Muted

Chapter 18

Leise's POV

Sweetheart?

Frozen, I looked at him intently. No words cam out of my mouth because of shock. I don't even know what so say. Should I even respond?

"Leise.. Speak.." he started holding my hands while he's looking at me with his pleading eyes. Speechless, I averted my gaze at him and look at what's behind him.

Kumunot ang noo ko nang makita kong gumalaw yung kurtinang nakasara sa tabi ng kamang hinihigaan ko.

I was about point that direction to Cristopher when we're interrupted by his phone. Someone is calling him. He let go to of my hand and answered his phone.

"Excuse me.." hindi ko siya binalingan at nanatiling nakatitig sa kurtina. Umalis naman siya sa tabi ko at lumabas ng clinic.

Ilang minuto akong nakatitig doon pero hindi na ito muling gumalaw. Nagsitayuan ang mga balahibo ko nang magsimula akong mag-isip ng kung anu-ano.

Umupo ako at tumingin nalang ako sa bintana habang pilit tanggalin ang nasa isip ko.

Multo na naman ba?

I shooked my head. Tinatakot ko lang ang sarili ko.

I heard the door opened harshly so I looked on the windows reflection. Agad akong napatingin sa likuran ko nang makita kong hindi Laut Stars ang pumasok.

Tatlong babae ang pumasok sa clinic.

"Nice to see you again."

Pinagmasdan ko ang kabuuan ng nasa gitna nilang babae. Siya ang nagsalita. She's familiar..

Kunot-noo ko siyang pinasadahan ng tingin. Nagusot naman yung pagmumukha nung tatlong babae sa ginawa ko.

Nainsulto ko ata.

"What are you doing, weirdo?!" galit nitong saad. Tinarayan niya ko.

Oh, right!

Naaalala ko na! Siya yung babae sa cafeteria! Yung nagbuhos sakin ng tubig!

"'Wag mo kong tingnan ng ganyan." tumikhim ito. Umayos ito ng tayo at taas noong humalukipkip. "Binalaan na kitang huwag lumapit. Ilang beses ka na bang nakulong? Dalawa? Tingnan mo nga naman at buhay ka pa.. Hindi ka pa rin nadala!" she smirked.

Nanlaki ang mata ko. She's behind all of that?!

Mas lalo siyang ngumisi sa naging reaksyon ko. "Not expecting that, eh?"

Lumapit siya sakin. Tinukod niya ang isang kamay niya sa kama bago hinawakan ang dulo ng buhok ko. Tiningnan niya ko ng mariin sa mata. "So brave.. Akala mo kung sino kang matapang.. You're just a chick covered with that eggshell of yours. What if I break that shell?" tinitigan niya ko sa mata sa magiging reaksyon ko. "You messed with me. Pinahiya mo ako sa cafeteria. Palibhasa kasama mo ang Laut Stars kaya malakas ang loob mo!" naging galit na ang nasa mata niya. "Malakas ang loob mo kasi nandyan sila. Paano pa kaya kapag nalaman mo ang totoo?"

Naguguluhan akong tumingin sa sinabi niya. Anong totoo?

Ngumisi siya sakin ng makahulugan. "Oh dear. Sa huli, mababasag din ang bagay na pumuprotekta sayo." lumayo siya sakin at sumeryoso. "No one will save you. No one will stay." napalunok ako sa pagkaseryoso niya.

What does she mean?

Tumawa siya ng pagak. "Bakit hindi ka makapagsalita? Sa pakikipaglandian mo lang ba kay Cristopher nagagamit yang dila mo?"

Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya. Kumuyom din ang kamao ko na agad niyang napansin.

"Tinamaan? Ilag-ilag din kasi." she smirked before facing the girls behind her. "Let's go." nauna na siyang naglakad palabas. Ngumisi sakin yung dalawang babae bago tumalikod at umalis.