vendi.
U çova dhe e rrethova nga pas me krahet e mi duke zhytur fytyren ne qafen e saj epshndjelles. I dhash nje puthje qe e dridheroi lehte dhe ngrita koken per te pare nga dritarja. Kishte zbardhur vertet dhe nuk ndodhte shpesh kjo.
Niko: Te pelqen bora?
Karla: Po me pelqen po e di çfare pelqej me shume ne nje dite si kjo?
Niko: Me thuaj.
Karla: Te bejme nje xhiro ne debore e me pas te shkojme ne nje vend te ngrohte e ta shijoj kete dite dimri.
Niko: Epo mire pra keshtu ta bejme diten e sotme vogelushe.
Karla: Bukur, por duhet te shkoj nje here te takoj mamin. E me pas dalim perseri.
Niko: Hame mengjes dhe dalim.
Karla: Nuk kam shume uri.
Niko: Por nuk do te thote se nuk do hash.
Karla: Eja shkojme direkt, ose ti ha dhe une shkoj ne shtepi. Nderrohem dhe vij dhe marim ndonje kakao nderkohe qe bejme xhiro. Eshte qef!
Niko: Mire por do te te çoj ne shtepi.
Karla: Mire vishu trash se do jete goxha ftohte jasht.
Niko: Do shkojme me makine.
Karla: Por eshte debore.
Niko: Edhe? Makina ime eshte e afte te perballoj cdo lloj moti a stine. E kam blere shtrenjt po ja ka vlejtur. Per me teper, rruget e makina jane pastruar keshtuqe.
Karla: Ne rregull. Une po vishem dhe ti behu gati.
Niko: Vish rrobat qe te dhash. Ato te shkojne shume. Vetem hidh xhupin persiper.
Karla: Me duhet te kreh floket.
Niko: Çdo gje e ke ne tualet.
Karla: Harrova qe ti ke me shume floket se une.
(Qeshi. I pelqenin floket e mia paksi te gjata qe formonin bishtin e vogel qe mbaja. Mendoja ti prija)
Niko: Them ti pres meqe ma kujtove.
(Ajo me pa vrullshem)
Karla: S'behet fjale.
Niko: Pse?
Karla: Jo i adhuroj floket e tu keshtu. Me pelqejne shume. Sinqerisht, do i presesh?
(Tani u bera ne medyshje)
Niko: Mire meqe te pelqejne ty nuk do i pres.
Karla: I bukuri im.
(Hodhi duart ne qafen time si varese qe as miliardat e botes nuk mund ta blinin dot. Rrethova belin e saj dhe ajo u ngrit ne maj te gishtave per te arritur afersisht gjatesine time. Une ula pak koken per tu puthitur pas buzeve te saja mishtore dhe teper, por teper te adhurueshme.)
Karla: I dashur vishu dhe te shkojme.
Niko: Nuk vonohem. Hapa garderoben time.
Karla: Nese do shkoj ne guzhine.
Niko: Nese se ke te zorshme ti nuk te rrish.
Karla: Duhet te shkoj ne banjo.
Niko: Sa te mbarosh ti jam veshur.
E puth ne qaf dhe ajo iku ne tualet. Po shikoja ç' mund te vishja dhe kujtova se kisha dy kapuça te zinj njesoj. Ato i kisha marre ne Hollande dhe e dija se aty ndodheshin. I gjeta dhe pash ate qe ishte masa me e vogel per tja dhene Karles. Vishem dhe Karla del na tualeti teksa i levisnin si lozonjare floket e gjata deri ne bel se andej ketej. Dukej e fresket dhe e gjalle, si nje trendafil ne kohen e saj me te mire. Por Karla, Karla ime lulezonte ne çdo stine, ne çdo akullnaje dhe dite te nxehte gushti. Ajo u afrua prane meje dhe i perkedhela faqen.
Niko: Hej vogelushe. Kam diçka per ty.
I vendosa kapucin ne koke dhe asaj i rrinte per mrekulli.
Karla: Vdes per kapuçat i mbaj shume.
Niko: Te kam pare ne akademi. U kujtova kur po vishesha qe kisha dy te tilla. Ja dhe kjo imja.
Karla: Mrekulli. Dukemi pak a shume njesoj ne veshje. Çift qe kombinohemi.
Niko: Me pelqeu kjo qe the. Shkojme?
Karla: Shkojme.Pershendetje jam Anonimi. Per shkak te mungeses sime vendosa te supozoj diçka. Kushdo vajze/djale qe eshte interesuar te dij rreth Anonimit , pra autorit te historive qe po ndiqni, pyesni neper komente 😊. Jam kurioz te di dhe pershtypjet tuaja rreth historive qe kam publikuar.
I'm waiting😌
YOU ARE READING
Tangoja e Fundit
RomanceKarla, nje vajze e cila gjithe jeten e saj ka ndjekur zemren e saj. Endrra e saj ka qene qe te behet nje koreografe e zonja dhe profesionte. Drejtoresha e akademise vendos qe kete talent ta bashkoi me nje talent njesoj si i saj, me nje djale qe do i...