Kaygan Zemin

Beterin Beteri

Beni nasıl hiç tanımadığım bir çocuk ile sözlendirmeyi düşünürdü?  Babam odamdan çıkarken Berfin yanıma yaklaştı ve bana sarıldı. "Ben Batu'ya her şeyi anlatırım." derken gözyaşlarım isyan ediyordu.

Berfin'den sonra annemde bana sarıldı. "Babanı durduramadım. Üzgünüm kızım."  derken annemde ağlıyordu.

"Ağlama Ayşe Sultan. Hepsi benim suçum." dedim. Evet, hepsi benim suçumdu. Babamın ne kadar sevgililik işine kötü baktığını bile bile gözünün önünde öpüşmüştüm.

Annem ve Berfin beni yatağıma oturttular ve odamdan çıktılar. Yorganımın içine girerken gözlerim ağlamaktan kurumuş olmasına rağmen gözyaşlarım isyan ederek akmaya devam ediyordu.

Cebimden Batu'nun yazdığı mektubu tekrar tekrar okurken gözlerim kapandı.

Berfin'in beni uyandırması ile gözlerimi açtım. Saat öğleye geliyordu. "Kuzum babamın ortakları bugün gelecekmiş." diyen Berfin ile şok oldum.

Bu kadar erken mi? "Batu peki?" diye sordum. "Merak etme ben onu haberdar ettim." dedi Berfin.

"Berfin ben hiç tanımadığım biri ile evlilik yoluna giremem. Peki o çocuk? O evlenme yoluna girer mi?" diye sordum. Ne de olsa Berfin çocuğu iş yemeğinde görmüştü.

"Çocuk çok soğuk ve korkutucu. Ne yapacağı asla tahmin edilemez." diyen Berfin ile sessizce yutkundum. 

"Berfin benim yapmam gereken bir şey var mı? Yok ise uyumak istiyorum." dedim. "Yok İzel. Sen uyu ben seni uyandırır hazırlanmana yardım ederim." dedi Berfin ve odamdan çıktı.

Akşam 20.00

"Bu elbise sana çok yakıştı." diyen Berfin ile aynaya baktım. Kırmızı sırt dekoltesi olan diz üstü elbise üstüme tam oturmuştu.

Babamın ortakları beş dakikaya gelmiş olurdu ve ben daha yeni hazırlanıyordum. Berfin morarmış gözlerimi fondöten ile kapatırken ağlamamak için kendimi zor tuttum.

Sevdiğim adam ile değil de hiç tanımadığım bir herif ile nişanlanacaktım. Zil sesinin duyulması ile Berfin ile aşağı indik.

Kapıdan içeriye girenleri görmem ile ağzımdan ufak bir çığlık çıktı. Durum daha ne kadar kötüleşebilir diye düşünürken beterin beteri de olduğunu görüyordum.