Tangoja e Fundit

28

Ashtu e lodhur nga ajo orgazem e paparashikueshme ekstaza qe na kaploi te dyve, u nderthurem bashke duar e kembe ngrohte e ngrohte ne shtratin e Karles ne ate mbremje me debore. Ajo filloi te me perkedhelte nga floket dhe me zuri gjumi. Nga nje enderr qe nuk me kujtohej por qe me trembi, dridhem dhe zgjohem. Shoh Karlen te strukur tek une dhe shoh fytyren e saj ende te zbehte dhe syte i ishim sterrosur e pak me shume posht. Fillova te perkedhelja dhe frymemarrja e saj po qetesohej. Çfare e shqetesonte dhe ate valle? Çfare endrrash shihte ajo? Ishte fatkeqesi per mua qe nuk futesha dot ne endrrat e saj dhe ta mbroja dhe atje. E shtrengova dhe me shume pas vetes e fryma e ngrohte qe dilte prej hundes se saj te vogel ngrohte kraharorin tim. Embelsia e saj ne gjume me shtonte deshiren per ta futur brenda kraharorit tim dhe te jetonte pergjithmone aty. Me zuri perseri gjumi nderkohe qe nuhasja me turinjt e zhytur brenda flokeve te Karles, ate arome qe nuk do e gjeja kurre diku tjeter, arome dashurie te vertete. U zbardh dhe une isha ende ne gjume perqafuar me Karlen. Ajo nuk levizi asnje moment prej meje, dhe une here pas here e kontrrolloja mos shikoja ndonje gje qe nuk shkonte. Vajti ora 9:15 dhe une nuk doja ta zgjoja. Karla levizi pak dhe hapi syte gjysem. E putha ne buze lehte pa e prishur terezin e saj dhe ajo u struk perseri ne kraharorin tim.
Karla: Mos ik te lutem...
Me tha me zerin e ngjyrur nga gjumi.
Karla: Je shume i ngrohte mos me ler vetem.
Niko: Jo vogelushe nuk do iki asgjekundi. Ketu jam me ty po fli. Ej? Te dua!
Ate perseri e zuri gjumi. Me zuri dhe mua perseri gjumi.

Niko: Karla pse po iken? Me prit dhe mua.
Karla: Ti e ke fajin.
Niko: Cfare bera?
Karla: Tani une u semura per fajin tend. Dhe do vdes per fajin tend. Do te mbrej ndergjegjia gjithe jeten.
Ajo teksa me flet me nerva, e shoh tek dergjet e zbardhur ne fytyre. E marr ne krahe dhe me zhduket.
Niko: Karla joo!!  Te lutem jo me fal eshte faji im.

Niko: Karlaa!!!
Zgjohem i djersitur dhe shoh i hutuar ne dhomen e saj. Kthehem nga ajo e ishte duke me perkedhelur.
Karla: Shhh qetesohu i vogli im jam une ketu.
Niko: Oh Karla!
Them teksa e rrembej siper vetes dhe e puth si i çmendur.
Niko: Me fal vogelushe me fal shume.
Karla: Per ca me kerkon falje jet? Ishe ne gjume po trembeshe. Do kesh pare ndonje enderr?
Niko: Enderr? Ah po..enderr...ee...u tremba po. O perendi me la mendja.
Ajo me pa cuditshem.
Karla: A ndihesh mire?
Niko: Mire jam. (Thash teksa ferkova me duar fytyren. Ajo i mori duart e mia dhe i puthi)
Karla: Sikur nuk me dukesh mire. Çfare pe ne enderr?
Niko: Ty!
Karla: Mua? Dhe si?
Niko: Sikur po me ikje.
Karla: Jet mos u tremb, une jam ketu dhe nuk do iki kurre. Ishte vetem nje enderr te premtoj.
Niko: Po vete vone vogelushe. Mos te kerkon mami.
Karla: I thash se do fle deri vone sot. Dua te rri ketu me ty.
Niko: Trendafil zbrit posht e ha buke. Rri prane zjarrit dhe pi qetesues do jesh me mire. Bashke do takohemi ne akademi. Nese nuk ndihesh mire do flas une me zonjen Dagllas. Sherohu nje here.  Mos me shiko ashtu. Duhet te hash dhe une te shkoj ne shtepi. Do bisedojme me whatssapp dashuri. Dua te jesh mire.
Karla: Ok po iki posht. Por ti si do ja besh. Jane nje pal shkalle te vjetra nga dritarja ime. Eshte ngrice kam frike se bie. Me mire te presim te shkoj mami ne dyqan dhe dil nga dera.
Niko: Do dal nga dritarja vogelushe. Qetesohu nuk do bie. Ska gje se eshte ngrice. Ti do shkosh posht dhe do hash mire? Shume mire te vesh atletet dhe xhupin e te iki.
Ajo me solli atletet dhe une vesha bashke me xhupin.
Karla: Prit se dua te te jap dicka.
Ajo rremon dicka ne sollapin e saj dhe nxjerr nje shall te zi klasik per djem. Ishte i bukur, tamam nga ata qe mbanin zoterinjt. E hodhi ne qafen time tere merak dhe e lidhi sic duhej per te me mbajtur ngrohte.
Karla: Ky shalli ka qene i babit tim. E mendova qe dje ta jepja dhe do gezohesha shume nese do ma pranoje. Te shkon i dashur dhe te mban e ngrohte. Edhe e vet e kam veshur. Nese te pelqen mbaje veshur.
Niko: (e putha ne ball dhe ne buze) Faleminderit dashuri, eshte shume e bukur dhe kjo tani u be nje nder gjerat me te çmuara per mua. Do e mbaj gjithmone, çdo dimer e çdo dite te ftohte. Te dua jasht mase.
Karla: Dhe une te dua jet. Shko tani dhe kujdes rruges nga ngricat. Me shkruaj kur te jesh ne shtepi dhe ha dhe ti. A do presesh sa te bej diçka te shpejt te hash?
Niko: Jo vogelushe ik posht dhe une do shkoj ne shtepi. Kam qene naten disa here zgjuar kisha merakun tend.
Karla: Jam mire une te thash ti trembesh kot.
Shkojme prane dritaresh dhe e hap. Pastaj e mbyll. Kthehem nga Karla.
Niko: Vish xhupin sa te hap dritaren ose triko ça ke aty.
Karla: Nuk kam ftohte.
Niko: Karlaa!
Karla: Uffaa mire mire.
Ajo vesh triko pellushi dhe une hap dritaren. E puthj fortt ne buze dhe e perqafoj per ti thithur e njehere aromen qe te pakten ta kisha nen vete deri ne shtepi. Ajo me perkedhel dhe me kafshon buzen. Dal nga dritarja dhe zbres shkallet. Ajo rri ne dritare.
Karla: Ki kujdes jet.
Niko: Nuk do bie. Ja e sheh (hidhem te shkallet e fundit dhe bie me kembe ne toke) zbrita. Nuk ka problem.
Karla: Te vdes une per ty.
Niko: Jo une vdess per ty, zhulieta ime.
Thash teksa po qeshja. Karla qeshi dhe beri nje figure dramatike te tipit me doren ne ball dhe qendrimi ne profil me goje gjysem hapur.
Karla: Oh Romeo im si po me le ne vetmin e paftuar.
Niko: Do te te kthehem serish e bukura ime Zhuliet, dashuria do te te deboje dhimbjet e do te ofroi lumturine.
Te dy fillojme qeshim me te madhe sa pushojme me dore para gojes mos na degjojne. Une pushova dhe ajo me shihte dhe qeshte.
Niko: Opo jepi qesh. Sa shume karagjoz tu duka?
Karla: Do te thoja romantik.
Distanca midis meje e Karles nuk ishte shume e larte sa per te beritur me ze me te larte apo mos ta shihje dot. Fillova te shikoja buzet qe ngadale po i zbardheshin asaj e ne çast hutimi harrova qe ishte me dritare hapur dhe ishte dite dimri me debore.
Niko: Me fal dashuri te lash ne dritare. Futu brenda dhe flasim ne telefon. Te dua. Nese ke dicka me thuaj, kujdesu per veten.
Karla: Dhe une te dua, mos ki merak te lajmeroj une. Me shkruaj per çdo gje.
E puth me dore dhe iki ne makine. Ndez makinen dhe nisem per ne shtepi. Ndeza zjarrin dhe bera per te ngrene nderkohe qe bisedoja me Karlen sikur mos te ishim takuar e te na kishte perveluar malli. Hapa tv dhe po shikoja nje film aksion derisa me zuri gjumi.

E nesermja erdhi shpejt dhe u nisa per ne akademi. Takoj Elin dhe klasen dhe shoh qe Karla nuk ishte. Si ka mundesi? Ajo nuk vjen kurre me vones. Teksa u pershendeta me klasen lajmerova se do prisnim e pak sa te vinte dhe Karla. Edhe tek ata e ndjeva pak habine e tyre per vonesen e saj. Hapet dera ne fund teksa degjoj zerin e saj engjellor "miremengjesi me falni per vonesen". E mrekullueshme si gjithmone. Kishte veshur rrobat e mia qe i dhash dhe nje xhup te madh per ti kombinuar me to. Me afrohet ne nje mmeyre te distancuar nga marredhenia qe kishim ne te vertete. Sipas saj duhet te ruanim etiken e punes por ajo se kuptonte se te kishe prane ate, çdo rregull per mua nuk do te ekzistonte. Por meqe ekzistonin une do behesha djalli edhe do ti thyeja qofte e nese minimuni duhet ti merrja vetem arome, per te jetuar i qet ne shpirt e disa minuta me shume.