Grijze Golven

-16-

Ik vlieg James om zijn nek. Ik laat mijn binnengehouden tranen gaan en knuffel James. Ik wil hem nooit meer laten gaan.
'Het spijt me Annabel' fluistert James. Ik snik en kijk op. James veegt mijn tranen weg en geeft me een zachte glimlach.
'Moet je nog veel leren voor morgen?' Ik schud mijn hoofd. Morgen heb ik filosofie, mijn beste vak. James is vrij.
'Mag ik binnen komen dan?' Ik knik snel en laat James binnen. James gaat op de bank zitten en ik loop de keuken in. Ik kom terug met een biertje voor hem en een bak popcorn. Het is tijd om even samen te relaxen. James heeft onze serie al opgezet en ik ga dicht naast hem op de bank zitten. James legt zijn arm om me heen en het voelt als vanouds. Ik hoop dat dit moment nooit zal overgaan. Na twee afleveringen sta ik op om ons drinken te verversen.

'An,' begint James terwijl hij mijn pols pakt.
'Hoe laat moet je morgen op?'
'Half elf, maar ik wil niet te laat gaan slapen' James knikt.
'Nog één aflevering?' Ik loop met een knikje naar de keuken. Als ik terugkom ligt James onderuit.
'Wil je hier blijven slapen?' Vraag ik, vrij spontaan. James schiet gelijk overeind.
'Natuurlijk' zegt hij met een grijns. Na de aflevering verplaatsen James en ik ons naar boven. We maken ons klaar om te slapen. Moe ben ik niet. James ook niet.
'Ik ga het missen' fluister ik.
'Wat?' James draait zijn hoofd naar mij. Ik weet dat hij verwacht dat ik het over zijn verhuizing zal hebben.
'Het strand, de rust hier'
'Je bent niet ver weg, je kan altijd even op en neer' ik kijk James aan.
'Ik vind het gewoon eng' fluister ik.
'Dat snap ik, maar het komt goed' James legt een hand op mijn wang. Ik voel tranen opkomen, alweer. Ik vind het vreselijk dat ik zo emotioneel ben. James heeft het zelf ook al moeilijk genoeg.
'Rustig An' fluister James. Hij trekt me tegen zich aan. Meteen kalmeer ik weer een beetje. Ik val snel daarna in slaap.

De volgende morgen is relaxt. Ik ga de deur uit voor mijn examens terwijl James nog even blijft. We zijn iets te lang blijven liggen waardoor ik me moest haasten. Ik heb nog steeds geen zenuwen voor de examens. Het is meer dat ik er nu van wil genieten. Ik ben nu nog hier, meteen na de examens is alles weg. James verhuist op dezelfde dag dus alles zal wennen zijn. Als ik thuiskom na het examen is James verdwenen. Er ligt wel een briefje op mijn bed. Of we dit vaker kunnen doen. Ik zou niet anders willen. De laatste dag van de examens waren we sowieso van plan om het met z'n alle te vieren. Een feest en afscheid in een. We doen het feestje bij mij omdat mijn vader er toch niet zal zijn. De dag erna zullen James en ik moeten verhuizen met een kater. Dat wordt een groot feestje. James heeft 's avonds pas zijn vlucht. Dus dat scheelt voor hem.  We gaan allemaal wel lekker door de examens heen. Juul zit altijd haar samenvattingen te lezen voordat het examen begint. James is meestal aan het tekenen om zijn hoofd leeg te maken. Rox zit onderuitgezakt muziek te luisteren. Quint rookt een sigaret tot het laatste moment. Ik lees om te relaxen. Zo gaan we allemaal vrij relaxed het examen in. We hebben er vertrouwen in, in onszelf, en in elkaar. Vlak voor het laatste examen besluit we op elkaar te wachten buiten aan de picknick tafel. Het laatste examen is Nederlands, die we dus allemaal moeten maken. Ik heb zin om er klaar mee te zijn. Maar ik heb absoluut geen zin in morgen. Vandaag mag zo lang mogelijk duren. Quint is als eerste klaar, zoals altijd. Ik ben als tweede klaar en loop naar buiten. Quint zit op de tafel met een sigaret in zijn hand.
'Ging het goed?' Vraagt hij mij. Ik knik tevreden. Quint steekt ook zijn duim op als teken dat het bij hem ook goed ging.
'Ik had niet gedacht dat ik het laatste jaar nog vrienden zou maken' geeft Quint toe.
'Ik ook niet, en ik vind het echt jammer dat we nu uit elkaar vallen'
'Ja is ook zo. Maar Amsterdam is tof! We gaan er bijna allemaal studeren, dus we kunnen elkaar makkelijk opzoeken' stelt Quinten.
'Behalve Juul, die moet weer naar Leiden toe' lacht Quint. Ik lach ook en kijk naar de uitgang van school. James komt rustig aangelopen.
'We gaan hem allemaal missen, An. Ik snap niet hoe je het doet' zegt Quint. Ik glimlach zwakjes,
'ik ook niet' geef ik toe. De druk op mijn borst is niet weggegaan sinds hij vertelde dat hij ging verhuizen.
'Jullie moeten vanavond maar goed afsluiten' zegt hij met een knipoog. Mijn wangen worden rood, maar ik weet dat hij gelijk heeft. Als James naast me komt zitten legt hij een arm om me heen. Hij pakt de sigaret van Quint die hij na een trekje weer teruggeeft. Als we compleet zijn lopen we richting mijn huis. Het is leeg maar de keuken zit propvol met eten en drank. Vanochtend heb ik alvast matrassen klaar gelegd zodat we vanavond meteen kunnen slapen. De avond lijkt op de sleep over. We kijken een film en spelen een aantal potjes kaarten. Het voelt als vertrouwt. We lachen en maken veel grapjes. Ik ga deze mensen zo enorm veel missen. Ik ben blij dat we het zo kunnen afsluiten.

Als iedereen begint in te kakken besluiten we te gaan slapen. In het kantoor van mijn vader, wat hij toch niet meer gebruikt liggen twee matrassen en iemand kan op de bank verblijven. Rox en Juul besluiten al snel dat zij naar boven gaan. Quint blijft beneden en ik geef hem dekens en kussens. James en ik lopen naar mijn kamer. Mijn bed ligt uit elkaar dus een matras op de grond is wat we hebben. Het maakt me niet uit. Als ik vanavond nog maar bij hem kan liggen. Er ontstaat een brok in mijn keel zodra ik daaraan denk. James gaat liggen en kijkt me afwachtend aan. Hij gaat dan rechtop zitten en houdt zijn handen op. Meteen kruip ik dicht tegen hem aan.
'Ik hou van je James'
'Ik ook van jou Annabel' ik sluit mijn ogen en geniet van James. Nu het nog kan.