Bir Masal Gibi-Gerçek Hayat

-10-

1 yıl sonra,

Eylül'ün istediği olmuş 10 ay önce adalara taşınmışlardı..Tabi güzel gelişmelerde olmuştu..Eylül her şeyi hatırlıyordu..6 ay önce başlamıştı her şey yavaş yavaş..Sonra da yerine oturmuştu tüm hayatı..

Burada yaşamayı çok seviyordu Eylül..Küçük bir kitap dükkanı da açmışlardı..Tabi yeni çalışmaları da vardı..İkiside kendi çıkaracakları roman üzerine çalışıyorlardı..

Eylül'ün mutluluğu için her şeyi yapıyordu Serkan..Eylül de Serkan'ı mutlu ediyordu tabi..Burada müstakil,bahçeli bir ev almışlardı..İki köpekte almışlar,hayatlarını sürdürüyorlardı..

Yeni yeni hobiler de edinmişlerdi tabi..Resim yapmak,çiçek dikip onların bakımıyla ilgilenmek,balık tutmak gibi..Bazen tekne ile açılıyorlardı,bazen de sahilde sessiz bir yerde balık tutuyorlardı..

Bugünde tekne ile açılmak istemişlerdi..Hatta birkaç gün denizin ortasında kalacaklardı..Eylül kendileri için küçük iki çanta hazırlarken Serkan da köpeklerle oynuyordu bahçede..Zaten her şeyi Eylül hazırlamıştı..

Eylül:Serkan Özgün!

Serkan:Eveeet aşkım ! Söylee..

Eylül:Ya inanmıyorum..Her şeyi bana hazırlattın.Kendin Tarçın ve Paşa ile oynuyorsun..

Serkan:Ne ? Ben mi hazırlıcamm ? Senin işin bu..

Eylül:Akşama masayı sen hazırlarsın ama..

Serkan:Yardım edersin kocana ? Hı ?

Eylül:Sen bana yardım ettin mi ? Hı ?

Serkan:Ah ahh..Görüyor musunuz annenizi ? Tehdit ediyor beni..

Tarçın birkaç kez havlayınca Serkanda gülmüştü..

Serkan:O da beni haklı buluyor..

Eylül:Hadi canım..Çıkalım artık..

Eylül'ün elini tuttu Serkan..Diğer eline de çantaları almıştı..Tarçın ve Paşa da arkalarından geliyordu..Limana gidip teknelerine bineceklerdi..

...

Güzel bir koya geldiklerinde Serkan tekneyi durdurdu ve arka tarafta köpeklerle ilgilenen karısının yanına gitti..

Serkan:Ohh,siz keyfinizi yapın özgün ailesi,teknenizi süren var zaten..hiç yanıma da gelme zaten hanımefendi..

Eylül:Sen çocukları mı kıskandın kocacım ?

Serkan:Çocuk dediğin köpeklerimiz karıcım..Nerede kocaya ilgi ? Eski Eylülden eser yok..Bu köpekleri almakla bazen hata mı yaptık diyorum...

Eylül:Abart sevgilim abart..Sen onları daha çok seviyorsun,bilmiyoruz sanki..

Serkan gülümseyip ellerini Eylül'ün beline dolamış,dudaklarını da Eylül'ün omzuna bırakmıştı..

Serkan:İşte tam şurası..

Eylül:Ne ?

Serkan:Burayı çok seviyorum..Sanki bütün vücuduna yayılan o hoş koku buradan geliyor..

Eylül:Yaa deli..

Serkan:Bence biz bugün balık tutmayıp tüm günümüzü yatağımızda geçirebiliriz..

Eylül:Aşkım..Hadi..Oltaları getir..

Serkan:Aman ! Kötü bir şey söyledim sanki..İnsanlar ilgiden boğulur,ben ilgisizlikten..

Eylül küçük bir kahkaha atmış Serkan'ı dudağından öpmüş,sonra da geri çekilmişti..

Eylül:Hadi canım..Oltalar..

Serkan:Tamam tamam,anlaşıldı..

Serkan bozulur gibi yapıp ön taraftaki oltaları almaya gitmişti..Bu sırada Eylül'ün telefonu çalıyordu..Annesiydi arayan.Annesiyle konuşuyordu ama babasını affettiği için sinirliydi..Babasını hâla affetmemişti Eylül..Şu güzel an bozulmasın diye de telefonu açmadı..

Serkan:Güzelim..Duymuyor musun telefonun çalıyor ? Aa Mesude anne..

Eylül:Aman hiç annemle uğraşamıcam aşkım..Onun yapmazlarından bıktım..Sonra ararım ben onu..

Serkan:O ne demek şimdi ?

Eylül:Önce Kemalim yapmaz diyordu..Şimdi de Mustafam yapmaz..Sinir oluyorum..Hâla nasıl affedebildi o adamı ? Nasıl yeniden evlendi..Aklım almıyor..

Serkan:bir gün sende affedeceksin babanı..kızgın olduğun için yapıyorsun..

Eylül:Affetmek mi ? Aşkım,o bizi bir kadın uğruna bırakıp gitmeseydi annem Kemalle evlenmeyecekti..O yaşadıklarımda annem kadar babamda suçlu..Hatta annemden daha da suçlu..Nasıl affediyim ? Benden uzak dursunlar,annem ara sıra gelip görsün beni yeter..Umrumda değiller..

EySercinizz isterse gelmez mi 💜

zeyeyserrrr eysermehdamhikayeler 😉