Forgive me ✔️

🥀9🥀

"Εύα άσε με να σε πάω. Δεν είσαι σε κατάσταση για να περπατήσεις"
"Είμαι μια χαρά. Θα σε πάρω τηλέφωνο όταν φτάσω"
"Εύα"είπα αλλά βγήκε από την πόρτα.
Άνοιξα την πόρτα και κοίταξα τα δυνατά φώτα που ήρθαν κατά πάνω της . Έτρεξα κοντά της και την κούνησα.
"Εύα... Σήκω σε παρακαλώ" είπα αλλά δεν υπήρχε ανταπόκριση. Πλησίασα το πρόσωπο της. Δεν αναπνέει. Έβγαλα το κινητό από την τσέπη μου και κάλεσα ασθενοφόρο.

(•••)

Είδα της σειρήνες να μας πλησιάζουν και έφυγα από πάνω της. Την έβαλαν μέσα και έφυγαν για το νοσοκομείο. Σκούπισα τα δάκρυα μου και μπήκα στο αμάξι και ακολούθησα το ασθενοφόρο.

Μπήκα στο νοσοκομείο και ακολούθησα το φορείο. Την έβαλαν στην εντατική και έμεινα από έξω. Έβγαλα το τηλέφωνο και πήρα τον Φιλίπ
"Ναι;"
"Έλα στο νοσοκομείο γρήγορα  σε παρακαλώ."
"Τι έγινε;"
"Έφυγε για να έρθει σπίτι δεν με άφηνε να την φέρω. Βγήκα από το σπίτι ώστε να την προλάβω αλλά ήταν αργά Φιλίπ. Αργά"
"Ηρέμησε έρχομαι " είπε και έκλεισε το τηλέφωνο.

Αν έβγαινα λίγο νωρίτερα....

(•••)

Κοίταξα την πόρτα και συνέχισα να περπατάω πέρα δώθε.
"Ει ηρέμησε όλα θα πάνε καλά" είπε ο Φιλίπ και ο γιατρός βγήκε και μας πλησίασε.
"Είναι καλά. Άνοιξαν τα ράμματα στο κεφάλι της από το χτύπημα αλλά είναι καλά. Δεν επηρεάστηκε τίποτα σωματικό. Υπάρχουν πιθανότητες όμως να έχει μερικές απώλειες στην μνήμη της." Είπε και έφυγε απο μπροστά μας.
Κοίταξα το κρεβάτι με το οποίο την έβγαλαν και τους ακολούθησα. Την έβαλαν σε ένα δωμάτιο και την σύνδεσαν με τα μηχανήματα και τον όρο.
Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα. Την πλησίασα και έπιασα το χέρι της.
"Φιλίπ;"είπε και άνοιξε τα μάτια της.
"Εγώ είμαι ψυχή μου " είπα και με κοίταξε. Τράβηξε το χέρι της.
"Τι θες εσύ εδώ; Που είναι ο Φιλίπ;"
"Εύα ηρέμησε ψυχή μου."
"Δεν είμαι σου. Τι θες εδώ Στέφανε;" Είπε και θυμήθηκα τα λόγια του γιατρού. Απώλεια μνήμης. Η μοιρα παίζει άσχημο παιχνίδι και με τους δύο μας αγάπη μου.
"Όχι... Όχι δεν...δεν μπορεί" είπα και βγήκα από το δωμάτιο της. Έβαλα το χέρι μου στο κεφάλι μου. Και έκλεισα τα μάτια μου. Πήρα μια βαθιά ανάσα και ένιωσα ένα δάκρυ να κυλάει στο μάγουλο μου. Πλησίασα τον Φιλίπ και έβαλα το χέρι μου στον ώμο του.
"Σε ζητάει" είπα και κάθησα στην καρέκλα. Προχώρησε και μπήκε μέσα στο δωμάτιο της. Την άκουγα που φώναζε.

Εύας POV

"Γιατί στο διάολο τον άφησες να μπει να με δει; Ξέρεις ότι δεν θέλω να τον βλέπω μπροστά μου γαμωτο" φώναξα και ένιωσα έναν οξύ πόνο στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου.
"Εύα ηρέμησε δεν κάνει να είσαι έτσι. Θα ανοίξουν τα ράμματα."
"Πες μου απλά γιατί" είπα πιο ήρεμα.
"Αλήθεια δεν θυμάσαι;"
"Τι να θυμάμαι;"
"Εύα εσύ και ο Στέφανος"
"Όχι..... Όχι... Δεν.... Δεν είναι
... Εγώ δεν θα τα έφτιαχνα ποτέ με αυτό το κτήνος με ακούς ; Ποτέ" φώναξα και τον κοίταξα. Αποκλείεται να τα έφτιαχνα εγώ με αυτον. Το το κτήνος...
"Εύα ηρέμησε"

Στέφανος POV

Κτηνος λοιπόν..... Κατέβηκα κάτω και βγήκα από το νοσοκομείο... Πήγα στο κυλικείο και πήρα δύο καφέδες.... Ανέβηκα επάνω και πλησίασα τον Φιλίπ.
"Στεφ καλύτερα"
"Όχι...δεν την αφήνω μόνη της. Ας λέει ότι θέλει αλλα μόνη της δεν την αφήνω"

1 μήνας μετά

Άνοιξα το μπουκάλι με το ουίσκι και τράβηξα κοντά μου τη σταχτοθηκη. Τοποθέτησα το τσιγάρο ανάμεσα στα χείλη μου και πλησίασα τον αναπτήρα κοντά σε αυτό που τόσο λαχταρούσα αλλά δεν πρόλαβα να του βάλω φωτιά. Το μόνο παυσίπονο που υπάρχει για να απαλύνει τον πόνο μου είναι αυτό και δεν μπορώ να το ευχαριστηθω. Κοίταξα την πόρτα σα να της λέω να ανοίξει μόνη της. Σηκώθηκα με τα χίλια ζόρια για να την ανοίξω . Δεν έκανα καν τον κόπο να κοιτάξω αφού ήξερα ποιος ήταν. Άνοιξα την πόρτα και ξανακαθησα στον καναπέ ώστε να ανάψω επιτέλους το τσιγάρο μου
"Πάλι πίνεις;" Είπε και ήρθε και έκλεισε το ουίσκι και το έβαλε στη θέση του. Έσπρωξε την σταχτοθηκη μακριά μου . Άρπαξε το τσιγάρο από τα χείλη μου και το πέταξε στο τραπέζι.
"Τι θες Φιλίπ;"
"Στέφανε κοφτό πια. Τι κατάσταση είναι αυτή; "
"Για αυτό ήρθες;"
"Ήρθα για εσένα . Να δω τι κάνεις. Που είναι ο Στέφανος που ξέρω"
"Πάει εκείνος ο Στέφανος Φιλίπ. Ξεχάστηκε"
"Στέφανε"
"Με ξέχασε Φιλίπ. Και μαζί της με ξέχασα και εγώ. Άφησα τον εαυτό μου να βυθιστεί στο σκοτάδι και το χάος. Αυτός είμαι πλέον Φιλίπ σας αρέσει δεν σας αρέσει. Α και πες στην Μελ να μη περάσει το απόγευμα δεν έχω όρεξη σήμερα." Είπα και πήγα στο υπνοδωμάτιο μου.

Γεια σαας

Τι κάνετε;

Ελπίζω να είστε οοοολοι καλά. Και επίσης σας παρακαλώ να απαντήσετε στο προηγούμενο κεφάλαιο σχετικά με το βιβλίο που σκέφτηκα.
Αυτά από εμένα.

Πείτε θέματα εδώ  για το βιβλίο »»

Τα λεμεεε

Αντιοοοο

~Its Evi