Herkes İzmir'e gelmişti..yol boyunca üç arabadan da çıkan tek ses ağlama sesleriydi..Kimse birbiriyle konuşamıyordu..Hastaneye geldiklerinde Eylül'ün hâla ameliyatta olduğunu öğrendiler.Hastanenin çevresi polislerle çevrilmiş,hastane önüde çok kalabalıktı.Haberi alan İzmirli hayranları hastaneye akın etmişti..
Herkes koşarak ameliyathanenin önüne gitmiş,Serkan'ı oracıkta kanlar içinde görmüşlerdi..Serkan yere çökmüş tepkisizce duruyordu..Tam ona yaklaşacaklardı ki Güney eliyle herkesi durdurdu..
Güney:Durun..Kendisinde değil görmüyor musunuz ? Nazan teyze..Sende..
Güney eğildi Serkan'ın yanına..
Güney:Kardeşim..
Serkan:Kahvaltı istedi benden..Omlet,çikolata,poğaça..Son gün sen hazırla dedi..Tamam dedim,kalktım..Öyle mutlu oldu ki..Omlet yapıyorum diye mutlu olan bir kadın..Lükse bak..O da döneceğiz diye her şeyimizi hazırladı.Sonra yanıma geldi..Sadece ekmekleri götür,çayları doldurup geliyorum aşkım dedim..Öptü beni..Gitti..Vedalaşır gibi..Bıraktı beni oracıkta..Bir ses duydum..Tüm bedenimde hissettim o acıyı..Sürüklenmiş otobüsle birlikte..Doktorlar umut vermiyor..Bir şey de söylemiyorlar..Kaldım böyle..Bir başıma..Eylülsüz..
Mesude:Yavrummm! Ölmesin! Benden alsın ömrümü yavruma versin..Ölmesin !
Mert:Mesude teyze..Mesude teyze !
Mesude oracıkta bayılıp kalmıştı..Bir odaya almışlardı onu..Herkes perişan haldeydi..Serkan sürekli aynı şeyleri tekrarlıyor koridorda volta atıyordu..
Serkan:Omlet,çikolata,sıcacık poğaça..Omlet,çikolata,sıcacık poğaça..Yapacam..Söz her gün her sabah yapacam aşkım..Bırakma beni..Masallar mutlu biter Eylül..Biz daha bir şey yaşamadık! Bırakma beni !
...
Eylül'ün ameliyatı bitmiş doktorlar uyanma sürecinin uzun olabileceğini söylemişti..Çünkü komaya girmişti Eylül.Serkan bunu bekliyordu çünkü Eylül'ün olay halini görmüştü..Yıkılmıştı..Güvenlik görevlileri gelip herkesin bahçede toplandığını,bir açıklama beklediklerini söyleyince Serkan güçlükle Eylül'ün doktoru ile birlikte bahçeye çıktı..Önce doktor açıklama yapmaya başladı..Sonra da Serkan'a sorular yönetilecekti..
"Ne yazıkki Eylül hanım hastanemize geldiğinde durumu ağırdı.Otobüs onu sürüklediği için en ağır hastalardan birinin Eylül hanım olduğunu söyleyebilirim..Beyin ameliyatı yaptık.Akciğerlerinde de hasar vardı..O ameliyat başarılı geçti ama şuan komada..Süreç uzun.Sabırla,inanarak Eylül hanımın bize geri dönmesini bekleyeceğiz..Sizlerden bu süreçte biraz destek bekliyoruz..Unutmayın,hastane herkesin..Ve sadece Eylül hanımın değil bütün hastaların hayatının riske girmesini istemeyiz.."
Doktor Serkan'ın yanına geçmişti..Ve Serkan'a sorular soruyordu basın çalışanları..
"Serkan bey..Olay sırasında siz neredeydiniz ?"
Serkan:Ben karavandaydım.Kahvaltı hazırlamıştık.Eşim ekmekleri masaya götürmek için dışarı çıktı.Çayları alıp dışarıya çıkacaktım bende..Tam o sırada..Bu kaza gerçekleşti.
"Doktorunuz açıklama yaptı ama bir de siz.."
Serkan:Arkadaşlar..Ekleyeceğim hiçbir şey yok.Ben eşim uyanacak mı diye beklerken sizin bu yersiz soruları sormanız..şu süreçte çok üzücü.
"Acınızı anlıyoruz.Çok büyük bir aşk yaşadığınızı biliyoruz.Ama herkes merak ediyor.."
Serkan:Herkesten beklediğimiz şu süreçte dua etmeniz..Eylül'ün uyanmasını sabırla bekleyeceğiz..Kitaptaki gibi her şeye inanarak yaklaşacağız..Sizde öyle yapın olur mu ? Desteklerinize ihtiyacım var..Eylül'ün hepimizin duasına ihtiyacı var..
Serkan güvenliklerle birlikte içeriye girdi..Daha fazla konuşacak gücü yoktu zaten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Masal Gibi-Gerçek Hayat
Teen FictionMasallarını gerçekleştirmek için oradan oraya savrulan Eylül ve Serkan'ın hikayesi..