Forgive me ✔️

🥀7🥀

Είδα τον γιατρό να βγαίνει απο την εντατική και σηκώθηκα.
"Πως είναι;" Είπε η μητέρα της και τον κοιτάξαμε.
"Είναι σοβαρά. Χτύπησε άσχημα και έχει χάσει αρκετό αίμα. Θα χρειαστεί μετάγγιση. Είναι κάποιος από εσάς 0 αρνητικό;"
"Εγώ" είπα και με κοίταξε
"Μπορείς να δώσεις αίμα;"
"Ναι"
"Έλα μαζί μου για εξετάσεις" είπε και προχώρησα.

(•••)

Κοίταξα το κρεβάτι δίπλα μου και την κοίταξα.
"Είσαι καλά;" Είπα και με κοίταξε.
"Ναι. Σε ευχαριστώ" είπε και την κοίταξα. Σηκώθηκα και ένιωσα μια μικρή ζαλάδα.
"Τα πάντα για εσένα" είπα και πάτησα το κουμπί και η νοσοκόμα μπήκε μέσα.
"Όλα καλά;"
"Ζαλίζομαι."
"Χρειάστηκαν αρκετό αίμα για την μετάγγιση. Πιες το χυμό που είναι δίπλα σου και σε λίγο θα νιώσεις καλύτερα" είπε και έφυγε. Πήρα το ποτήρι και ήπια μια γουλια. Η πόρτα άνοιξε και η μητέρα της μπήκε μέσα.
"Είσαι καλά"είπε και την αγκάλιασε.
"Ναι μαμά"
"Πως έγινε; Τι έγινε;"
"Μπήκα για ένα ντουζ έπεσε το σαπούνι και έσκυψα γλίστρησα και χτύπησα αυτο θυμάμαι" είπε και η κυρία Ειρήνη με πλησίασε.
"Σε ευχαριστώ πολύ" είπε και με αγκάλιασε.
"Της το χρωστούσα" είπα και κοίταξα την Εύα.

2 μήνες μετά

Καθόμουν μέσα στην αγκαλιά του και διάβαζα για ένα διαγώνισμα. Πήρε το βιβλίο από τα χέρια μου και το άφησε στο τραπέζι. Με τράβηξε πάνω του και με έβαλε να κάτσω στα πόδια του. Με φίλησε απαλά και τον κοίταξα.
"Ήρθα για να σε δω όχι για να σε δω να διαβάζεις" είπε και με ξαναφίλησε.
"Ναι αλλά πρέπει" είπα και έκανα να πάρω το βιβλίο αλλά με τράβηξε.
"Και αυτό εδώ πρέπει" είπε και με φίλησε. Έριξε το σώμα μου πίσω και έπεσε πάνω μου. Κατέβηκε στο λαιμό μου και με φίλησε απαλά. Η πλάτη μου ανατριχιασε μόνο σε αυτή του την κίνηση. Τράβηξε τα πόδια μου και τα τύλιξε γύρω του. Ανέβασε σιγά σιγά τα χέρια του στους γλουτούς μου και στη συνέχεια στη μέση μου. Σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε χαμογελώντας αλαζονικά.
"Στέφανε" είπα με παράπονο
"Τι ;" Είπε και με φίλησε πεταχτα και έκανε να σηκωθεί αλλά τον τράβηξε παλι στην θέση που ήταν πρίν. Ένωσα τα χείλη μου στα δικά του και τον γύρισα έτσι ώστε να βρίσκεται από κάτω μου.
"Εύα αν..."
"Σσσσς" είπα και έβαλα τα χέρια μου κάτω από την μπλούζα του.
"Εύα" είπε και έριξε το κεφάλι του πίσω. Τράβηξα το σώμα του όρθιο και κόλλησα τα χείλη μου στα δικά του. Τράβηξε το κεφάλι μου με δύναμη κοντά του και έφερε τα σώματά μας πιο κοντά. Σταματήσαμε για να πάρουμε ανάσα. Σηκώθηκα από πάνω του και πήρα το βιβλίο από το τραπέζι και με κοίταξε. Άρπαξε το βιβλίο και το πέταξε στο πάτωμα. Έριξε το σώμα μου στο κρεβάτι με δύναμη και έβαλε τα χέρια του δίπλα στο κεφάλι μου.
"Δεν θα τη γλυτώσεις έτσι"

(•••)

Άνοιξα τα μάτια μου και τον κοίταξα.
"Πόση ώρα είσαι ξύπνιος;"
"Αρκετή" είπε και με φίλησε απαλά
" Εύα" άκουσα και ο Φιλίπ μπήκε μέσα
"Τι;" Είπα και τον κοίταξα.
"Τι κάνει εδώ;" Είπε και γύρισε το κεφάλι του από την άλλη.
"Καλημέρα και σε εσένα" είπα και τον κοίταξα.
"Βάλτε κάτι να φύγουμε" είπε και βγήκε έξω. Κοίταξα χαμογελώντας τον Στέφανο και τον τράβηξα πάνω μου.
"Πάμε;" Είπα και τον φίλησα απαλά
"Και δεν πάμε" είπε και με γύρισε και έπεσε πάνω μου. Σηκώθηκε όρθιος και ξεκίνησε να ντύνεται.
"Θα σηκωθείς;" Είπε και με κοίταξε.
"Μπα μου αρέσει η θέα" είπα και ήρθε και με σήκωσε.
"Αυτή η γωνιά νομίζω είναι καλύτερη" είπε και με άφησε κάτω. Πλησίασα την ντουλάπα μου και πήρα ένα κολάν και μια φούτερ. Άρπαξα την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω με τον Στέφανο.
"Καλώς τα" είπε ο Φιλίπ και βγήκαμε από το σπίτι.
Ο Στέφανος τον πλησίασε και του ψυθιρισε κάτι στο αυτί και ο Φιλίπ μαλάκωσε.

Στέφανος POV

Χελλοοο

Όπως υποσχέθηκα το σημερινό κεφάλαιο.

Δεν έχω να πω κάτι μόνο ότι θα ανέβει και 2ο το πρωί οπότε....

Τα λεμεεε

Αντιοοοο

~Ist Evi