O'nunla 365 Gün (Kray Fanfic) (✓)

Sezon Finali..

Yi Fan, başını ellerinin arasına almış saatlerdir arabasının içinde oturuyordu. Bu hikayede suçlu kimdi? Babası mı, kardeşi mi, sevgilisi mi? Belki kendisiydi… Buna karar vermemişti.

Yağmur yağmaya başlamış, araba camlarını titretecek şekilde şiddetini arttırmıştı; fakat Yi Fan arabasından çıkmamış, üst kattaki odanın penceresine bakmıştı. Yixing’in evde olmamasından korktuğu için eve girmek istemiyordu. Ya Sehun ile buluşmaya gittiyse, diye düşünmeden duramıyordu. Tüm bunlar ona saçma geliyordu. Yixing’in böyle bir şey yapacağını hiç düşünmemişti, hatta ona göre Yixing meleklerin dünyadaki yansımasıydı. Nasıl bu kadar alçak olabilirdi ki?

Uzun süre düşündü Yi Fan, sonra yanındaki araba koltuğuna attığı akıllı telefonunu eline aldı. Hızlı aramaya kaydettiği avukatını aradı.

‘’ Bay Lee, sizinle yarın erken saatlerde görüşmem lazım. Çok önemli! ‘’ Yi Fan, her zamanki gibi yanıt beklemeden telefonunu kapattı. Anahtarı kontaktan çıkarıp, ceketinin yakalarını yukarı kaldırdı ve arabadan sinirle dışarı çıktı.

Adımları şimdi hiç gitmek istemediği tek yere ilerliyordu, çok sevdiği evine gitmek şimdi işkence gibi geliyordu. Sanki, içinde kocaman bir yara varmış gibi hissediyordu, göğsünün ortası artık yokmuş gibiydi. Kapıyı sinirle açarak ceketini yere fırlattı. Yemek masasında kafası önünde parmaklarıyla oynayan Yixing’e dikti gözlerini. Sahte bir öksürükle varlığını belli etti.

‘’ Öhhö öhöö. ‘’

Yixing, hızla ayağa katlı, paniklediği her halinden belli oluyordu.

‘’ Yi Fan nerede kaldın, seni çok merak ettim. ‘’

‘’ Neden sahte tavırlarına devam ediyorsun, ne o sevgilin kim olduğunu öğrendiğimi söylemedi mi? Ne ayıp ama (!) ‘’

‘’ Yi Fan, bak dinle. Lütfen açıklamama izin ver. ‘’

‘’ Açıklamana mı, neyi açıklayacaksın Yixing? Beni nasıl kandırdığını mı, arkamdan nasıl alay ettiğinizi mi? Birlikte geçirdiğiniz gecelerde aptallığıma nasıl güldüğünüzü mü? ‘’

‘’ Bak öyle değil, Yi Fan lütfen dinle beni. ‘’

Yixing Yi fan’a doğru bir adım atmıştı; Yi Fan birkaç adım geri gidip elini yukarı kaldırdı.

‘’ Biliyor musun Yixing, ben aylar önce yolda kıyafetlerini toplayan o çocuğu görünce uykularım kaçmıştı. Sesini duymak için, onu daha fazla görmek için şirketin başına geçtim. Şimdi yüzünü görmeyi çok istediğim o çocuğun yüzünü görmeyi bırak sesini duymaktan bile tiksiniyorum. Lütfen, daha fazla konuşup iğrendirme kendinden. ‘’

‘’ Yi Fan, lütfen. ‘’

‘’ Peki, Yixing. Param olmazsa, bile sever misin beni? ‘’

‘’ Evet, paran olmasa bile severim seni Yi Fan. ‘’

‘’ Bir kıyafeti üst üste üç gün giymek zorunda kalsan bile mi? ‘’

‘’ Bir kıyafeti üç gün giymek zorunda kalsam bile. ‘’

‘’ Çatısı akıtan, pencerelerinden soğuk giren, tek odalı bir evde yaşasak bile mi? ‘’

‘’ Evet, her şekilde severim seni. ‘’

Yi Fan gülümsedi.