Küçüğüm'

'6'

Öncelikle  23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınız kutlu Olsun .Bir çocuk kadar güzel şey yoktur, başını göğe doğru kaldıran.🇹🇷🖤

<▪︎><▪︎><▪︎><▪︎><▪︎><▪︎><▪︎><▪︎><▪︎><▪︎><▪︎><▪︎>

"Zevzeklik yapmayı kesin!Yusuf ve Serhat Asel'den bugün siz sorumlusunuz. Önce onu eve götüreceksiniz üstünü değiştirecek sonra da okula götüreceksiniz. Asel okuldan çıkana kadar kapının önündesinin.Asel sende evden ne alacaksan al bidaha o eve dönmeyeceksin"

İçimden sen öyle san diyordum ve gülüyordum ama Burhan  niye bu kadar sinirlenmişti ki.

Serhat ve Yusufla evden çıktık.Garaja doğru geldiğimde evin gerçekten de büyük olduğunu tekrar anlamıştım acaba kaç oda vardı evde?Gözüm çatıdaki silahlı korumalara kaydı öylece ayakta durmuş etrafa bakıyolardı. Bu evde gerçekten de haddinden fazla koruma vardı.
Yanlış saymadıysam bahçede 14 çatıda 3 dış kapıda 2 koruma vardı.

Kendi evimin önüne geldiğimde şaşırmıştım Serhat ve Yusuf evimi nerden biliyolardı ki tarif bile etmemiştim yol boyunca onları nasıl atlatacağımı düşünmüştüm.

"Yenge biz burda bekliyoruz"

Serhata onaylar gibi kafamı salladım ve evime girdim. girer girmez evimi ne kadar özlediğimi fark ettim.Evim küçüktü 1+1'di.Zaten büyük olmasına da gerek yoktu tek başımaydım yetimhaneden çıkmıştım bundan tam 2 ay önce yanı 18 olduğum ilk gün kalacak yerim yoktu.Bende evin altındaki kafeye part time olarak işe girmiştim. Hem okuyor hem kazanıyordum.Öyle tutmuştum bu evi.Hızlıca yedek okul formalarımı giydim ve evden çıktım.

Okula varmamıza çok az kalmıştı.

"Şey beni burda bıraksanız olur mu okuldakiler böyle görürse yanlış anlayabilir ? Olayı açıklayamam onlara ."

Yusuf arabayı durdurdu ve telefonunu çıkarttı,birisini arıyordu.

"Abi , yenge okulun yakınında onu bırakmamızı istiyo okuldakiler yanlış anlayabilirmiş ne yapalım?"

Serhat gülerek bana döndü

"Yenge iyi dinle"

Burhan'ın Asel dediğini duyar duymaz kafamı koltuğa vurmaya başladım .

"Asel salak salak isteklerde bulunma.Ben diyorum hayatın tehlikede sen diyosun okuldakiler yanlış anlar.Ölmeye bu kadar meraklıysan söyle Yusufa seni geri getirsin eve merakını gideririm."

Şu anda beni öldürmekten bahsediyodu. Bi insan nasıl bu kadar cani olabildi ki ? Telefonu elime aldım ve bağırmaya başladım.

"Senden nefret ediyorum hem zorla evinde tutuyosun hemde her istediğini yapmak zorunda bırakıyosun.Ben senin oyuncağın değilim.Bırak öleceksem de ölürüm arkamda üzülecek kimsem yok sen niye düşünüyosun ki bunu Sanane ya hayatımdan defol sen ve emirlerin zerre umrumda değil ."

Oh içim rahatlamıştı resmen . Tabi saniyeler sonra ne yaptığımın farkına vardım korkuyodum hemde fazlasıyla.

"Bu dediklerine pişman olucaksın. Hayatının en büyük aptallığını yaptın az önce."

"Ö-"

Ve telefon kapanmıştı suratıma

Serhat şaşkın gözlerle bana bakmaya başladı.

"Yenge başın sağolsun . Kendini nasıl bilirdin."

Yusuf hiç tepki göstermeden okula sürmeye devam etti.

Okulda sürekli aklımda Burhan'ın ne yapacağı vardı.Sürekli camdan bakıyodum Yusuf ve Serhat sürekli oradalardı.Sınıftakiler onların kim olduğunu sormuştu kuzenim diyerek geçiştimiştim.   Son dersin bittişini gösteren zil çaldığında hızla sınıftan çıktım planım okulun arka bahçesinden atlamaktı.
Başardım da koşarak evime gittim kapıyı kilitledim korkuyodum geleceklerini biliyodum ama kapıyı kilitlemiştim içeri giremezlerdi.Arkamı dönüp salona girdiğimde koltukta oturan Burhan'ı görmemle çığlık atmam bir oldu.
(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)
Selam 191 görüntülenme oldu yavaş yavaş büyüyoruz.Umarım yazdığım bu kurgu hoşunuza gidiyordur.
Burhan Asel'in kaçacağını sizce nerden bildi?