Forgive me ✔️

🥀5🥀

Άνοιξα το μάτια μου και το φως με τύφλωσε. Κάποιος έκλεισε το στορυ και μπόρεσα να δω λίγο καλύτερα.
"Στέφανε;" Είπα και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Κοίταξα τον εαυτό μου και φορούσα την φούτερ. Την φούτερ που του έδωσα στα γενέθλια του. Εκείνη την κόκκινη φούτερ.
"Καλημέρα" ειπε σαν να μην  είναι κάτι περίεργο.
"Γιατί είμαι εδώ;"
"Γιατί μεθυσες και εσύ και όλοι οι υπόλοιποι. Σας έφερα όλους εδώ"
"Και που είναι οι άλλοι;"
"Στο σαλόνι τους άφησα να κοιμηθούν"
"Και εμένα γιατί με έφερες εδώ;"
" Για να μπορώ να κάνω αυτό όταν ξυπνήσεις" είπε και με άρπαξε και ένωσε τα χείλη μας. Τον έσπρωξα από πάνω μου και τον κοίταξα.
"Τι στο διάολο Στέφανε;" Είπα και τον κοίταξα.
"Εύα " είπε και έκλεισε τα μάτια του. Έβαλα τα παπούτσια μου και βγήκα από το δωμάτιο του. Περπατώντας προς την κουζίνα έπεσα πάνω στον Φιλίπ.
"Όχι τώρα" είπα και έβαλα νερό να βράζει στο βραστηρα.
"Γιατί είσαι έτσι ντυμένη;" Είπε και έκλεισε την πόρτα.
"Γιατί ο ιππότης φίλος σου Στέφανος με έντυσε έτσι." Είπα και πήρα μια κούπα από το ράφι
" Τι εννοείς;"
"Ξύπνησα στο δωμάτιο του με αυτή τη φούτερ. Και είχε το θράσος να με φιλήσει. Το κάθαρμα. Ο εγωιστής. Ο ο ο ανεύθυνος. Το κτήνος. " Είπα και κάθησα στο τραπέζι με τον καφέ στα χέρια.
"Εεε ηρέμησε. Δεν είναι κάτι τόσο κακό"
"Να πονέσει θέλω Φιλίπ. Όχι να ευχαριστήσω της όρεξης του"
"Εύα" είπε και με πήρε από πίσω. Βγήκα από την κουζίνα και πήγα στο δωμάτιο του. Πήρα τα πράγματα μου από την καρέκλα και έφυγα από το σπίτι του.

"Εύα περίμενε" είπε μια φωνή και γύρισα και τον κοίταξα.
"Τι θες;"
"Μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την κόντρα επιτέλους. Σε πλήγωσα, σου ζήτησα συγγνώμη και είπες ότι με συγχωρέσες πριν καν σου τη ζητήσω."
"Δεν έχω πάρει όμως ακόμα την εκδίκηση μου ώστε να σε σβήσω εντελώς από τη μνήμη μου."
"Αυτό θες; Να με σβήσεις από τη μνήμη σου;"
"Ναι"
"Δεν σε πιστεύω"
"Κακώς" είπα και έστριψα αλλά άρπαξε το χέρι και τράβηξε το σώμα μου κοντά του. Η ανάσα του χτυπούσε στο πρόσωπο μου. Ήταν ζέστη.
"Τι έπαθες;"
"Σταματά να το κάνεις αυτό"
"Πιο;"
"Να με τραβάς έτσι κοντά σου, να με φιλάς, να με προσέχεις, να με αγκαλιάζεις." Είπα και τραβήχτηκα
"Όχι" είπε και προσπάθησε να με ξανατραβηξει.
"Γιατί; Γιατί στο διάολο δεν με αφήνεις να ζήσω την ζωή μου" φωναξα
"Γιατί είμαι ερωτευμένος μαζί σου" φώναξε και με πλησίασε. Έβαλε τα χέρια του στα μπράτσα μου και με κοίταξε. "Γιατί είμαι ερωτευμένος μαζι σου" επανέλαβε πιο ήρεμα. Έβαλα τα χέρια μου στα μάγουλα του και έκανα μύτες και ένωσα τα χείλη μας. Έβαλε τα χέρια του στη μέση μου και έσκυψε το σώμα του. Ξεκόλλησε τα χείλη του από τα δικά μου και χαμογέλασε χωρίς να απομακρύνει το κεφάλι του. Με έπιασε από τη μέση και με σήκωσε στον αέρα. Χαμογελούσε. Κι εγώ χαμογελούσα.
"Στέφανε άσε με κάτω"
"Όχι" φώναξε και με γύρισε. Με κατέβασε κάτω και με φίλησε πεταχτα.

(•••)

Μπήκα στο προαύλιο και πλησίασα τα παιδία. Κάθησα στο παγκάκι και του κοίταξα.
"Καλημερααα" είπα και ο Φιλίπ σήκωσε το φρύδι του.
"Κεφακια μικρό;"
"Ναι" είπα και χαμογέλασα. Είδα τον Στέφανο να μπαίνει μέσα και μας πλησίασε. Κάθησε δίπλα μου και έβαλε το χέρι του γύρω μου και ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του.
"Όχι... Εσείς.... Όχι" είπε ο Φιλίπ και τον κοίταξα και χαμογέλασα.
"Από το να τσακωνεστε" είπε η Μελ και γέλασε.

Hiii

Τι κάνετε;
Πρέπει να φτιάξω τις ώρες ύπνου μου.

Ελπίζω να σας αρέσει.

Αυτά

Τα λεμεεε

Αντιοοοο

~Its Evi