Küçüğüm'

'16'

Burhan arabasının yanına gelmişti bile.

"Dur , özür dilerim "

Arkasını döndü ve sakince konuşmaya başladı.

"Ciddiyim istediğini yapmakta özgürsün.Bundan sonra hayatına karışmıyorum.Nereye gidersen git artık yoruldum anlıyo musun ? Senin için artık bişey yapmak istemiyorum. Yaşa hayatını mutlu ol . Benim gibi bi katilin yanında kalmana gerek yok."

Cevap vermemi beklemeden arabasına binip gitti. Yere çökerek ağlamaya başladım.O bu sözleri haketmiyordu.Neden ona katil dedim ki o kötü birisi değildi.

Omzuma birisinin dokunmasıyla irkildim. Bora üzgün gözlerle bana bakıyordu.

"Kalk hadi , merak etme tanırım ben abimi oda şimdi çok üzgündür affeder seni."

Ağlayarak ayağa kalktım nereye gidecektim şimdi ? Kendi evime gitsem , öğrenmişlerdi evimi gelirlerdi.Boraya gülümseyip arkamı döndüm.Ağlaya ağlaya yürüyordum.

"Hey dur nereye"

"Kalacak bi yer bulmaya gidiyorum."

"Asel ölmek için daha çok gencim. Seni bırakırsam Burhan dakikasında öldürür beni"

"Kendisi gitmemi istedi. Merak etme bişey diyeceğini düşünmüyorum. "

Diyip ilerlemeye başladım. Bora gelip kolumdan tutup kendi arabasına doğru götürmeye başladı.Her ne kadar yüzsüzlük yapıp gitmek istemesemde mecburdum . Geldiğimizde Burhan'ın evde olmadığını fark ettim .

Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum özür dilemeliydim ama nasıl. Birden hayatıma dahil olmuştu ya da daha önceden de dahildi ama ben bunun farkında değildim.Bazen bana karşı çok korumacı olabiliyordu.

Gözlerim sulanmıştı hata üstüne hata yapıyordum hani Nilüfer'in bir şarkısı var 'Dokunsalar ağlarım' diye tam olarak o durumdaydım Birden bire gözlerim kararmaya başladı. . Büyük ihtimalle açlıktandı .harbiden de çok acıkmıştım ne zamandır yemek yemiyordum hatırlamıyorum bile. En iyi çare uyumak olduğunu düşündüm.

Uyandığımda Bora mutfaktay bişeyler hazırladığını gördüm. yanına gittiğimde çok güzel yemekler yapmıştı her eve lazımdı Bora'dan.Yemekler  çok güzel görünüyorlardı.

"Acıkmışsınızdır diye düşündüm kötü mü düşünmüşüm."

"Hayır güzel düşünmüşsün."

Masaya oturmuştuk Bora ile

"Abi yemek hazır "

Burhan mı gelmişti eve.Burhan'dan ses gelmeyince  Bora salona gitti.Bende onları bekliyordum.

Bora tek başına mutfa girince kapıya doğru bakmaya başladım.

"Boşuna bakma , yemiyecekmiş."

Masadan kalkarak içeri gittim.

"Git yemeğini ye , merak etme odama gidiyorum."

Bişey demesini beklemeden odaya çıktım ,  telefonuma bakmak geldi aklıma . Telefonuma baktım da hiç bildirim yoktu işte yalnız ve sevilmeyen biri olmakta böyle ne arayan ne soran var. Okulu çok boşladığım geldi aklıma , ders de çalışmıyordum üniversite sınavıma az kalmıştı .Duş almam gerektiğini hissettim ve banyoya girdim. Neyseki odada banyo vardı. Kapıyı kilitleyip duşa girdim. Duş gerçekten iyi gelmişti. Şimdi uyumam gerekiyordu yarın erken kalkıp okula gitmem lazımdı.

Yanıma bi ağırlık çökmesiyle , gözlerimi açmak istedim.

"Ştt , uyu küçüğüm "

Zaten gözlerimi açacak gibi de değildim.

(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)

Burhan'ın küçüğüm demesine düşen tek ben miyim agaa😍❤