BLACK••JEON JUNGKOOK #2

•18•İzin Ver

Gözlerimin üzerinde ağırlık hissediyordum. Açmak ve açmamak arasında gidip gelirken gözüme aniden çarpan beyaz ışık gözlerimi geri kapatmama neden olmuştu.

"Nerdeyim ben?" diye çokta iyi olmayan sesimle konuştum.Tekrardan gözlerimi açıp ışığa alışmasını sağladım.

Birden yanımdaki camda hareketlilik hissettim.Bütün üyeler dizilmiş bana bakıyordu.Shin Hye'ye gözlerim takılı kalmıştı.

Ağlıyordu neden ki?Birden dit dit sesi duymamla hastahane de olduğumu ve olayların önümde sırayla dizilidiğini gördüm.

Doktor gelip beni muayene etti ve birşeyler zırvaladı.Ama ben belimden aşağısını hissetmiyordum.

"Doktor Bey ayaklarım..neden hissetmiyorum?" dedim.Doktor çatık bir kaşla baktı.

"Açıkçası böyle bir durumla karşılaşacağımızı hisssetmiştik ama merak etmeyin zaman herşeyin ilacıdır." dedi.

"Ya ne demek ya ne demek ben bir daha dans edemeyecek miyim neden ya neden?" dedim ve pencerenin köşesindeki Jimin'e baktım.

Doktor,"Bakın şuanda hastalığınız taze olduğu için birşey diyemiyorum ama  haftada bir kez fizyoterapiste gelmeniz şart."dedi ve gitti.

Normal odaya alınmıştım.Kimseyle konuşmuyordum sadece uyumuş numarası yapıyordum. Tek gözümü açmamla Yoongi'ye yakalandım.

"Sence ben bu numarayı yermiydim?" dedi.
Ve saçlarımı okşadı."Kimseyle konuşmak istemiyorum Yoongi sadece biraz dinlenmek istiyorum"dedim.

"Kızım kaç gündür senin uyanmanı bekledim ben sen biliyor musun?Seni çok özledim küçük avatar.Ama bana bunu yapmasan." dedi.

"Yoongi cidden kimseyi görecek durumda değilim ben herkese söyle evine gitsin lütfen canım çok sıkkın yürüyemeyecğim Yoongi ne kadar acı biliyor musun?İşimden olacağım herşeyden herkesten nefret ediyorum" dedim.

Yoongi saçlarımı okşamaya devam etti."Ağla gerekirse vur bana!"dedi.Boğazımda gelen hıçkırık ile ağladım.

"Yoongii." deyip ağladım ve bana sımsıkı sarıldı."Kimsem yok Yoongi hiç kimsem yok ağladığımda beni teselli edecek düştüğümde beni kaldıracak hiç kimse yok.Önce annem sonra teyzem Jungkook herkes beni terketti. Bu hayatta beni anlayacak kimse yok ve Jimin onu asla affetmeyeceğim!"dedim.

Yoongi,"Yanılıyorsun ben senin yanındayım Jaehee."dedi ve başıma öpücük kondurdu. "Şimdi yat uyu ve dinlen yarın taburcu olacaksın zaten." dedi.

Dışarıya çıktı.

••

Yoongi kapıyı kapatır kapatmaz herkes ayaklandı. "Herkes evine hadi!" dedi ve ellerini kovarcasına konumlandırdı.

Jimin şaşkın şaşkın baktı."Ne demek evlerine ben onunla görüşeceğim."dedi.

Yoongi bir adet sinir bozucu bir kahkaha patlattı. "Kız kimseyle görüşmek istemediğini söyledi.O kadar ama o kadar canı yanıyor ki hasta haliyle ağladı kız kimsem yok herkes beni terketti diyor ya yürüyemeyecek işini rahat yapamayacak neden onu dinlemeden yargısız infaz yaptın Jimin." dedi.

Namjoon,"Jimin laf etmeden gidiyorsun hadi yürü!"dedi.

Herkes giderken sadece bir kişi gitmemişti Jeon Jungkook.

Gizlice odaya girdi ve Jae'nin yüzündeki ve kolundaki morluklara bakmıştı.Jae uyuyordu.

Yanındaki koltuğa oturdu ve Jae'ye doğru daldı.En ince ayrıntısına kadar bakıyordu. Gözlerinden yaşlar gelmeye başladı.