Tumayo ang principal para batiin si nike.
"Good morning, Mr. Alvares" Ako naman ay nanatiling nakaupo, seryoso itong nakatingin sa principal at tumingin uli saakin.Tinaasan ko siya ng kilay para maitago ang kaba.
Now I realize kung bakit siya nandito He is the owner of this school. Napa-irap naman ako sa kawalan dahil sa pangyayari.
" Pero bata lang sila" turo ko sa kambal.
" Masyado mo ata silang kinukunsenti ang mga kapatid mo" nakataas naman ang kilay nitong sabi kaya tumayo ako at napakunot ako ng noo.
"Kinukunsenti? Ang sinasabi ko lang ay Bata lang sila para sa punishment" Nababaliw na ba siya.
"That is our rules here, "Freak! That rules. " Ni hindi nga alam kung ano ng ang tunay na nangyari." Depinsa ko.
"Ms. Heiminez ang mga kapatid niyo po ang naggulpi sa isang kaklase nila" singit ng principal kaya napatingin ako ulit sa kambal.
Huminga ako nga malalim at mariin silang tinitigan na haggang ngayon ayaw paring tumingin saakin.Lumapit ako sa harap nila at nakapa-meywang nalang.
"Anong klasing parusa ba ang ipapagawa sakanila?" suko kung sabi
At hindi nilulubayan ng tingin ang dalawa. Nakita ko sa mga mukha nila ang pagkadismeyado.
"Paglilinisin sila ng CR sa buong School " sabi ng principal , kaya napasinghap nalang ako dahil doon.
"Ms. Herminez nasa Grade 5 na po ang mga kapatid mo,at alam na nila ang kanilang ginagawa.Meron din naman teacher magbabantay sakanila sa paglilinis."
Napabungtong hininga nalang ako may choice pa ba ako.Tumango nalang ako bilang sagot ngumiti naman siya saakin.
" Sa ngayon ay maari niyo munang iuwi ang iyong mga kapatid " tumango naman ako .
Tumayo ang kambal at sabay ng lumabas. Nagpasalamat naman ang principal saakin kaya ngumiti nalang ako, dumapo naman ang mata ko sa lalaking nakatayo at mariing nakatingin saakin. Iniwas ang tingin bago sinundan ang kambal na padabog na naglalakad.
"Kabal! Galit ba kayo kay ate?" tanong ko sakanila habang hinahabol patungon sa sasakyan. Lumingon si matmat at si matmat ay hindi ako pinansin.
"Hindi mo manlang kami pinagtanggol!!" sigaw ni matmat saakin.
"Sinubukan naman ni ate " pero hindi parin nila ako pinansin.
"Talaga ba ate? Hindi mo manlang tinanong kung bakit namin ginawa iyon" nagulat ako sa sinabi matmat, siguro'y tama siya dahil hindi ko manlang sila tinanong.
"I'm sorry" nakayuko kung sabi napaluha na ako at naghihina, talaga ngang di ko kayang alagaan sila. Nang nakabawi ako ng lakas ay ingat ang aking ulo.
"Gagawin naman ni ate ang lahat" nakangiti kung sabi sakanila.
Nakita ko ang paglambot ng mga mata ng dalawa kung kapatid ng nakita ako.
" Ate?" lumapit si matmat saakin at pinunasan ang aking pisngi kung may luha.
"Sorry rin , promise hindi na namin uulitin iyon" ngumiti ako sakanya at hinalikan sa pisngi ,ganon rin ang ginawa ko kay tamtam.Bago sumakay kay tamtam.
Nang pinatunog ko na ang sasakyan nakita ko ang bulto ng isang lalaki na nakatingin sa kotse kaya mabilis ko itong pinaharurut. Kumain na rin kami sa favorite nilang kainan kundi sa jollibee.Tsaka pinag-shopping ko na rin sila bilang bawi.
Masaya ako dahil unti-unting nawawala ang lungkot sakanila ,hindi tulad noon na halos hindi sila umiimik.Buti nalang ay naisipan kung ipasyal sila kahit papaano at malibang sila. Nang natapos iyon ay inihatid ko na sila sa condo at bumalik uli sa restaurant.
