Mafya Mı Peh!

🌙0.8🌙

Sabah uyanıp odamızdaki banyoya gittim, Umut hala uyuyordu. Telefonumu açıp saate baktım, 5.47.
Sadece 4 saat uyumuştum ama tahmin edebilirsiniz ki evinizde bir katille uyumak pek de rahat değil. Duşa girdim, su beni rahatlatmıştı. Bugün birilerinden kaçabileceğimiz için bol bir kapşonlu, altıma da siyah bir tayt giydim. Kahverengi saçlarımı kurutup tepeden topladım. Odaya girdim ve Umutu uyandırmaya çalıştım.
"Umut"
"Efendim" dedi uykulu bir şekilde.
"Uyan, Kuzeyle buluşucaz. Sahte Kuzey uyanmadan çıkmalıyız."
Hızlıca kalktı ve dolabın başına geçti.
"Birilerinden kaçabiliriz, ona göre giyin."
"Tamam, bekle beni."
Başımı sallayıp yatağa oturdum, saat 6.45 olmuştu. Pencereyi açıp aşağı baktım. Kuzey de gelmişti ve buradan görebildiğim kadarıyla o da uyuyamamıştı.
"Geliyoruz" dedim fısıltıyla.
Yaklaşık bir dakika sonra Umut da banyodan çıktı. Sessizce aşağı inip ayakkabılarımızı giydik. Evin tek anahtarı kapının üstünde duruyordu, onu da aldım. Bizi kovalamak için evden çıkarsa bir daha giremezdi girse bile evin alarmı çalardı.
"Hadi" dedim fısıltıyla. Hızlıca ve sessizce evden çıktık.
Kapıdan çıktıktan sonra gözlerim Kuzeyi aradı, arabanın arkasına saklanmişti. Hemen yanına gidip arabaya bindik siteden çıkana kadar konuşmadık.
Nihayet siteden çıktığımızda ilk sorumu sordum.
"Seni nasıl bıraktılar? Tutmaları gerekmiyor muydu?"
"Refik biraz deli biri, gerçek anlamda. Orada bir deney yapacakmış bu yüzden beni hiçbir şekilde bu şehre geri dönmemek şartıyla saldı. Eğer Dönersem evime yolladığı adamın bombayı patlatacağını söyledi."
"Ben anlayamıyorum, bu olayın içinden nasıl çıkacağız?"
"Ne kadar oraya gitmek istemesem de babama gitmemiz lazım, Ankara'ya."
"Tamam, uçakla mı gideceğiz" dedi Umut.
"Ben uçağa binemiyorum, korkuyorum biraz."
Umut sıkıntıyla ofladı. Bizi uzun bir yolculuk bekliyordu, varacağımız yerde ise sıkıntı, kaos ve aksiyon.