4 yıl sonra;
Jennie ;
Bütün kıyafetlerimi katlayıp düzgünce bavuluma yerleştirdiğim zaman derin bir nefes verdim. Yaeın Seul'e dönecektim nasıl hissetmem gerektiği hakkında hiçbir fikrim yok. Doğduğum Ülkeye,doğduğum şehire, yaşadığım eve geri dönecektim. Ama lanet olası hafızam hiç bir şeyi hatırlamıyordu.
Bundan 4 yıl önce bir trafik kazasında hafızamı kaybettiğimi söylüyor ailem. Kazanın detayını yahut bir bilgisini dahi vermiyorlar. Hoş, artık eskisi kadar önemsemiyorum.
Belime dolanan kollar ile zoraki gülümsedim. Jongin kafasını boynuma gömüp konuştu."Çok güzel kokuyorsun Jennie."
Ondan ayrılıp, ona döndüm. "Bu iltifatını hergün duyuyorum Jongin." Dudaklarıma bir buse kondurup sırıttı. "Bu iltifatı hergün duyacaksın Jennie."
Jongin benim nişanlım. Dediğine göre biz liseden beri tanışıyoruz ve, aynı zamanda flörtleşiyormuşuz. Kısacası eskiden ona çok aşıkmışım altını çizerek söylüyorum;eskiden çünkü şuan ona aşık olduğumu düşünmüyorum. Yapım gereği olsa gerek insanları kıramıyordum da Jongin'i kıramadığım için; 6 ay önce nişanlandık. Hayır, Jongin ile bir sorunum yok standartların üstünde yakışıklılığı var. Sempatik ve ilgi çekici lâkin, onun doğru kişi olduğunu düşünmüyorum. Eğer neden nişanlandığımı soruyorsanızda ? Bunun cevabını bende bilmiyorum.
"yarın erkenden uçağımız var hayatım, uyumalıyız." Onu kafamı onayladım gidişini izledikten sonra bir iç çekip onun zıttı yönü tarafa, odama gittim.
****
Taksinin camına kafamı yaslayıp Han Nehri'nin güzelliğini izlemeye devam ettim. Bundam 2 saat önce Kore'ye varmıştık. Ve, şunada da evime gidiyordum.
Yarım saat sonra iki katlı beyaz renkli bir evin önünde durunca arabadan indim. Jongin'de bavullarımızı alıp yanıma gelmişti. Beraber evin önüne gelmiştik. Jongin kapının zilini çaldı. Kapıyı Jisoo açmıştı. Bizi görünce gözleri kocaman olmuştu.
"JENNİE!!" Diye bağırıp boynuma atladı. Tanrım! Onları çok özlemişim bende hemen kollarımı pnun beline doladım.
"Seni çok özlemişim." Geriye çekilip dolan gözlerini gözlerime değdirdi. Benimde gözlerim dolmuştu."Bende seni çok özledim kaçak kedi!" Ona zoraki bir gülümseme sundum ne kadar başarı olduğum muamma.
"Hanımlar sohbetinizi bölmek istemem ama içeride devam etseniz ha?" Jongin konuşmasından sonra içeri girdi. Jisoo'da gözlerini devirdi ağzımdan bir kıkırtı firar etti. Jisoo onu boşverip koluma girip beni sürükledi." Jungkook tercihimdi." Kaşlarımı çatıp ona baktım Jungkook'da kimdi ? Aklımda ki soruyu dilime vurup ona sordum. "Jungkook'da kim?"
Jisoo bana bakıp tebessüm etti." Lisede iken sevgilin idi." İyide lisede benim sevgilim Jongin değilmiydi? "Jongin değilmiydi ?"
Telaşla bana bakıp kekeleyerek konuştu."A, ş-şey ya J-Jongin di d-değilmi ? Aman Jennie aradan kaç yıl geçmiş nereden hatırlayayım."
"Galiba karıştırdın."
"Ev-Evet, evet karıştırdım."
Derin derin aldığı nefesler gözümden kaçamamıştı.
***
Gördüğüm kabusun etkisini unutmak için dışarı çıkmıştım son 4 yılda olduğu gibi yine kabus görmüştüm. Sanki yarım bıraktığım yahut terk ettiğim bir şey kalmış gibi. Onun acısınıda uykumda çekiyormuşum gibi.
Kimseye söylemeden evden çıkmıştım geri dönüp eve gidecekken duyduğum ağlama sesi ile etrafamı bakındım görünürde bir şey yoktu. Geti dönüp gidecekken duvara sinmiş ağlayan bir kız gördüm.
Kaşlarımı çatıp ona yaklaştım beni görünce dahada duvara sinen küçük kız tebessüm etmemi sağladı.
"Neden dışarıdasın ?"
"Üvey babamdan korkuyorum."
"Neden ? Sana ne yapıyor ?" Refleks olarak Kaşlarım çatılmıştı.
"Bana dokunuyor ve dövüyor."
"Pekâlâ, adın ne ?"
"Ella."
"Ella bugün benimle birlikte benim evimde kalmak istermisin yarında babanı polislere söyleriz."
Kafasını 'hayır' anlamında sallaması ile afalladım.
"Abim gelecek. Beni bulacağını söyledi."
"Ama bur-"
"ELLA!"
"Abi!"
Ella oturduğu yerden hızlıca kalkıp abisine doğru olduğunu tahmin ettiğim yöne koştu birkaç saniye durduktan sonra bende kalktım. Ella'ya sarılmış olan adamın yüzünü görmüyordum ama kalıplı vücudu benden birkaç yaş veya aynı yaşta olduğumuzu doğruluyordu.
Kafasını kaldıran adamın yüzünü görünce nefesim kesildi. Geceden daha karanlık olan gözlerini gözlerime değdirince kalbim hızlandı içimi özlem doldurdu. Bu da neydi böyle ?
