She is Death

SID 43

Tumungo ako sa kwarto ni Zexien at kumatok na,binuksan niya naman ito agad. Natulala ako sa angking nitong ganda. Naka oversized tshirt ito saka maikli na fitted shorts at sabay ng magulo nitong nakatali na buhok at mga pawis na parang bumabagal ang pagpatak galing sa mukha nito patungo sa leeg nito.

Napalunok naman ako sa tanawing ito."Anong kailangan mo?"tanong nito sa akin. "M-May g-ginagawa k-ka b-ba?"nauutal na tanong ko sa kanya."Oo,nag-eensayo ako,Bakit ano yun?"tanong nito sa akin. Napalunok ako ulit ng tanggalin nito ang tali sa buhok niya at inayos itong muli."A-Ano k-kasi m-may m-mga infos ako sa organization na yun sa isla, They call their selves the Death Slayers."sabi ko naman."Come in,tell me more about them."sagot nito saka binukasan ng maayos ang pintuan. Pumasok na nga ako at nakita kong magulo pa ang iba nitong mga gamit sa sahig hindi lang iyon basta-bastang gamit kundi puro sandata.

"Tinitingnan ko yung mga bagong katana na binigay sa akin ni Pian."sabi nito sa akin. Pian?Sir Pian?"S-Sir Pian???"tanong ko naman sa kanya. Tumango ito at tiningnan ko naman ang katana. "Ano pa ang nakalap mo sa kanila?"tanong nito sa akin."They've been working a lot of weapons and robots pero lahat na failed since mabilis mahack ng iba ang mga system nila then the Scientist who decided to use humans as an ultimate weapon ay si Professor Gamboza. One of the famous scientist,at the age of 8 years old he'd been invited in MIT. He declined the offer of NASA and work his own experiment and made his own soldiers. He said that a human brain can be easily fooled when it comes to life. The one that they sent you siguro is one of their weapons too. I think you're not alone,Zexien. Marami kang kasama the way he thinks is not normal there's always another strategy. That's way they also called him The Strategic Lust. He always hunger for another strategy he loves playing and invading the minds of human beings. That's why na attract mo siguro siya dahil hindi niya makontrol ang pag-iisip mo. I think may nilagay din siya sa inyo para na maging ganun kayo na mauhaw sa buhay."paliwanag ko kay Zexien. Tahimik lang ito hindi munabito kumibo sa akin.

"I think he's just a nuisance. With or without that thing to make us hunger for life ay ganito na talaga ako. I know my way of thinking. That's why I can't be fooled by a mere scientist."sagot nito sa akin. Kumuha ito ng isang stick ng sigarilyo at nagsimula ng magsmoke. "Dig more infos about them then just return here if meron na. I still need to continue my training."sabi nito sa akin. Bumuntong hininga naman ako at nagpatuloy na lang.

Pagkalabas ko ay lumingon ako agad pero mukhang tahimik itong tumitingin sa tanawin sa labas sabay ng mainit na sikat ng araw na dumadampi sa kanyang balat.

Sinira ko na ang pintuan at lumabas na ng kwarto niya.
Malungkot akong tumungo sa kwarto.

Hindi ko alam kung bakit ako ganito, Impossible ba na magkainteres sa isang tao na bagong kakilala mo lang?Ang bilis ng pagkilos ng oras.

Gusto kong malaman kung ano ang kahihitnan ng misyong ito. Kasama niya pa rin ba kami?O baka lalayo din siya sa amin?

Hindi ko alam ang takbo ng isip ni Zexien.

Natatakot ako para sa sarili ko dahil parang nahuhulog ako sa maling tao ulit.

Tyler Pov

Tahimik kaming kumakain nila Fury dito sa cafeteria. Habang si Ashton naman ay nakatitig sa cellphone nito,tiningnan ko kung ano meron sa cellphone niya at andun ang picture ni Ze na tumutulog.

"Ang ganda niya no?Bakit kaya kinuha siya kaagad?Di man lang ako pinagbigyan ni Lord na makasama siya."sabi nito sa akin."Ashton, it's okay."mga salitang tanging lumabas sa labi ko."Ilang taon ko siya hinintay,Tyler. Nawala rin siya ng dalawang taon tapos ng bumalik naman siya........Nawala siya ng tuluyan."malungkot nitong sabi sa akin."Ashton.......Ze,will never leave us."sagot naman ni Francyne."What if she's not dead? Coz' I feel that this is all wrong. It feels like she's still alive waiting for us to save her this time."sabi nito."Nahihibang ka na,Ashton!Patay na si Zexien!You can't just make some fcking false hope!Kitang kita mo yung mga abo yun, yung linibing natin!"sigaw naman ni Fury."Just stop this,okay?We can't just.....We can't just.... It's also difficult for me, I've been with her since we were kids, she's my bestfriend,my sister and everyday I would see her grow. It's also difficult for me to see her in that tragic death."malungkot na saad ko sa kanila lumapit naman si Francyne sa akin at niyakap ako."You don't know her pain, she's in pain. I could feel it. What she'd been through in the past two years was no joke. She's in a lot of pain and we just watch her suffer,burden her, didn't do anything to make her live."malungkot na sagot ni Ashton.

"Ashton,this is not how she wanted us to be,she want us to fight."sabi naman ni Francyne sa kanya,malungkot na yumuko si Ashton saka umiyak. Maririnig mo ang mga walang katapusan na paggulgol nito sa iyak ang lungkot na nadarama nito.

It's injustice. Did I ever lessen her pain?Am I a burden to her?Did I give up on her?It was so sudden,even I couldn't accept the fact that the girl who was so joyous is now truly dead and gone forever. We didn't do a thing again this time. We watch her vanish from this world without trying to save her. It must be a painful death and life she had. When we buried her the sky was so dark that you could feel all the pain.

Now how are we gonna survived this world?If all this time we keep on depending on her. Making ourselves feel that she's gonna be fine even though we know that she won't. We make ourselves fool.

I hope one day I'll find peace. I hope she did too.

Playing The Mask by Matt Maeson