Tangoja e Fundit

31

*Karla*

Niko: Po mendoja dicka...nese do te te pelqej do e bejme mire?
(tha teksa puthte doren time vazhdimisht nderkohe qe po me conte ne shtepi.)
Karla: Po me thuaj ca mendon?
Niko: Si thua te shkojme te premten ne Korce? Behet feste andej dhe serenatat s'kane te sosur.
Karla: Poo do ishte super, me pelqen shume si qytet korca. Por te kthehemi sepse nuk dua ta genjej se do e kuptoj prap.
Niko: Po ti thuaj qe je me mua pse ti fshihemi. Mos nuk pranon per mua?
Karla: Oh jo jo, ajo eshte dakort madje e donte dicka e tille por e kam une te sikletshme me kupton?
Niko: Sigurisht, ikim dhe kthehemi. Do kemi plot raste qe do rrime.
(e doja are rob njeriu, si nuk merzitej nga une)
Karla: Faleminderit qe me kupton. Ikim shpejt dhe vijme, te premten mbarojme shpejt nga mesimi dhe shkojme.
Niko: Po vogelushe. Dhe erdhi ky momenti i shpifur qe ti do shkosh dhe une do mbetem vetem ne makine, e di ? Kur iken nga une me duket vetja jetim. Mos me ler me ose do i kerkoj tet eme te te marre ne shtepi vet edhe te rrime bashke se po pervelon zemren kjo vajza jote.
Une po qeshja dhe e perqafova fort. Ndihesha kaq ne paqe me ate njeri sa vertet fjala qe tha per te ndejtur me te me mbuloi me emocione qe nuk ka shkrim ti shpjegoj. Ndihesha e lumtur mbi te gjitha, me nje lumturi unike qe nuk doja te kishte nje fund. E rrembej ne buzet e mia dhe e putha me delikatese ato buze te bollshme te tijet. Me perkedheli ne faqe dhe ne trup duke pershkuar mornica ne cdo vend qe dora e tij prekte. Lemshet ne bark dhe fyt me pengonin sa here qe zeri i tij me fliste apo kur me puthte. Une shkeputem lehte prej tij njesoj si shkulje nga zemra. Ishte shume i veshtire ai moment, edhe une doja qe rrija vetem me te, vetem me te ndihesha e sigurt dhe mbi te gjitha e dashuruar.
Niko: Vogelushe?
Karla: Po?
(me shkrinte fare kur me perkedhelte keshtu)
Niko: Te dua shume, shume fare.
Karla: Dhe une te dua shume jet. Po me meson keq keshtu.
Niko: Skagje e marr persiper rrezikun. Shko trendafil u be vone dhe mos te thote gje mami. Shihemi neser  ne akademi. Te te marr une ne mengjes?
Karla: Jo jet mos u mundo. Vij jet jam shume me mire tani. Faleminderit per te gjitha.
(u puth fort ne faqe dhe ai qesh me ate buzeqeshje tipike qe te bente te mos harroje se e dashuroje cmendurisht). Naten e mire.
Niko: Naten e mire dhe ti trendafil.
Ika ne shtepi dhe takova mamin. Hengra darke dhe shkova ne dhomen time. Shoh nga dritarja rrugen e zbardhur bosh dhe nje moment me kaloi para syve momenti kur Nikoja do dilte prej ketej dhe vetem qesha. Shtrihem ne shtrat dhe me vjen nje mesazh.
Niko: "te zuri gjumi vogelushe?"
Karla: "jo jet tani u shtriva, ty te flihet?"
Niko: "nuk do me zinte pa te shkruajtur ty. Te dua!"
Karla: " dhe une te dua dashuri" shkruaja teksa me dridheshin duart dhe qeshja me vete me shikim drejt atij mesazhi qe arriti te me mbushte me jete. Ndihesha ne qiellin e 7 dhe lutesha qe kjo lumturi te mos kishte fund. Teksa mbylla syte me doli para syve fotoja e Nikos ne mur. Pse u cudita me ate foto? Atje dukej si engjell vertet por me duket kaq e pare dhe kjo ndjesia e cuditshme qe me kaploi teksa e mendova si foto nuk po i vija dot nje emer. Ne mendimet e shumta qe me zaptojne koken ashtu si cdo nate para se te fle, me ze gjumi.

Hap syte dhe ora shenonte 7:35. Isha vone perseri. Vishem ca me ze dora, floket i kap bisht, behem plotesisht gati dhe rreshkas tek bordurat e shkalleve qe me conin ne sallon.
Karla: Miremengjes mami dhe mire u pafshim.
Mami: Ku do vesh pa ngrene? Merr ha dicka te pakten.
Karla: Nuk kam kohe me vajti vone. Te duaa.
Mami: Edhe une te dua dhe merr ndonje gje atje, mos rri pa ngrene ee.
Karla: Pa merak. Pacim.

Po ecja me nxitim per te kapur urbanin. Nuk me ndodhte te behesha vone por me dukej sikur po  behesha shume pertace. Prapa vetes ndjeva nje makine qe me ndoqi nga kthesa qe merrja per ne shtepi dhe i binte bories pas meje. Rruga ishte e hapur dhe se kuptova pse nuk kalonte ajo mut makine. Nje momet me kapi paniku dhe u ula gjoja te lidhja altetet dhe makina ndaloi krahe meje. Kapa nje gur aty prane.
Karla: Pse me ndjek nga pas?
(u bera gati ti qelloja me gur)
Niko: Ej vogelushe qetesohu jam une.
Karla: Niko? Po ti ketu?
(nuk e prisja se ishte Nikoja dhe ne moment zemra me qetesoi)
Niko: Te prita qe te dilje te shkonim bashke ne akademi.
Karla: Po ti pse i bie bories ku fare mire mund te me therrasesh?
Niko: Kalove para meje e nuk me vure re, te therras me kufjet ne vesh? Apo ke qef te bertas ta marri vesh lagjja qe jam i  dashuri jot? Se kam problem therras une...
Karla: Ua e zeza jo. Do i thoshnin mamit. (harrova se kisha mp3 ndezur deri ne fund. Hipi ne makine dhe ai me puth ne faqe fort)
Niko: Trendafili me eren me te mire mbi toke.
Karla: Xhentili im.
Niko: E sheh sa mire je sot. Te eshte kthyer ngjyra e fytyres. Nuk te shikoja dot ashtu sic ishe keto dite.
Karla: Me vjen keq per aparencen time te keqe keto dite. (thash gjoja e acaruar e pse e dija se ku e kishte ai ate qe tha)
Niko: E kisha ste shihja dot se ndihesha keq jo se nuk je e bukur.
Karla: E di jet. Jemi pak vone e di?
Niko: Je ti vone do te thuash, ke pertuar te cohesh nga shtrati, ske faj. E une kur fle me ty nuk me cohet. Po ja se erdhem.

Nikoja parkoi makinen dhe dolem jasht dhe shkuam ne akademi. U futem brenda ne klase dhe te gjithe kishin ardhur. Ata erdhen rreth meje dhe shikonin si te isha nje e re e sapoardhur.
Karla: Ee..miremengjesi?
Te gjithe me perqafuan dhe une shikoj Nikon teksa sheh nga duke buzeqeshur.
Karla: Kemi ndonje fest tjeter pervec krishtlindjeve?
Megi: Shyqyr qe na erdhe mire ti. Na trembe dje. Na qetesoi Elia se ishim bere per uje te ftohte.
Ina: Zot na i bere gjakun uje, sidomos profesor Nikos.
Enea: Mendoja semos do semurej Nikoja dhe jo ti. (flisnin teksa zemra me shkrihej gjithmone e me shume nga ato qe flisnin per Nikon, kjo tregonte shume per mua)
Niko: Ka mundesi te kthehemi ne mesim e ti leme komentet e teperta?
Karla: Thjesht po ju shpjegojne mesueses se tyre apo jo?
- Pooo.
(une qesha dhe po i shikoja me radhe te gjithe me ate dashurine e nje mikesheje)
Karla: Forca te kthehemi ne mesim dhe sot te tregojme se ne do fitojme ne ate gare apo jo?
Te tere filluan te brohorisnin me te madhe dhe u beme gati me Nikon qe te fillonim provat. Klasa kishte perpanuar shume, ata ishin nje mbeshtetje e madhe per ne. Ditet po iknin shpejt dhe erdhi e premtja. Klasa e mori vesh per mua dhe Nikon dhe shprehnin gezim per ne.
Karla: Miremengjes dashuri.
(thash duke e puthur ne buze Nikon)
Niko: Miremengjes vogelushe, ke ngrene mengjes?
Karla: Hengra ti?
Niko: Hengra, u ktheva te mulliri dhe mora dy kakao. ( a nuk isha vajza me fatlume ne bote?)
Karla: Faleminderit jet. Gezuar krishtlindjet!
Niko: Gezuar dhe ti vogelushe. Mos u shqeteso, do festojme mijra krishtlindje se bashku.
Karla: Nuk e ve ne dyshim.
Nisemi per ne akademi. Edhe sot do benim mesim sipas z. Dagllas. Ajo donte te shfrytezonte cdo kohe te mundshme. Futemi ne klase.
Karla: Miremengjesi klasa gezuar krishtlindjet dhe mbaresi per familjen tuaj.
Niko: Miremengjesi gezuar per shume vite dhe vetem lumturi per ju e te dashurit tuaj.
-Miremengjes dhe ju gezuar edhe sa me shume begati e lumturi.
(filluan te uronin te gjithe me radhe)
Karla: E di qe donit pushim normalisht dhe ne, por ishte urdhri i z. Dagllas. Gjithesesi vetem nje ore do bejme sot keshtuqe mos u shqetesoni.
(Shkoj hap muzike pasi behemi gati) Mund te relaksioheni minutat e para si gjithmone dhe fillojme.
Niko: Vogelushe?
Karla: Po?
Niko: Doja te ndihmonim Enean me dicka.
Karla: Po jet cfare ka Enea?
(vazhdonim te psheretimin duke u fshehur permes muzikes nderkohe qe te tjeret po flisnin me njeri tjetrin)
Niko: I ka rene keq ne koke per Megin.
Karla: Vertet?
( po shikoja nga ai qe po bente muhabet me Megin dhe qesha) Dhe cili eshte plani?
Niko: Te justifikonim me nje vals te lehte e ti leme ata te bisedojne nderkohe qe kercejne.
Karla: Ne rregull, ja tani. Atehere klasa vemendje, fillimisht mendojme ta nisim me...
-Miremengjesi!
( degjuam zerin e Z. Dagllas teksa hapi deren)
-Miremengjes Z. Dagllas
( thame nje zeri te tere. Ajo po na shihte te gjitheve dhe Nikoja fiku muziken)
Z. Dagllas: Me eshte dhene urdhri per pushim sot keshtu qe mund te shkoni ne shtepi nese deshironi. Gezuar Krishtlindjet.
Karla: Gezuar dhe ju zonja Dagllas.
Niko: Gezuar zonja Dagllas dhe mbaresi.
Ajo buzeqeshi dhe ne momentin qe doli nga klasa te gjithe filluan te brohorisnin.
Ina: Shyqyr, po e keta e dinin qe duhej pushim sot dhe prap na thane per mesim, po me mire vone se sa kurre.
Lori: Hajdeni klasa bejme nje xhiro.
Karla: Jet me duket se u prish plani i Eneas.
Enea: Megi pret dot nje moment?
Megi: Po me thuaj?
(tha teksa ende ishin aty ne klase dhe flisnin qet)
Enea: Si thua sikur...
Karla: Eja dashuri tu japim nje ndihme.
(i thash Nikos per te zbutur pak atmosferen. Hap nje muzike valseje te lehte dhe ai me rremben per beli duke me puthur ne qaf. Ata po shihnin dhe qeshnin ektuziast)
Niko: Ejani kercejm nje vals te embel meqe jane krishtlindjet,  filloni cifte-cifte, ja Enea me Megin filloni ju te marit dhe ju te tjeret zini partneret tuaj.
(te gjithe u zhyten nen ritmin e atij valsi magjik)
Karla: Shiko i dashur po bisedojne, e kane nisur mbare me duket.
Niko: Me vjen keq qe nuk po i shoh dot, syte e mi jane teper te zene duke te pare ty vogelushe.

Lexuesit e anonimit a ju pelqejne pjeset apo ta le me kaq? Me eshte kerkuar te heq dore nga shkrimet ketu dhe ti vazhdoj me pjeseza te vogla ne instagram. Apo te vazhdoj ketu me postime e ne instagram te vazhdoj me shprehje te mijat e video dirty 😏😋?
Anonimi pret mendimin tuaj 😋.