Grijze Golven

-6-

Gelukkig kan ik ontspannen zodra ik bij Rox naar binnen loop. Hun huis is gezellig. Overal kleuren en veel schilderijen. Ze zegt dat haar moeder kunsthandelaar is en dat verklaart veel. Juul en James zijn er al. Ik krijg een glas te drinken en schuif mezelf op de bank. James kijkt naar me en glimlacht naar me. Ik geef een klein glimlachje terug. Niet veel later komt Quint binnen en kan het feest beginnen. Juul zoekt een film uit, waarbij Quint haar elke keer onderbreekt en ik help Rox met drankjes uitdelen. Als Quint en Juul het eens zijn over een film komt James de keuken uit met twee bakken popcorn. Ik nestel me tussen de kussens in de hoek van de bank voel de warmte van James als hij naast me komt zitten. We zitten allemaal erg in de film en zeggen weinig. Af en toe hebben Juul of Quint wat commentaar maar verder blijft het stil. Ik focus me op de film en vergeet even alles wat in mijn hoofd zit. Het lukt me goed en ik kan genieten van een film. Ik ben slecht in films kijken, bij series verlies ik mijn concentratie al. Toch raar dat ik dan in de duinen wel kan genieten met niks. Ik kan uren alleen naar wolken staren en daar enorm blij mee zijn. Als de aftiteling begint is Juul in tranen om het einde van de film, Rox staat op en Quint rekt zich uit in de zetel waarin hij zit. Ik ga rechtop zitten en schrik op als mijn mobiel in mijn zak afgaat. Ik kijk op het scherm, mijn moeder belt me. Ik sta op en loop richting de deur. Zodra ik op de gang sta neem ik op.

'Hey lieverd'
'hoi mam' mijn moeder klinkt een beetje gespannen. Dat kan weinig goeds zijn.
'Zoals je weet was ik vandaag in Amsterdam'
'ja?'
'Er werd mij gevraagd of ik eerder kan intrekken' ik voel alle chaos terugkomen. Ik was net zo ontspannen en dat is nu verneukt.
'Sorry' zegt mijn moeder zachtjes.
'Wanneer ga je?'
'Begin mei' midden in mijn eindexamens. Top! Dit kon nog erger.
'Het spijt me liefje' ik zucht zachtjes. Ik hang op en ga op de trap zitten. Ik leg mijn hoofd tussen mijn knieën en mijn handen in mijn haar. Deze week kon nog erger dan het al was. Ik hoor de deur van de woonkamer opengaan. Ik kijk voorzichtig op. James komt naar me toe lopen. Hij komt naast me op de trap zitten.
'Wat is er aan de hand?' Ik sta op.
'Niks' ik weet niet waarom ik zo doe. Maar ik zou ook niet weten hoe ik dit moet overbrengen. Het voelt als een ramp, voor hem is het vast niks.
'An, doe rustig' James pakt mijn hand en trekt me naar zich toe. Hij is ook opgestaan en ik sta nog geen 10 centimeter van hem vandaan.

'Mijn moeder gaat eerder weg' zeg ik zachtjes. Ik begin meteen te huilen. James trekt me in een knuffel en wrijft zachtjes over mijn rug.
'Het komt goed An, wanneer gaat ze?'
'Begin mei' ik trek me terug van James. Ik veeg mijn tranen af.
'Hey, je gaat het wel redden, komt goed' James kijkt me aan met een bemoedigende glimlach. James drukt me nog een keer tegen zich aan en drukt een kus op mijn slaap. Een klein, maar lief gebaar. Dan pakt hij m'n hand en begeleidt me terug naar de woonkamer. Quint zit een met een potje kaarten aan tafel en er staan een aantal glazen op de tafel. James en ik gaan zitten. Quint bestudeert me even en gaat dan verder met het delen van de kaarten. Ze te zien gaan we jokeren. Juul en Rox komen even later de woonkamer in met twee bakken chips. We nemen allemaal een potje kaarten en beginne het potje.

'Bij mij in de kamer slaapt Juul en dan heb ik boven nog een eenpersoonsbed en voor hier beneden een opblaas tweepersoonsbed. James kijkt me even aan. Ik weet wat hij wil zeggen. Maar Quint is sneller:
'ik slaap wel boven.' Rox kijkt naar mij of ik het goed vind, ik knik ter bevestiging. James legt een hand op mijn been. Ik voel me warmer worden en weet niet zo goed of het een slim plan is om met James een bed te delen. Hij is lief, maar ik ken hem niet goed. Ik hoop dat hij straks gewoon meteen in slaap valt. Hij heeft al best wat drank op en ik verwacht niet dat we nu gaan slapen. Daar heb ik gelijk in. Juul heeft Netflix al opgestart voor de volgende film. We kijken nog een film waarbij Rox halverwege in slaap valt en mijn ogen ook bijna dichtvallen. Na de film maakt iedereen zich klaar om te slapen. James blaast het bed op en ik kleed me om. Als James klaar is maak ik het bed klaar en kleedt James zich om. Ik ga meteen op bed liggen en sluit mijn ogen. Ik heb geen zin in gesprekken met James dus ik hoop dat hij me gewoon zo laat liggen. Het bed naast me zakt in en ik voel James ademhaling in mijn nek. Kippenvel verspreid over mijn lichaam en ik haat mezelf erom. Waarom kan ik hem niet gewoon negeren? Ik voel James nog een paar keer omdraaien voordat ik in slaap val. Ik hoop dat ik gewoon een beetje rustig kan slapen vanavond. Het lukt me. Ik word met een zucht wakker. James' arm ligt om mij heen en ik hoor hem rustig ademhalen naast me. Ik kijk op de klok boven de tafel. Half negen, dat is vroeg. Veel te vroeg om al wakker te zijn.

Dan draait James zich om. Hij opent zijn ogen en kijkt me aan. Zijn ogen knijpt hij fijn door het felle ochtendlicht.
'Goed geslapen?' Ik knik naar hem.
'Goed zo' zegt hij.
'Hoe gaat het met je?' Vraagt hij dan.
'Prima' antwoord ik.
'En met het gedoe met je moeder?' Ik bijt op mijn lip. Ik had deze vraag niet gewild.
'Ik weet gewoon niet zo goed wat ik wil' antwoord ik eerlijk.
'Mag ik je advies geven?' Ik knik naar James, hij kijkt me serieus aan.
'Wat ik altijd deed als ik ging verhuizen was alles op een rijtje zetten: wat heb ik hier, wat krijg ik daar, hoe is het daar, zoek wat dingen op in de buurt van je nieuwe huis. Zo heb je iets om te vergelijken en geloof me, dan is het veel minder erg om te verhuizen' James glimlacht zwakjes naar me.
'Maar ik weet niet eens of ik wel wil verhuizen' stel ik. Het lijkt bijna alsof verhuizen voor hem niks meer is. Voor mij is het veel, ik ben hier opgegroeid. Dit dorp is alles wat ik ken. Deze omgeving ken ik uit mijn hoofd met mijn ogen dicht, daar moet ik alles opnieuw leren. Dat is eng.
'Je zei zelf dat je het vreselijk zou vinden om met je vader te blijven wonen' James heeft gelijk. Ik heb dat gezegd en ik sta er nog steeds achter. Verhuizen dus. En de dingen hier gaan missen, wennen aan nieuwe dingen.