Tangoja e Fundit

36

Dolem prej restorantit dhe bora kishte ndaluar. E kapa per dore Karlen dhe filluam te benim xhiro derisa shkuam ne parkun "Rinia".
Karla: Nuk e kisha pare korcen me kaq imtesi. Sidomos tani ne dimer, gje e rralle dhe shume e bukur.
(fliste teksa shikonte perqark me syte e thurura nga yjesite)
Niko: Po vogelushe, mund te te sjell cdo dimer sa here te duash ti.
Karla: Nuk e ve ne dyshim.
(tha duke mbeshtetur koken te shpatulla ime teksa ende ecnim.)
Niko: Shiko nje pist patinazhi. Do te shkojme atje?
Karla: Kam ikur ne tirane dhe menderet e mia jane bere cop.
Niko: Do te te mbaj une, te premtoj. Po rame do biem te dy.
Karla: Me keq akoma te vritesh e ti. E mire ma mbushe mendjen me ate lloj fytyreje qe ben, ikim.
Te dy shkuam atje dhe morem biletat per tu futur ne pist. Morem patinat e akullit, mbrojteset e berrylave dhe kembeve.
Karla: Gjithmone me duket sikur vesh cizme gjigante ne kembe sa here qe vesh keto lloj patinash. Nuk jane sipas kembes.
Niko: Jo vogelushe e mua me rrine te medhaja, eja.
(I thash teksa e mora per krahu dhe isha i pari qe u futa ne pist. Dija te ecja deri diku pasi kisha mesuar me vllan ne gjermani. Ajo hedh kemben ne pisten e akullt dhe nje dore ja mbaj une dhe nje dore tjeter mbahet tek tubat e hekurt qe rrethojne pisten.
Niko: Mos u dridh keshtu, o frikacake. E mua me shkakton dridhje aq shume po ndihesh. (ajo qesh si te ishte e zenen ngusht dhe une qesh pas saj)
Karla: Po me shkon frika shtate pash te betohem, kam per te rene edhe do te ngelem peng qe vdekja ime erdhi vetem nga nje xhiro e insistuar patinazhi.
Niko: (Qesha me fjalet e saj) Sa te jem une trendafil mos u shqeteso asnje gje e keqe nuk do te te ndodhi te betohem.
Karla: (rreshket dhe me afrohet e me shume. Ishim ende te dera qe hyje per ne piste vetem se nuk ja mbante te levizste) O zot i madh do bie.
Niko: Nuk do biesh. (pash doren time qe e thonjte mundesisht te mi ngulte, aq shume po me shtrengonte) Vogelushe a ke besim tek une?
Karla: Ca lidhjeje ka kjo?
Niko: Ke apo jo?
Karla: Kam.
Niko: Shume mire kur une te them qe nuk do biesh e nuk do biesh. Nese do biesh vetem siper meje do biesh.
Karla: Mire do mundohem te qetesohem. (ajo fillon liron doren time por pa e leshuar) Nuk qenka dhe aq keq.
Niko: Qetesohu dhe mundohu te mbash ekulibrin.
Karla: Ja ate po bej.
Ajo filloi te rreshkiste lehte dhe te qeshte sikur kishte bere nje arritje te majme. I leshova doren dhe po rreshkisja lehte mbrapsht duke pare Karlen ne sy per ti fituar me shume siguri. Ajo rreshkiste drejt meje dhe une ende rreshkisja pas duke qeshur. Nje moment qe nuk e di si ndodhi ajo ngaterrohet me kembet e saj dhe ishte gati ne te rene.
Karla: Po bie po biee. (une e kap na duart dhe ajo leshon peshen e saj drejt meje dhe te dy mes pistes. Para se te binim, teks peshoi drejt meje duke e kapur ne bel per te mos u vrare. Ajo qendronte siper meje, me floket ujevare drejt fytyres e duke marre fryme me gojen e saj eksituese. Une i perkedhela faqen, ashtu sic ishte siper meje, nderkohe qe dora ime ende qendronte ne belin e saj turbullues.)
Niko: Ej vogelushe je mire? (ajo, ende me shihte me syte e saj te medhej, e habitur, e emocionuar e me pas leshon nje buzeqeshje qe e akullin ishte e aft ta shkrinte. Une qesh me te dhe e puth ne mjekerr)
Karla: Jam super mire, u vrave ti jet? Madje jam but keshtu, duhet te rri me shpesh keshtu (Tha ende duke qeshur)
Niko: Mund te rrish sa te doj qefi siper meje, mua nder me ben. (thash duke e perkedhelur ne faqen e ftohte)
Karla: Eja te mundohemi te cohemi, do ftohesh e do thuash ja c'te ben e dashura, nuk dua te jem me nam te keq. (tha duke me nxjerr gjuhen dhe une ja kafshova sa i dolen lot na sy ) [ps: Mos e provoni se ju dhemb :p]
Niko: Edhe une u kenaqa shume, cohemi tani.
Karla: Ohlele gjuha ime.
Niko: Namin do kem vetem po he. (ajo tundi koken me doren para gojes te tipit "cke se do ta tregoj qefin". Une e puth ne hunden e skuqur dhe me te keq u cuam dhe do thoni perse? Per faj te frikes se Karles)
Niko: E provojme dhe nje here.
Karla: Jam mire keshtu. (tha duke u shtrenguar tek tubat mbajtes me te dy duart aq dort sa iu skuqen e me shume se nga i ftohti)
Niko: Seriozisht e ke?
Karla: Me the se nuk do bija.
Niko: Te thash e qe nuk do vriteshe nese do bije, re siper meje, sdo lejoja kurre te vriteshe.
Karla: Nuk ma mban me duket sikur me marrin kembet para.
Niko: Po te marrin se eshte akull eshte e natyrshme. Mire e bejme keshtu.
Karla: He?
Niko: Ta ashtu..(thash duke qeshur dhe Karla qe perplas doren ne ball)
Karla: O pervers nuk po tallem he.
Niko: E the prap he-n.
Karla: Po asgje ske per te me vene se ta ve une, po ky. (tha duke u acaruar dhe une qe qeshja si trap mes vendit. Vdisja ta acaroja)
Niko: O zot mezi po pres te shoh te venen tende.
Karla: Me plase. Me thuaj si do ja bejme se ngela ketu.
Niko: Imagjino sikur kercen. Ti ekulibrin ne kercim e ke mrekulli kaq gje se ben dot. Nuk do vdesesh.
Karla: Je ne vete? Ne kercim jam ne atlete ohoho jo me keto cizme qe me marrin para.
Niko: Do te te pres une nese bie e do biesh siper meje ohoho.
Karla: Jo faleminderit. (tha duke thene serioze por qe mua ende si trap po me qeshej)
Niko: Ne rregull pra, puthe tubin fare une po iki rri ketu.
Karla: E mire ik.
Niko: Po do iki nuk po ta them kot.
Thash teksa po beja te ikja dhe numerova deri ne tre.
Niko: Nje, dy, tre...
Karla: Aman mos me ler keshtu. (tha teksa ndjeva krahet e saj pas meje qe me rrethuan fort)
Niko: Deri ketu si erdhe?
Karla: Nga frika semos do me lije vertet ketu. Nuk jam gjynah une? (tha duke mbledhur buzet e duke shtremberuar koken si femi ne krahe te shpatulles sime dhe une rrotullohem duke e rrembyer per beli)
Niko: Kurre nuk do te lija, dua vetem te heqesh friken.
Karla: Vetem qe frika nuk ekziston kur jam me ty.
E rrembeva duke e ngjeshur me trupin tim qe ngadale po merrte hormone cmendurie per shkak te trendafilit tim, duke shfaqur pasione puthjesh drejt buzes si trofe