Φιλίπ POV
Κατέβηκα κάτω και κοίταξα τον πατέρα μου και την Κυρία Ειρήνη στο σαλόνι.
"Όλα καλά;"
"Φιλίπ..." Είπε και μου έδωσε ένα φάκελο.'Φιλιπ,
Έφυγα. Πήρα το αεροπλάνο και ήρθα να μείνω στον πατέρα μου. Δεν με κρατάει το κλίμα στην Ελλάδα. Έχασα την αδερφή μου και 2 φορές τον καλύτερο μου φίλο. Θέλω να αφήσω πίσω μου την κατάσταση εκεί. Αν θες να μου πεις κάτι μπορείς να με πάρεις τηλέφωνο.
Συγγνώμη που έφυγα έτσι. Έπρεπε. Σε αγαπάω και ας μην είσαι ακριβώς αδερφός μου.Φιλιά,
Ευα'Έφυγε; Γιατί.
"Κυρία Ειρηνη;"
"Άστην αγόρι μου" είπε ο πατέρας μου και πήρα το τηλέφωνο και βγήκα απο το σπίτι. Πληκτρολόγησα τον αριθμό της και περπάτησα μέχρι το πλέον καμμένο σπίτι του Στέφανου.
"Ναι;"
"Εύα τι στο καλό;"
"Φιλίπ σε παρακαλώ όχι κυρηγμα" είπε και κοίταξα τον άνθρωπο που καθόταν έξω από το σπίτι του Στέφανου. Πλησίασα και έβαλα το χέρι μου στον ώμο του.
"Δεν έχει όχι κυρηγμα. Έφυγες έτσι στα καλά καθούμενα Εύα. " Είπα και γύρισε το άτομο να με κοιτάξει.
"Γεια σου Φιλίπ" είπε και το έκλεισε.
"Στέφανε..."
"Που πήγε;"
"Στον πατέρα της"
"Γιατί;"
"Εχθές ήταν εδώ...."
"Που εδώ; Είναι καλά;" Είπε και σηκώθηκε αλλά έπιασε το πλευρό του.
"Στέφανε πηγές στο νοσοκομείο;"
"Όχι... Κάθομαι και το κοιτάω από εχθές"
"Πρέπει να την πάρω"
"Όχι άστην... Καλύτερα έτσι" είπε και τον κοίταξα.
"Στέφανε"
"Όχι Φιλίπ" είπε και έβαλα το κινητό στην τσέπη.Εύας POV
Κοίταξα τις κάρτες και είδα το όνομα μου. Πλησίασα το άτομο που την κρατούσε.
"Εύα Αναγνώστου;"
"Ναι"
"Σωτήρης ... Σωτήρης Στεφάνου"είπε και τον ακολούθησα στο αμάξι. Ούτε καν ο ίδιος δεν ήρθε να πάρει.
"Σε ευχαριστώ"
"Ο πατέρας σας"
"Στον ενικό δεν είμαι μεγαλύτερη σου"
"Σωστά... Ο πατέρας σου είχε δουλειά για αυτό έστειλε εμένα αλλιώς"
"Ναι" είπα ενώ ήξερα ότι με δέχεται με το ζόρι.
"Έχω ακούσει πολλά για εσένα. Εγώ μένω δίπλα."
"Χαίρομαι που σε γνωρίζω. Και που θα έχω κάποιον στην ηλικία μου να μιλάω" είπα και σκέφτηκα τον Φιλίπ.
"Και εγώ χαίρομαι" είπε και συνέχισε να οδηγάει.(•••)
"Εδώ είμαστε" είπε και άνοιξε την πολυκατοικία και με ανέβασε επάνω.
"Σε ευχαριστώ πολύ"
"Τίποτα και όποτε βαριέσαι περνά" είπε και μπήκε σπίτι του. Χτύπησα το κουδούνι και η πόρτα άνοιξε.
"Εύα " είπε και ήρθε και με αγκάλιασε
"Γεια σου μπαμπά" είπα και πήγα στο δωμάτιο μου.
"Όλα καλά;"
" Απλά θέλω να μείνω μόνη" είπα και έκλεισα την πόρτα. Άνοιξα την βαλίτσα και κοίταξα την κορνίζα. Έπιασα το κινητό μου και κοίταξα την επαφή του. Πάτησα το όνομα και μετά από 3 τουτ βγήκε ο τηλεφωνητής το έκλεισα.(•••)
Άκουσα κουδούνι και πλησίασα την πόρτα. Άνοιξα και ήταν ο Σωτήρης.
"Όλα καλά;"
"Είναι να βγω με μια παρέα και σκέφτηκα μήπως θες να έρθεις"
"Σωτήρη εγώ.... Άστο καλύτερα δεν είμαι για πάρτυ"
"Όλα καλά;"
"Όχι ακριβώς.... Άστα είναι πολλά. Καλά να περάσεις."
"Θες... Να μιλήσεις;" Είπε και τον άφησα να περάσει.(•••)
"Λυπάμαι"
"Τον αγαπούσα. Τον αγαπάω"
"Είναι σίγουρο; Ότι.."
"Δεν έχω νέα του από εχθές. Αν μάθαινε ότι έφυγα θα έπαιρνε ένα τηλέφωνο κάτι. Τίποτα όμως."1 χρονο μετα
"Σωτήρη...." Είπα και με έριξε στο κρεβάτι.
" Τι;" Είπε και τα πρόσωπα μας ήταν πολύ κοντά. Άρπαξα το κεφάλι του και μείωσα την απόσταση που υπήρχε μεταξύ μας. Τραβήχτηκα και με κοίταξε. Σήκωσε το σώμα μου και με έβαλε πάνω στο γραφείο. Ένωσε ξανά τα χείλη μας. Φιλούσε έντονα, αλλά όχι σαν το Στέφανο.Στέφανος POV
Μπήκα στο καινούριο διαμέρισμα μου και πάτησα το κουμπί του τηλεφωνητή
"Στέφανε..... " Άκουσα και γύρισα το κεφάλι μου στον τηλεφωνητή."ξέρω ότι αυτό δεν θα το ακούσεις ποτέ αλλά ..... Σε αγαπάω. Κοιτάω την κορνίζα με την φωτογραφία μας και όταν βλέπω τα μάτια σου χαμογελάω. Σε αγαπάω" Θυμάται... Με θυμήθηκε... Πότε με θυμήθηκε; ΓΑΜΩΤΟ. Άρπαξα τα κλειδιά και μπήκα στο αμάξι. Πήγα στον Φιλίπ και χτύπησα την πόρτα.
"Ο Φιλίπ"
"Μισό λεπτό του λέω να κατέβει αγόρι μου"
"Τι έγινε ρε;"
"Που είναι ο πατέρας της;"
"Ορίστε;"
"Η Εύα ο πατέρας της που μένει;"
"Στο Άμστερνταμ... "
"Φεύγουμε" είπα και τον άρπαξα.(•••)
Κατέβηκα από το αεροπλάνο μαζί με τον Φιλίπ και πήγα στο ταξί.
"Ξέρεις οδό;"
"Ναι " μπήκαμε μέσα και ο Φιλίπ έδωσε την οδό.Όταν φτάσαμε πλήρωσα και κατέβηκα. Κοίταξα το παράθυρο και είδα μια κοπέλα στο δεύτερο όροφο. Αυτή είναι. Αυτός πίσω της ποιος είναι; Γιατί την γύρισε στο μέρος του; Γιατί την φιλάει; Γελάει.
"Στεφ λυπάμαι"
"Μη...." Είπα και έκανα να στρίψω όταν μπήκε στην πολυκατοικία και ανέβηκε επάνωΓειααα
Συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά λόγω υποχρεώσεων καθυστέρησα. Τώρα όμως πάμε πάλι στο μέρα παρά μέρα. Αν και αύριο θα ανεβάσω σίγουρα κεφάλαιο.
Αυτά...
Έφυγε λοιπόν η Εύα..... Τι να γίνει άραγε;
Εσείς τι λέτε;Επίσης τσεκ Lets talk και πείτε θεματακια εδω✓✓
Τα λεμεεεε
Αντιοοοο
~Its Evi
YOU ARE READING
Forgive me ✔️
Teen FictionΚοίταξα το πονεμένο βλέμμα του και τον πλησίασα. Έβαλα το χέρι μου στον ώμο. "Στέφανε σε αγαπάω" "μην το κάνεις αυτό στο ευατο σου" "Τι να μην κάνω Στέφανε; Να μη σε θέλω; Να μη θέλω να σε αρπάξω και να σε φιλήσω; Να μην θέλω να ξαναζήσω εκεινα τα γ...