A Night to Remember

LQ and Make up

Medyo magiging mabilis po ang pacing ng story na ito baka malito po kayo. As much as I can I'm trying my best to update and finish this story. Malapit lapit na.

Anyways!! Enjoy!😄

-----
ZELLE POV

The opening of Dolce Amore Bakeshop was great. It's been weeks since were open. Nakapaghire rin ko ng mga staffs credits to Tyler and I'm really enjoying my work. Pagpagod na ko sinusupervise ko na lang ang mga staff ko sa pagbebake. Mas prinapriotize ko na rin kasi ang kalusugan ko. I want this baby to be healthy. Isa pa hindi rin naman nila ako pinababayaan. They still help me when it's their day off. Si Drayn? Well our relationship are going smooth, Masaya ako kung anong meron kami ngayon and I need to treasure every moments with him. Every single day he come up with different surprises. Natatawa nga ako dahil sabi niya liligawan niya ako using "President Marcos" way. At first, I don't have any single idea what he meant until he explained it to me.

Iyong nangyari raw kasi sa amin sobrang bilis lang. It's like whirlwind romance. Hays! Kung alam niya lang sana na noon pa may connection na kami haha. He want to prove that his intention was pure. Gusto niya raw ako ligawan. What for? Kami na! Patatagalin pa eh ang tagal tagal ko na nga naghihintay, doon naman ang ending sasagutin ko siya. Pero syempre kahit naloka ako sa sinabi niya kinilig pa rin ako, lalo na yung inexplain niya ang Marcos be like niya.

"Bakit pa nga patatagilin kung pwede naman niya akong ligawan araw-araw. If courting and pursuing me everyday makes me happy and to prove his love, then it will be his hobby." Syempre ang buong pagkatao ko kilig to the maximum level na naman. Ganoon ba ang love story ni President Marcos at Imelda Marcos. Walang ligawang naganap, kasal agad because Ferdinand Marcos reasoned out that he can do the courting everyday with his wife. No need to take so much time knowing each other coz you gonna know each other kapag magkasama kayo. Pero hindi ko naman na sinasabi na gayahin niyo ah. In some circumtances siguro pero hindi sa lahat ng pagkakataon. Itong si Drayn kasi ang daming naiisip. I get to know him better since were in a relationship. He is really sweet and caring. He loves to hug and kiss me. Damn that guy, hindi man lang nahihiya sa mga kasama namin sa bahay kapag bumabanat ng mga cheesy lines sa akin. He is really amazing. I know maraming bagay ang hindi ko nagustuhan sa kaniya pero mas minahal ko ata siya nang lalo. Loving means loving and accepting his flaw. I know his jerk sometimes but at the same time he is the sweetest person I have.

Katulad ng madalas mangyari, siya ang madalas na andiyan para sa akin kapag nasa kalagitnaan ng gabi at magigising akong nagcrecrave sa food. 24/7 din siyang updated sa akin kapag wala siya. Its really a dream come true but still I'm afraid how long it will last?

Natatakot ako na baka dumating ang panahon na mawala na ang sayang nararamdaman ko. Baka dumating ang time mawala siya sa piling ko. That we go back like strangers. Yes! I'm kinda enjoying this wonderful feeling but at the same time, I can't help but to overthink, what if that day finally comes?

Pagring ng aking cellphone ang nagpabalik sa diwa ko. Si Drayn tumatawag, mabilis ko naman itong sinagot nang buong puso.

"Annyeong" magiliw kong sagot.

"Anong oras nga ulit yung check-up mo today" tanong niya sa akin.

"After lunch pa naman ang appointment ko kay Dr. Jean." "Kung busy ka sa work, okay lang naman na hindi mo na ko samahan." "I understand, no need to worry" sagot ko. Nasa work pa kasi siya and he seems very busy. I know he already promise me pero syempre kailangan ko rin siyang intindihin dahil may work siya.

"No, nakapagpromise na ako sayo, I'll be there before lunch. Okay?" "I just called to check on you." "Don't tire yourself, Mi Amore. See you later" then he hung up. He really finds ways to be with me and not to break his promise. I bit my lip, mas lalo ko siyang minamahal dahil sa mga ginagawa niya para sa akin. Sacrificing your time to be with someone is already a way of love. Dahil excited na ko para mamaya, umuwi na ako ng bahay at pinagkatiwala na lang ang shop sa isa kong staff. Pagdating doon ay naghanda na ako ng lulutuin para sa lunch. Wala ang iba so it just the two of us later. I don't mean anything sa pagkasabi ko na kaming dalawa lang maiiwan dito. After what happen the last time sa kwarto ko naging aware na rin ako. Nakaramdam din kasi ako ng hiya lalo na ako pa itong babae and it turns out na gusto ko pa ang nangyari sa amin.