Grijze Golven

-8-

Een hele dag Amsterdam heeft ons gesloopt. Uit eindelijk hebben we best veel lol gehad. We hebben wat geluncht in een koffietentje. Ik heb twee nieuwe boeken gekocht in een tweedehandsboekenzaak. Ik heb James mijn favoriete boek cadeau gegeven, ik hoop dat hij zo inziet hoe mooi boeken kunnen zijn. Terwijl ik zocht naar nieuwe boeken voor mij bleef James vragen wat ik zo bijzonder vind aan lezen. Ik drukte het boek in zijn handen en vroeg hem de eerste bladzijde voor te lezen. Eerlijk gezegd: ik heb nog nooit zo genoten van de eerste bladzijde van het boek. Het boek heb ik zeker al drie keer gelezen en elke keer is het anders, maar nooit zo mooi als James het voorleest. We zitten inmiddels terug in de auto naar huis. We hadden bedacht om te eten in Amsterdam maar we hadden uiteindelijk geen zin om nog langer in Amsterdam te blijven. James rijdt rustig op de snelweg en heeft de radio weer aanstaan.
'Hoe vond je het?' Vraagt James en verbreekt daarmee de stilte.
'Leuker dan verwacht' geef ik toe.
'Heb je je keuze gemaakt?'
'Ik ga verhuizen' zeg ik zachtjes. James kijkt even naar me met een mooie glimlacht en richt zijn aandacht dan weer op de weg. James parkeert de auto voor de deur en stapt uit. Ik stap ook uit en loop met James naar zijn deur. James loopt binnen gelijk door naar de keuken. Op de koelkast hangt een A4'tje. James haalt hem eraf en leest het snel.

'Shit' vloekt hij binnensmonds en gooit het briefje dan weg.
'Is er iets?' Vraag ik voorzichtig.
'Niks' zegt James met een zucht. Hij trekt de koelkast open en haalt er een aantal groentes uit.
'Vind je lasagne lekker?' Ik knik en gun hem een glimlach.
'Top, ga maar op de bank zitten, over een half uurtje staat het in de oven' ik knik en loop de woonkamer in. Het blijft me verbazen hoe kaal het is. Ik ga op de bank zitten en pak mijn mobiel. Mijn moeder heeft me een berichtje gestuurd met de vraag of ik vanavond thuis eet. Ik antwoord dat ik bij een vriendin eet. Het verbaast me dat ze het vraagt, ik ben vaak genoeg pas om tien uur thuisgekomen zonder het te laten weten. Zomers zit ik veel in de duinen en dan blijf ik meestal tot zonsondergang, wat zomers laat kan worden. James komt niet veel later de kamer in met de boodschap dat het eten in de oven staat. Hij heeft twee glazen bij zich met een fles cola.
'Cola oké?'
'Prima' antwoord ik. James zet de tv aan en we zoeken een film uit op Netflix. Met de borden voor ons kijken we naar de film en eten we het eten op. Het is lekker, James is een goede kok. Na het eten pauzeren we de film. James brengt de vaat naar de keuken en komt terug met twee koppen thee. Een klein maar lief gebaar. Tijdens de lunch heb ik een kwartier gepraat over mijn liefde voor thee. Hij heeft het onthouden.

'Wij hebben geen kruidenthee, maar ik hoop dat dit goed is' ik neem de thee dankbaar aan. We laten de film even achterwege en besluiten te kletsen terwijl we onze thee naar binnen werken. We hebben een diep gesprek. Over voorkeuren, goede eigenschappen, minder eigenschappen en wat we van het leven vinden. En ook al had ik een ander beeld bij James, hij is gelukkig met waar ze nu wonen. Hij ziet zijn tijd in Amsterdam als de beste tijd die hij ooit heeft gehad. Hij vond het daar geweldig en houdt van de Franse cultuur. Hij belooft me ooit mee te nemen naar de omgeving waar we de weekenden spendeerden. Ze hebben daar nog steeds een vakantiehuis waar ze elke zomer spenderen. Ik vind het leuk om al die familieverhalen te horen. Ik heb dat weinig, mijn vader deed in de zomer vaak zijn eigen ding met zijn vrienden en mijn moeder ging dan met mij op pad. Dat was ook heel leuk, maar niet bijzonder. Als de thee op is maakt James popcorn en neemt hij voor zichzelf een biertje mee. We kijken de film af. James zet een tweede film op maar ik begin in te kijken. Ik maak me klein naast James op de bank. Hij legt zijn arm om me heen. Ik ga zachtjes wat dichter tegen hem aan liggen. James lijkt het niet erg te vinden en ik lig lekker zo. De film speelt verder en sluit mijn ogen. Ik luister nar de film, en vooral James' ademhaling en hartslag die me rustig maken. Ik geniet te veel van dit moment om te kunnen slapen.
'Slaap lekker liefste Annabel' normaal haat ik het als mensen mijn volledige naam gebruiken. Maar dit is zo'n lief gebaar dat het me niet meer uitmaakt.

De volgende ochtend word ik heerlijk wakker. Ik lig onder een deken op een bed. Ik draai me om en wrijf in mijn ogen. Ik schrik een beetje als ik James naast me zie liggen. In een reflex kijk ik naar beneden. Ik heb mijn kleren nog aan, godzijdank. Ik zucht zachtjes en draai me nu volledig naar James toe. Ik kijk naar James en begin als vanzelf te grijnzen. Gister was zo fijn. En ik denk dat ik verliefd ben. Ik sluit mijn ogen weer even en val gelijk terug in slaap. Ik word niet veel later wakker gemaakt door James. Hij heeft een arm om me heen en fluister zachtjes. Het zijn kleine lieve woorden. Ik blijf stilliggen alsof ik slaap om hiervan te genieten. Toen ik James leerde kennen dacht ik echt dat het een rot joch was. Ik dacht dat zijn gentlemen moves maar spel was. Als James rechtop gaat zitten open ik langzaam mijn ogen.