Tangoja e Fundit

53

Prita Elin derisa erdhi. U takuam.
Niko: Me fal nese te mundova.
Eli: Nuk ka gje, uroj mos te jete ndonje problem.
Niko: (qesha) Ti e di shume mire per cfare te kam therritur.
Eli: Uff mire pra per Karlen e di.
Niko: Eja ulemi ne kafe.
Eli: Ne rregull.
U ulem ne nje lokal brenda. Ishte i ngrohte dhe i rehatshem. Porositem kafe dhe u rehatuam para se te fillonim biseden.
Niko: Nese nuk ke ndermend te me tregosh do e kesh me keq punen.
Eli: Po me kercenon zoti Nikolas?
Niko: Aty rrotull.
Eli: Cfare dreqin do te dish kur ajo nuk ta tregon vet?
Niko: (u nervozova dhe perplasa lehte,se te ishte rend do ishte hedhur perpjet lokali doren grusht ne tavoline) Gjithcka. Pse Karla me la? Cfare e pengoi ate kete dua dhe nese ajo nuk me do vertet une nuk e shqetesoj asnje moment me shume. Do largohem nga akademia e do nisem per ne gjermani. Thjesht ma thuaj Elia te lutem une e meritoj ta di.
Ajo me shihte me keqardhje dhe ferkoi fytyren me dy duart e saja. Kthehu koken menjane e mori fryme thelle.
Eli: Pse me ve ne siklet Niko? Ajo thot se s'te do. Pse nuk e beson?
Niko: ( ferkova mjekrren) E di qe ajo po genjente. Jam i dashuruar o Elia! Jam i marrosur pas saj dhe e ndjej qe nuk eshte kjo. Mbase dashuria nuk me le ta besoj se ajo nuk ka ndjenja me per mua, por e pasb ne syte e saj. Nuk mund te qante e te thoshte se nuk me do me duket absurde.
Eli: Niko, te lutem. Nuk me takon mua te flas per keto lloj temash. Ju perkasin juve.
Niko: Por ti je si motra e saj. Apo jo Karla?? Mos rri fshehur ne tavolinen pas meje por eja ulu ketu. Nuk eshte nevoja te rrish ashtu ke kaq kohe.
Therrita dhe ktheva koken pas duke pare Karlen me shallin deri ne hund qe u cua.
Karla: Te marrte e mira qe nuk te shpeton gje.
Niko: Dashurine e kam si radar. Ik ku te duash te gjej. Pse pergjove gjithe kohes?
Karla: Jo une tani erdha.
Niko: Eli te thash te vije vetem. Pse e more?
Eli: Jo nuk e mora une. Mbase me ka ndjekur.
Niko: Mbuloni njera tjetren tani sa te donj. Ulu vogelushe mos me nusero ne kembe.
Karla: Jo do shkoj ne shtepi. Eli nuk ka per te treguar asgje.
Niko: Nuk do te pyesi ajo se cfare te bej.
Karla: Nuk ka cfare te thoj, une nuk te dua nuk ka asgje me shume ne kete mes. E ke te veshtire ta pertypesh kete gje?
Niko: (u cova ne kembe dhe u afrova prane saj) E kam une te veshtire ëë? Vetem une? Pse te dridhet trupi sa here je prane meje? Pse te dridhet zeri kur i flet keto fjale qe me copeton shpirtin? Pse te skuqen faqet dhe buzet te thahen si trendafil kur ndodhesh ne siklet? Pse?
Karla: Une...une....
Niko: He ti cfare? Edhe ti me do po kaq cmendurish sa dhe une. Dhe une po pres nje pergjigje Karla, e meritoj ta di shkaktarin e ndarjes sone. Me takon ta di nuk jam shkardhate te luash si te te doj qefi. Ok ndahemi nje here e mire ama fol cfare mutin te beri qe ti me ike? Me fajeso mua pra! Me thuaj se e kam une fajin dhe ta di ku e dhjeva muhabetin.

Ajo mbeti e shushatur dhe duart ne kraharor i dridheshin si femije. Syte i shkelqyen si diamant teksa po i mbusheshin me lot dhe hunda po i skuqej nga parapergatitja per te qare. U rrembeva dhe e perqafova fort. E ndjeja se kisha nevoj te tmerrshme per ta ndjere ate trup imcak prane vetes. Ajo nuk e kundershtoi por as nuk pranoi te ma kthente. Gjithesesi kjo gje nuk me merziti,sepse ndjeva dicka me shume se kaq. Ndjeva te merrja fryme lirisht nen aromen e saj te trendafilt. E pse mendja e dinte se nuk do zgjaste pergjithmone zemra ne ate moment i tha ik pirdhu.

Karla: M...mendoj se duhet te shkoj. (Tha duke u shkeputur lehte dhe zorshem nga une)
Eli: Do vij dhe une me ty.
Niko: Eli? Po te pyes per here te fundit, do me tregosh arsyen e vertet apo jo? Nese ke sadopak respekt per mua, dhe nese ke sadopak idene se sa po e vuaj une kete ftohje te padurueshme nga Karla, me thuaj dicka. Me thuaj dhe asgje nuk do bej.
Ajo pa nga Karla me syte e perlotur dhe ajo mohoi me koke duke e lene Elin te nenkuptonte se gojen duhet ta mbante mbyllur. Ajo mblodhi buzet ne shenje keqardhjeje dhe me vendosi doren ne shpatull.
Eli: Me vjen keq vertet Niko. Te kam shok e vella. Por nuk me takon te flas per keto lloj gjerash. Nese Karla te thot se nuk ka ndjenja, nuk te mbetet asgje tjeter per te bere pervecse ta besosh.
Nikon: Nuk mundem. (Thash me ze te mekur dhe qe zemra nuk donte te me kursente lotet) Naten e mire!
Thash dhe mora xhupin duke dal para tyre nga lokali. Kisha vendosur te behesha bythe dhe te harroja gjithcka! Bleva ne dyqan goxha gjera, qe as vet si mbaja mend dhe shkova ne shtepi i mbytur nga ndjenjat qe te sillte ndarja. Fillova te pija pa pushim duke mos kursyer asnje pike per veten. Nuk mbaja mend shume ama dija se ate nate kisha qar si femi dhe kisha ne kraharorin e zbuluar nga sikleti qe me kaploi ne trup foton e vogelushes qe me mohoi njehere e mire.
Nuk po ta them dot lamtumiren Karla! Ama uroj mos te te denohet shpirti kaq shume sa po me denohet mua. Te dua po ti? Edhe pse goja ime me thot se nuk do te te shqetesoj, nuk mund te me lene kembet pa ardhur ne akademi. Ato kerkojne te kercejne me ty, nuk eshte faji im, eshte shpirti qe i urdheron. Eja trendafili im i çelur dhe vallezo nje tango te fundit me mua. Harroje brengen qe te paska detyruar ne menyre kaq mizore te me besh gjemen dhe lere veten nen valen e dashurise qe dua te ta fal! Do pres deri ne gjumin e perjetshem per te cliruar shpirtin qe si mban dot mbi supe hallet e dashurise!

Ps: Me vjen keq per historine "rastesisht te dashuruar" pasi ripubikova pjeset dhe qenkan bere lemsh. Doja ti arkivoja meqe paska dal si tip hakeri qe merrka historite dhe nuk doja qe te me prishej historia "shtrati i dashurise". Me falni per vonesen por nuk eshte se jam shume mire per te publikuar shpejt dhe shume pjese. Falemindelit qe e ndiqni historine qe po shkruaj!
Anonimi ju ka xhan❤️