Mehlika i-lahza

16.bölüm: Kaderde varsa, olmayan yoktu..

Selamun aleyküm 🌹

................

Bazen bir bakış yeter bazı şeyler için.. Bir yerde okumuştum. Aynen böyle yazıyordu. Bazı bakışlar da ürperirsin sanki öldürür seni, katilin olur bakışlar. Bazısında yanarsın. Yüreğinden ılıcak bir su geçer. Ve o bakışlar senin yaşamın olur.

Ben bu ikincisini hissetmiştim. Ama.. Ama boştu işte. İstemiyordum. Nefsimi ezmem gerekiyordu, beni etkisi altına alması değil.

15 saniye belkide bir 15 dakika gibi gelmişti. Duygusuz bende mi duygu vardı, yoksa karşı tarafta mı?
Zannetmiyorum. Bende duygu olması daha mantıklı. Ne kadar mantıklı olabilirse.

Gözlerimi şükür ki gözlerinden ayırdım. Elimin acısını şimdi daha çok hissediyordum. Büraz önce fokurdayan  çorba elime dökülmüştü! Tencereyi nasıl tutuyorum hiç bilmiyorum.

Tencereyi tezgaha bırakıp bir havlu peçete aldım. Merih kapıda kalmıştı. Niye bekliyor onun için de hiçbir fikrim yoktu.

Elimi silerken konuştum,

"Bir sorun mu vardı?"

Aklı dalmış gibi gözlerini açıp kapayıp kendine geldi.

"Yo, ben anneme bakmıştım."

"Cahit amcaya bakacaktı en son." Elimi suya tuttum. Soğuk suyu hisseden ellerim sızlamıştı. İçime nefes çekip yüzümü buruşturdum. Beyaz tenim kızarmıştı bile.

"Peki." Gideceğini zannediyordum ki yakından öksürüğünü duydum. "İyi misiniz?" diye sordu.

Arkamı dönüp ellerimi üfledim. Sesimi düzeltip,

"Sorun yok hafif yandı sadece." Üflemeye devam ettim. Bu adam niye gitmiyordu?

"Abi! Napıyorsun burada?"
Yaren'in sesiyle onlara döndüm. Bir sofra örtüsü sermek ne kadar da uzun sürmüştü.

Merih parmak uçlarını ensesine dokundurdu.

"Anneme bakmıştım."

Yaren güldü. "Hadi hadi ana kuzusu. Annem burda yok boşuna durma burada."

Gökçe de içeri girdi.

"Ayy Merih abi! Senin burada ne işin var?" diyip göz kırptı. Dudağında da muzur gülümsemesi vardı. Biliyordum ben bu gülsemeyi.

Bu adamın yanında da ima yaparlarsa yerin dibine girecektim. Öksürdüm.

"Gidin. Yani gidin." dedim sakince. Kaba değildim bence.

Kafasını sallayıp arkasına döndü ve gitti. Büyük bir nefes bıraktım havaya.

"Bir gün sizi döveceğim. Yapmayın dedim." Kaşlarımı çattım.

"Aman Lilya sende! Doğru değil böyle imalar falan ama ima yaptırıyorsunuz sizde. Şimdi Merih abi de başladı. Everek sizi bence." Yaren göz devirdi.

"Adabına göre herşey bebeğim. Hemen üç kuruşa beş köfte yok bizim kızımızı alacaksa biraz sürünecek." Yaren'de iyice sapıttı. Hayretler içerisinde baktım ikisine.

"Yok. Yok valla siz kafayı yemişsiniz. Ortada hiç birşey yok farkındasınız değil mi! Yapmayın lütfen." Bezmiştim. Gerçekten.

"Tamam tamam üzerine gitmiyeceğiz bundan sonra." dedi Yaren.

"Kader de varsa olur." Gökçeyi onayladım. Kaderde varsa oluyordu.

Elimin sızlamasıyla iç çektim.