01:44 AM~L.S [Completed]

00:44

Third Person POV

...

Maybe it's gonna be ok

▪︎
▪︎
▪︎

"چند ساعتی میشه که حالش بدتر شده لیام...سرفه‌هاش مثل همیشه نیست، سخت نفس میکشه و قفسه‌ی سینه‌ش خیلی درد میکنه..."

لیام با شنیدنِ حرف‌های لویی قدم‌هاش رو تندتر برداشت تا به اتاق برسه.
هری روی تخت دراز کشیده بود و به نظر خواب میرسید، اما حقیقتِ اینکه اون برای نفس کشیدن در تقلا بود، برای لیام کاملا واضح بود و میدونست که اون بیداره.

جلوتر رفت و کنار هری روی لبه‌ی تخت نشست.
ملحفه‌ی زرشکی رنگ رو از روی اون کنار زد و دکمه‌های پیراهن اون رو باز کرد.

میتونست صدای خس‌خسِ شدید نفس‌هاش رو از زیر ماسکِ اکسیژن بشنوه.

قفسه‌ی سینه‌ی اون به کبودی میزد و با وجود دانه‌های عرقِ سردِ نشسته روی پوست اون و لرزی که تمام بدنش رو گرفته بود، لیام متوجه شد اوضاع از چه قراره.

"باید بریم بیمارستان لویی...بیا آماده‌ش کنیم."

لیام بدون اینکه نگاهش رو از هری بگیره گفت و لویی با ترس به اونها نزدیک شد.

"چی؟! چرا!؟ تو که...اون...اون حالش بهتر شده بود..."

"لویی...آروم باش...ریه‌ش عفونت کرده، خس‌خسِ سینه‌ش هم برای همینه...باید زودتر ببریمش بیمارستان، بعدا همه چیزو کامل برات توضیح میدم."

لویی وحشت کرده بود...عفونتِ ریه؟!
اوضاع هری میتونست بدتر از این هم بشه؟!...
نه...لویی نمیخواست به این چیزها فکر کنه....

**********

"دستگاه ساکشن رو آماده کنید..."

لیام رو به دو پرستاری که در حال آماده کردنِ هری بودند گفت و ماسک رو از روی دهانِ هری برداشت و کانولا رو زیر بینیِ اون جا داد.

"چیزی نیست هری...زود تموم میشه، مثل همیشه قوی هستی...مگه نه؟!"

هری قوی بود، لیام این رو میدونست...
اما اون، دیگه نمیتونست قوی باشه.

لیام نمیتونست با دیدنِ درد کشیدن و عذابِ هری، قوی بمونه.

اما هری قوی بود...هری برای خودش قوی بود...هری، برای لویی...قوی بود.

پرستار دستگاه ساکشن رو کنار تخت گذاشت و فشار اون رو تنظیم کرد.
لیام لوله‌ی باریک دستگاه رو با دقت استریل کرد و بالای سر هری ایستاد.

"هری...میخوام ترشحات ریه‌ت رو خالی کنم، نباید دهنتو موقع انجامش ببندی...باشه؟! میتونی اینکارو برای من انجام بدی؟!"

هری که بین مرز هوشیاری و بیهوشی بود لب‌هاش رو کمی از هم باز کرد تا شاید بتونه چیزی بگه، اما هیچ صدایی از میان لب‌هاش شنیده نشد.