Grijze Golven

-13-

James en ik blijven in stilte liggen. We liggen met onze gezichten naar elkaar en kijken een beetje naar elkaar, of langs elkaar. Ik vind de stilte niet erg. James speelt met een plukje van mijn haar en ik bestudeer zijn gezicht. Hij fronst af en toe alsof hij diep in gedachten zit. De frons maakt hem niet knapper. Ook al is James niet lelijk.
'Waar denk je aan?' Vraag ik stilletjes. James laat mijn haar los en kijkt mij aan.
'Ik kreeg van de week een berichtje van mijn broer' ik frons. Ik dacht dat hij uit het zicht was. Maar aan de andere kant, wat weet ik van James' gezin, vrij weinig.
'Wat zei hij?'
'Hij wil me spreken, hij belde me op toen ik niet antwoordde, hij kwam heel rustig over' vertelt James.
'Ga je met hem afspreken?' Vraag ik voorzichtig. Ik ben erg nieuwsgierig, en misschien is dat heel fout.
'Weet niet, misschien?'
'Weet je waar hij het over wil hebben?' James haalt zijn schouder op.
'Het boeit me niet zoveel' mompelt hij. Ik knik en besluit om weer stil te zijn. James lijkt iets rustiger en ligt nu ontspannen naast me. Hij pakt hetzelfde haarplukje weer. Ik ga verder met hem bestuderen.

'Bevalt het je?' Vraagt hij uit het niets. Ik kijk verbaast op in James' ogen.
'Het uitzicht' vult hij zichzelf dan aan. Ik bloos en kijk weg. James pakt meteen mijn gezicht vast.
'Ik maakte een grapje liefje' lacht James zachtjes. Hij drukt een kus op mijn wang en gaat rechtop zitten.
'Filmpje?' Ik volg James zijn voorbeeld en knik naar hem. Niet veel later lig ik tegen James aan met mijn laptop voor ons. De film die we kijken boeit mij vrij weinig. James is echter helemaal verdwenen in de film. Ik vind het wel een lief gezicht. Na de film staat James op en rekt hij zich uit.

'Ik moet maar eens naar huis' ik knik traag. Ik snap het, maar toch is het jammer. Ik zou graag al mijn dagen volledig met hem delen. Maar in deze situatie kan dat niet. Zijn ouders weten niks van mij en ik weet niet goed of ik daar teleurgesteld of blij mee moet zijn. James heeft duidelijk gemaakt dat zijn ouders het niks vindt als hij een vriendinnetje zou hebben. James onderbreekt mijn gedacht door mijn hand te pakken. Ik loop hem achterna naar beneden. Mijn moeder staat inmiddels in de keuken en mijn vader zit nog steeds op de bank naar de tv te staren. Ik laat James uit en we blijven nog even staan.
'Ik had graag willen blijven, maar mijn ouders willen we me 's avonds thuis hebben' ik knik begrijpend.
'Dat is niet erg' zeg ik zachtjes.
'Ik zie je morgen op school, misschien kunnen we daarna nog even wat doen?' Ik knik tevreden en kijk toe hoe James zijn fiets pakt. Hij gebaart me naar zich toe te komen. Ik loop op mijn sokken ons grindpad op.
'Ik zie je morgen' fluister James. Hij drukt een kus op mijn lippen en fietst dan langzaam weg. Ik loop terug naar binnen en besluit te kijken bij mijn moeder. Ze staat in de keuken te koken. Het gene wat ze altijd zodra ze thuis is.

'Was James er?' Vraagt ze meteen.
'Ja, meegegaan na school' antwoord ik.
'Hij is een leuke jongen Anna' zegt mijn moeder enthousiast. Ik knik en wil me omdraaien als mijn moeder weer begint te praten.
'Hij mag hier altijd komen tekenen hè' ik draai me langzaam om naar haar.
'Hij heeft me vertelt van zijn ouders, en ik wil hem graag een veilige plek bieden' ik glimlach naar mijn moeder. Ik stap naar haar toe en omhels haar.
'Dankjewel mam' fluister ik tevreden. De volgende morgen kom ik James tegen in de pauze. De eerste uren hadden we niet samen. Vroeger vond ik dat normaal, nu baal ik ervan. Het is gezellig met hem. Ik loop het schoolplein op en zie James al aan de picknick tafel zitten. Met een boek? Met mijn boek?

'Wat heb jij met je kunstzinnige uitspattingen?'
'Gek genoeg vinden mijn ouders dit boek wel intellectueel genoeg voor mij om te lezen' lacht James.
'Zeg maar niet dat je het van mij hebt' grap ik terug. James trekt me naar zich toe en geeft me een kus.
'Tortelduifjes!' Roept Juul vrolijk over het schoolplein. James en ik schieten in de lach en ik neem plaats aan de tafel. Zo begint de lunch weer zoals altijd en komen we het half uur door met grappen en stiltes.