Hatırlıyordum...
Geçmişimi, rüyamı, Jungkook'u hatırlıyordum. Gözlerimin artık özlemle bakmasının sebebini biliyordum, aşıkmışım gibi davranmamın sebebinide biliyordum.
Seviyordum...
Ama aynı şekilde kızıyordum da, ben hatırlamıyor olabilirim ama o bizi hatırlıyordu. Biz beraber bir geçmişe sahip olduğumuzu bile bile, o beni ateşe attı.
Yere kanlar içinde düşen adama boş bakışlar ile baktım. Ne ağlıyordum, nede tepki veriyordum ben kırgındım ama yansıtamıyordum.
Yerde ki adamı es geçip, bana sarılan kızkardeşlerime de tepki vermiyordum. Yüzümü avuçları arasına alan Chaeyoung, kadifemsi sesi ile konuştu. "Unnie, iyimisin ? Sana birşey yaptımı bu aşagılık adam ? Söyle lütfen." Sona doğru ağlamaklı çıkan sesi ile bakışlarımı yerde kanlar içinde yatan adamdan çekip, ona çıkardım.
Gözleri dolu dolu ve kızarıktı, çenesi titriyor ağlamaya yer arıyordu. "Chaeyoung, iyiyim ben. Bana birşey yapmadı." Gözlerinden yaşlar akmaya başlayınca kafasını olumlu anlamda salladı.
Chaeyoung'u itip üstüme ayı gibi zıplayan Lalisa ile öldüğümü sandım. Ellerim zaten kelepçeliydi ve kendimi koruyamıyordum. "Öldün sandım lan!" Diye konuşması ile sinirden, isterik bir şekilde güldüm. "Eğer boyle davranmaya devam edersen, zaten ölüceğim." Kafasını saçlarımdan kaldırıp yüzüme bakınca, gözlerinin kızarık olduğunu gördüm.
"Ağladın mı sen ?" Diye sormam üzerine, eli ile gözlerini ovuşturmaya başladı. "Ne ağlaması ya, alt tarafı gözüme duygusallık kaçtı." Demesi ile bende ağlamaya başladım, Lalisa ile küçüklüğümüzden beri gelen bir özelliğimizdi. Jisoo ve Chaeyoung ne kadar nazikse, Lalisa ve ben bir o kadar serttik. Ve ağladığımız zaman ise nadir anlardı. O aglarsa bende ağlardım.
"Sen neden ağlıyorsun ?" Dedi gözlerinden durmaksızın yaşlar akarken, "Duygusallık kaçtı." Omuz silkerek söylediklerim ile ikizimizde gülmeye başladık.
"Lalisa, kelepçeleri çöz." Jisoo unnieyi onaylayan Lalisa, yatağın yanında ki komidinin üzerinde duran kelepçenin anahtarlarinı alıp çözmeye başladı. Bakışlarım usulca yukarı tırmanıp, bana şefkatle bakan ikinci annem konumunda ki ablamla buluştu.
Lalisa kelepçleri çözdüğü an ayağı kalkıp, ona sarıldım. "Unnie," kollarını bana dolayıp, hıçkırıklarla ağlamaya başlayan Jisoo' ya mümkünmüş gibi daha da sarıldım. "Kardeşim çok korkttum. Sana bir daha birşey olucak diye çok korktum." Burukça gülümsedim, "İyiyim."
"İyisin," beni tekrar etmesi ile eş zamanlı olarak bir ses duydum. Onun sesi.
"Jennie?" Dedi. İsmim ağzından daha çok gerçekliğimi sorar gibi çıkmıştı. Jisoo unnieden ayrılıp Jungkook'a baktım. "Hatırlıyorum seni Jungkook."
Gözleri fal taşı gibi açılan Jungkook üzerinden şaşkınlığını atamadan, sol gözüne yediği yumruk ile geriye doğru sedelendi. Lalisa ona öfkeyle bakip yüzüne bir tane yumruk daha attı. "Oğlum seni öldürürüm bak!!" Diye sinirle bağırması üzerine Jisoo ona gidip kafa attı. Ve benim aklımda ki tek soru;
Bunlar, yumruklamayı kafa atmayı nereden öğrendi ?
"Jungkook, eğer seni bu kızın yanında birdaha görürsem çok fena olur!!" Neden bağırıyorlar ? Zaten çocuğun dibindeler. Ve son olarak Chaeyoung, Jungkook'un yanına gidip saçından tuttuğu gibi onu yere fırlattı. "Şimdi defol buradan!!"
Çocuk ölücek. Ama kimse umursamıyor. İş başa düştü, olaya benden başka kimse el atmayacak galiba.
"Durun!!" Diye bağırmam üzerine hepsi afalayarak bana baktı. "O masum!" Sertçe söylediklerim ile iyice şaşkına düştüler. "Sen ne diyorsun Jennie ?" Jisoo unnienin dediklerine omuz silkip yere düşüp, şaşkınlıkla bana bakan Jungkook'a ilerledim.
"O beni korumak için böyle bir oyuna başvurdu, aksi halde başka biri bu işi yapsaydı beni şu durumdan kurtaramazdı." Evet o adamı vuran Jungkook'tu.
Hepsinin yüzünde pişmanlık ulaşırken sadece Jungkook'un duyucağı bir şekilde fısıldadım.
"Seni seviyorum sevgilim, ve sahip olduğum dudakları öpüyorum."
Sözlerimin üzerine dudaklarına yapıştım, birsüre öyle kaldıktan sonra hala bana yanıt vermeyen Jungkook ile büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. Geri çekiliceğim an, ensemden tutlmam ile gözlerimde ki hayal kırıklığı silinip yerinei, mutluluk aldı.
"Seni seviyorum sevgilim, ve sahip oldugum dudakları opuyorum."
Beni tekrar ettikten sonra, dudaklarıma yapışan adama büyük bir tutku ile karşılık verdim. Bizim hikayemiz mutlu bitti.
*Son*
Son kez bu kitapta size bir merhaba,
Öncelikle kitabın başından sonuna kadar yanımda olan, oy ve yorum herkese teşekkür ederim iyiki varsınız canlarım.
Finalde Jungkook'un neden öyle davrandıgını hepimiz öğrendik. Jennie' yi korumak için. Sen ne güzel birşeymişsin ya Jungkook💋
Evet kurgumuz tamamlandı ama sizinle yeni kurgum olan 'Hırsız'da görüşmek isterim.
Kendinize iyi bakın, seviliyorsunuz ❤
