♥️Aşk Engel Tanımaz♥️ (TAMAMLANDI)

♥️17.Bölüm~Kavga♥️

(Multimedya:Nazlı)

Meriç'den...

Sabah gözlerimi açtığımda hava aydınlanmıştı. Saate baktığımda alarmın çalmasına beş dakika kaldığını gördüm. Yatağımda uzanmaya devam edip Miray'ı düşünmeye başladım. Dün resmen beni kıskanmıştı. Ceyda'ya öyle davranmasının başka bir açıklaması olamaz. Tek merak ettiğim şey, Miray beni sevdiği için mi kıskandı, kardeşi olarak gördüğü için mi? Bu sorunun cevabını kendime veremiyorum. İçimden binlerce defa inşallah sevdiği için kıskanmıştır, dedim. İnşallah bizim için bir umut, bir gelecek vardır. Eğer Miray da beni seviyorsa hiç durmadan ona aşkımı itiraf ederim.

Düşüncelerimi alarmın sesi böldü. Alarmı kapatıp hazırlanmaya başladım. Yarım saat sonra hazırdım. Nazlı ile evden çıkıp okula doğru yürümeye başladık. Okula vardığımda direk sınıfıma çıktım. Gördüğüm görüntü karşısında yumruklarımı sıktım. Kağan benim yerimde Miray ile konuşuyordu. Yüzünde hâlâ yaralar vardı. Sinirle yanlarına gittim.

-Sen hâlâ akıllanmadın heralde, yüzündeki yaraların yanına yenisinin gelmesini istemiyorsan kalk yerimden!

Kağan yerimden kalktı ama gitmek yerine karşıma geçti.

-Miray'dan uzak durmazsam ne olur?

-Bir şey olmaz ya sadece amel defterini kapatırım.

-Çok komikmiş.

-Oğlum bas git, yoksa göstereceğim sana komik miymiş, değil miymiş? Bir insan dayak yemekten bu kadar mı zevk alır ya? Resmen gel ağzımı, burnumu kır diyorsun.

-Çıkışta seni bir yerde bekliyor olacağım. Adresi mesaj atarım.

Kulağıma yaklaşıp fısıldadı.

-Götün yiyorsa gel...

-Atmazsan adam değilsin lan! Mesajı bekliyor olacağım.

-Bekle!

Diyip yanımızdan gitti. Miray hemen yanıma geldi.

-Kavga edeceksiniz de mi? Hayır! Kavga etmenizi istemiyorum Meriç!

-Güzelim bi sakin ol, geç yerine otur. Ayrıca bunun senin yanında ne işi var hâlâ?

-Lafı çevirme Meriç! Önce ben sordum.

-Bilmiyorum, gideceğiz göreceğiz ne diyormuş bu bebe.

-Ben de geleceğim.

-Sen hiçbir yere gelmiyorsun.

-Bana ne geleceğim dedim.

-Ben de gelmeyeceksin dedim.

-O zaman sen de kavga etmeyeceksin söz ver!

-Söz veremem ama o kavga etmeye kalkışmadığı sürece ona elimi bile sürmeyeceğim. Tamam mı?

-Tamam.

Yerimize geçtik ve hoca da geldi. Ders Tarihti. Çıkışı beklemeye başladım.

***

Bugünkü dersler sonunda bitmişti. Telefonuma baktığımda Kağan itinin adresi mesaj attığını gördüm. Miray'a dönüp onu son bir kez tembihledim.

-Miray bak sakın beni takip etme. Oraya gelmeyeceğine söz ver!

-Tamam söz.

Eşyalarımı topladım. Miray'ın seslenmesiyle ona döndüm.

-Meriç!

-Söyle güzelim.

-Dikkat et nolur.