Deniz Kızı 49. Bölüm

151 7 5
                                    

Eveeet, büyük an geldii, bu bölümde buluşacaklar. 
Bu arada bölüm ilahi bakış açısından.

İyi okumalar...

Genç adam, yatağında oturup arkadaşının ona kıyafet seçmesini beklerken oldukça gergindi. Arkadaşı da gerginliğine gerginlik katarak bir türlü seçim yapamıyordu.
2 tane tişört arasında gidip geliyordu. Gözlerini kısarak tişörtleri Metehan'a doğrulttu.
Siyah, bisiklet yaka, düz bir tişört seçmişti. Tişörtü çocuğun kafasına doğru fırlattı.

Arkasını dönüp bu sefer de gözlerini pantolonlarda gezdirdi. Mavi bir kotu seçip onu da fırlattı.

"Ben eve gidiyorum, sen de giyinip çık artık. Haydi bakalım, gazamız mübarek olsun. Tavla gel kızı. "

Dedi ve odadan çıktı Ahu.

Metehan da kapının kapanma sesini duyunca alel acele giyindi. Kapıya giderken Ahu'nun ayakkabı hakkında bir şey söylemediğini fark etti. Tam telefonunu çıkartıp onu arayacakken kapının önünde yeni silinmiş siyah ayakkabılarını görünce sırıttı ve ilerde Ahu'nun çocuklarının ne kadar şanslı olacağını düşündü.

Sonra da ayakkabılarını giydi ve Eftelya'nın evine doğru yol aldı.

Bu sırada genç kız koltuğunda uzun zamandır uğraştığı gibi anonimin yüzünü anımsamaya çalıştı sanki  yarım saat sonra görmeyecekmiş gibi. Zaten sadece bir kere, karanlıkta görmüştü.

Kendi kendine homurdanırken telefonuna mesaj geldi.

Metehan: Hazırsan aç kapıyı, geldim ben.

Deniz Kızı: Açıyorum.

İkisinin de kalbi heyecanla çarpıyordu.

Genç kız saçlarını gergin bir şekilde geriye attı ve kapıyı açtı.

Zaman ikisi içinde durdu.

Kekelemekten korkarak, bildiği halde doğrulamak istercesine sorgu dolu bir sesle konuştu.

"Anonim?"

"Deniz Kızı, adım Metehan."

Dedi genç adam, dudağının bir kenarını yukarıya kıvırarak.
Genç kızı süzdü hızlıca.
Kahverengi saçları dalgalar halinde omuzlarından aşağıya süzülüyordu, beyaz tişört ve mavi kot bir şort giymişti. Tişörtün uçları şortun içindeydi. Ayaklarında siyah çorapları vardı.
Güzeldi.
Bayağı güzeldi.

"Çok güzel olmuşsun."

"Teşekkür ederim."

Öylece dikiliyorlardı kapının önünde. En sonunda Eftelya ayakkabılıktan beyaz spor ayakkabılarını alıp hızlıca giydi ve kapıyı açmadan önce yere koyduğu çantasını aldı. Anahtarı çekip kapıyı kapattı.

"Demek adın Metehan. Güzelmiş, ben de bayağı yaklaşmışım. Süründürdün resmen beni bir kelime için."

"Değdi mi peki beklediğine?"

"Bilmem onu da sen belirleyeceksin. Soyadın ne bu arada?"

Deniz KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin