♥️Aşk Engel Tanımaz♥️ (TAMAMLANDI)

♥️21.Bölüm~Meriç ölecek mi?♥️

(Multimedya: Kağan)

Miray'dan...

Sabah alarmla gözlerimi açtım. Bugün maalesef haftanın ilk günüydü. Pazartesi... Maalesef yine okul vardı. Çok güzel zaman geçirdiğimiz hafta sonunun ardından eve dönmüştük. Okul için hazırlanmaya başladım. Önce banyoya gidip günlük rutin işlerimi hallettim. Sonra okul kıyafetlerimi giydim. Saçımı topuz yaptım. Yüzüme makyaj yapmayı es geçtim. Bugün canım hiç makyaj yapmak istemiyor. Sadece makyaj da değil, bugün canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Havada içimi karartıyordu. Siyah spor ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. Tam çantamı hazırlamaya geçecekken telefonum çaldı. Arayan Meriç idi. Hemen açtım.

-Gamzelim?

Meriç:Güzelim okula beraber gidelim diye düşündüm. Bizimkiler hep önden gitti. Ateş de önden gitmiş. Yine arkada kalmışız.

-Olur gamzelim. Sen nerdesin şimdi.

Meriç: Ben sizin eve yaklaştım.

-Tamam ben hazırlanıp iniyorum.

Telefonu kapattık ve ben çantamı hazırlamaya devam ettim. Hazır olunca parfümümü de sıktım ve çantamı alıp aşağıya indim. Aşağıda babamın oturduğunu görünce yanına gittim.

-Günaydın Baba sen gitmedin mi daha okula?

Aras: Günaydın kızım. Bugün dersim geç başlıyor o yüzden gitmedim daha. Sen çıkıyor musun?

-Evet.

Aras: Ben bırakıyım istersen.

-Yok babacım sağ ol.

Deyip yanağına öpücük kondurdum.

Meriç'den...

Bizimkiler önden gidince Miray'ı aradım ve okula beraber gitme fikrini sundum. Miray da kabul etti. Zaten kabul edeceğini bildiğim için onların evine doğru yürüyordum. Miray'ı aradıktan bir dakika sonra da evlerinin önüne gelmiştim. Miray'ı beklemeye başladım. Bir an da karşıma Kağan ve geçen dövüştüğümüz futbol takımı sayısında adamları vardı. Sadece aralarından bir kaç tanesi yoktu.

-Hayırdır? Yediğin dayaklar yetmedi mi?

Kağan: Miray'dan uzak duracağını söyle sana zarar vermeyeyim.

-Ne diyorsun lan sen? Asıl sen Miray'dan uzak dur!

Kağan: Anlaşıldı, hadi beyler!

Demesiyle hepsi birden üstüme geldi. Birine vururken öbürü bana vuruyordu. Böyle yumruklaşırken birden karnımda hissettiğim acıyla hareket edemedim. Ardından "Kaç Kaç!" Diye bağırıp burdan uzaklaşmalarını izledim. Duvara tutunup yavaşça kendimi yere bıraktım. Acıyan yere elimi koyduğumda kan olduğunu gördüm. Sonra Miray'ın evden çıkıp beni gördüğünde korku ve endişeyle bana koştuğunu gördüm.

-MERİÇ!

Yanıma gelip oturdu. Korkmaması için konuştum.

-Korkma. Ben iyiyim.

Deyip zorlukla gülümsedim.

-Meriç n-ne oldu sana? K-kim yaptı sana bunu? B-bıçaklanmışsın!

Artık dayanacak gücüm kalmamıştı. Göz kapaklarımın ağırlaşıp kapanmasına engel olamadım. Son duyduğum şeyler Miray'ın sesiydi.

-MERİİİÇÇ! Meriç bırakma kendini! Aç gözlerini nolur! Bak korkuyorum ben. Bırakma beni Meriç aç gözlerini! BABAAAAA! YARDIM EDİN NOLUR! KİMSE YOK MUUUUU?