A Night to Remember

Remember 15

Zelle POV

Nagising ako dahil sa pakiramdam na may nakadantay sa braso at kamay ko.

And my jaw just drop upon seeing the man beside me sleeping. Nakaupo siya sa chair at nakayukyok ang ulo sa braso and at the same time hawak niya ang isang kamay ko.

I blink thrice not just twice baka kasi namamalikmata lang ako.
I even pinch my self to be sure that I'm not dreaming.
And it hurts!! It hurts to the point  it made me realize that I'm not dreaming.

What the!!! What the hell he's doing here? What?? And bakit siya nakadantay sa akin at hawak ang kamay ko.

The feeling of his soft skin to mine is bothering me. I hate that kind of feeling, the feeling of being closed to him. I don't know but it felt nice. And I hate it.

Hindi ko namalayang napatitig na ako sa napakaamo niyang mukha. Medyo nakasideway kasi siya. Nakakainis lang !!! Sobrang gwapo naman talaga ng nilalang nato! And ang unfair lang kasi mas mahaba pa yung eyelashes niya kesa sakin and his face, mas makinis pa kesa sakin. May ganto pa palang taong nageexist?
I mean his facial features is almost perfect. Anyways why I'm checking him.He's still jerk and the most annoying person I've met.

Pero teka lang anong ginagawa niya dito? Did he feel guilty about what happen. Well he should be. Kasalanan niya naman talaga.

I rolled my eyes on him kahit di niya nakikita.

"Anak ng Pating!!" napalakas ata ang sigaw ko nang biglang pumasok si Dr. Jean kasama ang isang nurse. And dahil na din sa pagkakagulat ko nahila ko ang kamay ko at naitulak ang ulo niya sa braso ko and that makes him awake.

"So I assumed he is your husband?" Dr. Jean ask at lihim akong napataas ng kilay.  Gosh!! Natuliro lalo ako sa tanong niya dahil nagpalipat lipat pa ang tingin niya sa amin.

I was caught off guard. Wait anong sasabihin ko? Should I say No even that's the truth pero hindi ko naman pwedeng sabihin yun. Baka ikagalit na naman ng bwisit na to! Pero sya naman talaga ah, saka kapag hindi ako umayon sa sinabi niya ay baka magtaka si Dr. Jean at malaman niyang nagsisinungaling si Dr. Zac that I have a husband. Sabi pa naman niya hindi daw pabor si Dr. Jean sa mga gantong sitwasyon, masyado kasing relehisyo din. Well bakit kaya hindi na lang siya nagmadre lahat naman nagkakamali ah. Okay! bumalik tayo sa totoong topic.

So ano sasabihin ko. Si Dr. Jean naman kasi nakakapressure yung tingin niya at talagang naghihintay siya ng isasagot ko.

Napasulyap ako kay Drayn at parang hanggang ngayon gulat pa rin ang reaksyon ng mukha niya though hindi yun nakabawas sa kagwapuhan niya.
Hay!! Self, Stop admiring his physical appearance. Ew!! Yuck!! bakit ko ba nasabi yung admiring na yun. nakakaloka.

"So you're the husband?" biglang tanong ni Dr. Jean kay Drayn. Hindi na ata nahintay ni Dr. Jean ang sagot ko at si Drayn na ang binalingan.

Drayn was about to say something but I blurted out it first.
"Yes Doc., he' s the father!" nakita ko yung naging expression ng mukha niya. Nakakunot at nagulat sa sinabi ko.

He was  about to say something pero mabilis kong nadugtungan ang sinabi ko.

"Medyo busy po kasi sya work kaya ngayon lang po niya ako nadalaw" nakangiting sabi ko. Pasimple ko syang kinurot gaving him the signal na "pwede ba sakyan mo na lang".

"well that's good then that you're here na, your wife needs a bedrest when she finally got out here in the hospital, don't give him stress and this time of pregnancy is very sensitive specially about their moods and cravings, patience is the key and I advise na mas magandang magless muna ng time sa work para mabantayan mo ang asawa mo. You would't want to risk again the life of your wife and your child don't you? And here is the list of medicines you need to buy and take, vitamins specially para maging healthy si baby. And I see you sa.next check up mo next month." Dr. Jean handed the list of medicines to Drayn, mabuti kinuha  naman nung isa.