Beyaz Diş

Kıtlık

Gri Kunduz’un uzun yolculugu son buldugunda baharın eli kulagındaydı. Eski

köylerine geri dönüp de Mit-sah boynundaki ipi çözdügünde Beyaz Dis bir yasına

basmıstı. Aylardan nisandı. Beyaz Dis henüz iyice gelisip serpilmemisti ama Liplip’ten

sonra kendi akranlarının en büyügüydü. Anası babası gibi uzun boylu ve

güçlüydü. Ne kadar yetiskin köpek varsa daha simdiden boy ölçüsebilecek duruma

gelmisti onlarla. Ama biraz daha semirmesi gerekiyordu. Bedeni çelimsiz ve kuru

olmasına karsın dayanıklıydı. Kurtlara özgü tipik boz renkli tüyleri vardı. Dıs

görünüsüyle de tam bir kurttu o. Anası Kiche’den azbuçuk köpek kanı geçmisti

ama, bu onu bedensel yapısı açısından degil de zihinsel gelisimi açısından

etkilemisti. Köyde aylak aylak dolasırken, çıktıgı uzun yolculuk öncesinden

tanıdıgı insanları nese içinde seyrediyordu. Sonra köpeklere baktı. Bu arada

yavru köpekler de kendisi gibi gelisip büyümüstü. Yaslı köpekleri eskisi kadar

korkunç bulmuyordu simdi. Artık onlardan pek korkmuyor, aralarında kendisini de

sasırtan rahat bir güvenle dolasıyordu.

Kampta Baseek adlı yaslı bir köpek vardı ki eskiden hırlayıp da dislerini

gösterdi mi Beyaz Dis’in ödü kopardı ondan. O zamanlar ne denli güçsüz ve düskün

oldugunu anlamasına yeterdi bu hırlama. Oysa simdi yaslı köpegin gittikçe elden

ayaktan düstügünü kendisinin ise her geçen gün daha da serpilip gelistigini

farkediyordu.

Kızılderililerce yeni avlanmıs bir geyik parçalanırken Beyaz Dis köpeklerle

kendi arasındaki degisikligin farkına vardı. Payına düsen etli bir ayakla bacagı

alıp öteki köpeklerin gözünden uzak bir köseye, bir çalılıgın arkasına çekildi

ve yemegini yemeye koyuldu. Tam bu sırada Baseek yanına sokuldu. Yaslı köpegin

saldırıya geçmek üzere oldugunu gören Beyaz Dis ani bir kararla hiç

duraksamaksızın üzerine atıldı ve onu iki yerinden ısırdıktan sonra geriye

sıçradı. Baseek Beyaz Dis’in bu beklenmedik gözüpekligi ve çevikligi karsısında

afallamıs, oldugu yerde donup kalmıstı. Kanlı kemik parçasının üzerinden

birbirlerini süzdüler bir süre.

Baseek görmüs geçirmis bir köpekti. Eskiden is zorbalıga döküldü müydü

hırlastıgı köpeklerin gözünü kolayca korkuturdu. Ama simdiki köpeklerin gittikçe

daha atılgan, daha kabadayı olduklarını görüyordu. Acı deneylerdi bunlar.

Düsmanıyla basa çıkabilmek için bir an düsünüp tasındı, onu alt edecek bir

hileye basvurmayı tasarladı. Eger daha eskiden olsaydı hiç durmaz Beyaz Dis’in

üzerine atılıverirdi, ama çaptan düsmüstü simdi, gittikçe tükenen kuvveti böyle

bir seyi göze almasına olanak bırakmıyordu. Tüylerini öfkeyle kabartıp kemik