Chapter 53

570 30 15
                                    

Rhian's POV

This is not right. This is not right.

Yan ang pilit na pumasok sa isip ko. Hindi tama ito. Pero bakit? Wala na kami ni Scarlet at wala na sila ni Wade. Pero bakit may kung anong pumipigil sakin.

Dali dali ko siyang tinulak at kinuha ung shirt ko na diko namalayan naalis na. Tumayo ako at lumabas sa may veranda.

Bumungad sakin ang lamig nang hangin at ang ingay na nagmumula sa SkyRanch na nasa tabi lamang ng hotel na ito.

Hindi ako tumitingin sa loob dahil alam ko nakatingin ito sakin dahil sa pagkagulat sa ginawa ko.

"Rhian..."

"Please." Was all I said without turning around to face her.

Diko na narinig na nagsalita sya pero alam kong hindi parin itong pumasok. Tumingin lamang ako sa ferris na wheel na umiikot.

Hindi nagtagal ay nagramdaman ko ang paghaplos nya sa aking braso, ang init nang palad niya na kaylan man ay hindi ko nakalimutan.

Napapapikit ako sa sensation na nararamdaman ko. At nararamdaman kong lumalabot ang tuhod ko.

Nagulat ako nang bigla nya akong niyakap nang nakatalikod at sa panahon na yon ay wala na akong lakas para itulak pa siya.

Dahil kahit paano ko man isipin na mali ito, alam kong gusto ko. Gusto ko.

Ipinatong nya ang kanyang baba sa aking balikat lalong humigpit ang kaniyang yakap.

"Sorry." She uttured.

Hindi na ako sumagot at sinamantala ko nalang ang pagkakataon na yakap niya ako.

Glaiza's POV

Hindi ko alam kung anong maling nagawa ko. Siguro nga ay hindi niya gusto okaya naman ay hindi pa siya handa.

Mali siguro ang pagkakataon na 'to lalo na alam kong mahal niya pa si Scarlet.

Sa buong araw ay halos hindi na kami nag usap ni Rhian. Maliban nalang noong nakaayan kaming kumain at pagkatapos noon ay wala na.

Madilim na sa labas at sigurado akong mas malamig na ang hangin.

Napansin kong nahiga na sa kama si Rhian kaya naman nahiga narin ako sa couch. Gusto ko siyang tabihan pero alam kong hindi pa nga itong ang tamang panahon.

Kinuha ko na lamang ang remote at naghanap na mapapanood. Napansin ko naman na binitawan nadin niya ang cellphone kaya naman nag play nalang ako nang pelikula sa netflix.

"Ayaw mo bang tumabi dito?" Nagulat ako sa pagsasalita niya. Maliban sa horror ung pinapanood namin, halos maghapon niya akong hindi kinausap.

"Ahhh okay lang." Sabi ko nang nakangiti habang hinihila ung comforter pagtakip sa mata ko.

"Hahahaha. Sige na halika na dito." Sabi nito na halatang alam niya natatakot ako. Ewan ko ba bat yan ang napili ko. Hindi ko na kasi tinignan nang maayos kanina.

Lumipat na ako sa bed at tumabi sakanya. Malaki naman itong bed kaya sigurado ako na hindi magiging awkward.

Kinuha ni Rhian ung remote at pinatay yung tv kahit hindi pa tapos ang pinanonood.

"Bakit mo pinatay? Hindi pa tap..."

Rhian's  POV

"Bakit mo pinatay? Hindi pa tap..."

I didn't let her finish her words, Dali dali ko siyang hinalikan na para bang may kung ano sa labi niya na kanina ko pa gusto.

I was nervous kasi baka ayaw niya but I felt her responded. Hinalikan ko siya na para bang unang beses pa lamang namin gawin ito.

I really miss this girl.

I continued kissing her and pulling her towards me. I slowly lay her down to bed nang patuloy ko parin siyang inahalikan.

Huminto ako sa malalim namin na halikan at tinitigan ko siya, iniisip ko kung gusto nya ba itong gawin or hindi.

"You know we have this thing that no one could ever replace." I said. At tumango lamang siya.

Her eyes are deepened and she breaths a lil faster.

"Glai, I want to..." I started.

---
Wrote this on April 22, 2020 but didn't have the urge to upload. So here it is, sa mga matiyaga na naghintay. Hi naman kayo jan ❤️

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Nov 11, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Powerful is Love ( RASTRO )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon