The Ex Wife's Sweet Revenge

Prologue

Scarlet's POV

"Congratulations Mrs. Dela Cruz you're 2 weeks pregnant"

I can't believe it! Sa wakas, magkakababy na kami ni Louie! Im so excited at the same time happy! I can't contain my happiness. Siguradong matutuwa si Louie nito. Matagal na kaming naghahangad ng anak at ngayon lang kami nabiyayaan. Thank you God for giving us this wonderful gift.

Dali dali akong umuwi para ibalita sa kanya ito pero pag tungtong ko pa lang sa pintuan ng bahay namin ay may naramdaman na akong kakaiba. Think positive Scarlet! Wag kang kabahan!

The smile on my face was replaced with worried and scared look lalo na nung makita ko kung gaano ka gulo ang bahay na naabutan ko, nagkalat na damit sa kung saan saan. Naluluha ako nang makita ko ang saplot ng babae sa sahig at dahil doon ay dali dali akong umakyat sa kwarto namin na sana pala ay hindi ko na ginawa.

Nakarinig ako ng ungol habang ako ay papaakyat ng hagdan, Im already crying. Please sana hindi ito tulad ng iniisip ko, wag sana ngayong may biyaya nang dumating sa amin ni Louie.

Huli na ang lahat, nakita ko sila gumagawa ng milagro sa mismong bahay namin. Mga walanghiya! Ang kakapal ng mga mukha!

Aalis na sana ako ng mabangga ko ang vase na siyang naging dahilan upang mapalingon sila sa kinatatayuan ko at nakita nila ako.

"Scarlet" gulat na sambit ni Louie.

Bigla akong kumaripas ng takbo pababa, gusto ko nang makaalis dito. Ang sakit, ang sakit sakit. Paano mo nagawa sa akin Louie! Bakit!

"Scarlet! Scarlet! Wait! Hon!" sigaw ni Louie pero hindi na ako lumingon ayokong makita ang mukha niya dahil alam kong kapag nakita ko yun bibigay at bibigay lang ako sa mga salita niya.

Pero kahit anong bilis ko naabutan niya parin ako.

"Hon, please let me explai---"

*paaakkk!* sinampal ko na siya.

"Paano mo ito nagawa sa akin Louie? Akala ko ba mahal mo ako? Pero paano mo ako nagawang lokohin?!" umiiyak kong saad.

"Dahil hindi mo ako mabigyan ng anak! Ilang taon na tayong mag asawa pero wala parin tayong anak! Atsaka mahal? Hindi kita mahal Scarlet! Baka nakakalimutan mong arranged marriage lang tayo?! Kaya wag mo akong madramahan jan pasalamat ka nga at pinakikisamahan pa kita!" galit niyang saad.

*ppaaaakkk!*

Sinampal ko ulit siya, hindi niya pala ako mahal? Kasinungalingan lang pala lahat ng sinabi niya sakin!

Umalis na ako dahil hindi ko na kaya pa ang naririnig ko. Umuwi muna ako sa amin sa bahay ni mama at papa. Nagulat sila ng makita akong luhaan na umuwi sa kanila.

"Anak what happen?" nag aalalang tanong ni mama.

"Ma, Pa niloko ako ni Louie" umiiyak kong saad.

"What?! I will make him pay anak, pagbabayarin ko siya sa ginawa niya sayo!" galit na turan ni Dad.

"Wag na Dad, just help me. I have a favor to ask"

"What is it anak?"

"Gusto kong makalayo sa kanya, kay Louie. Ma, Pa magkaka apo na po kayo" nakangiti kong saad.

"You're pregnant?"

I just nod at them. Kitang kita ko ang tuwa sa kanilang mga mata. Excitement and happiness filled their eyes and I know na magiging maayos din kami ng anak ko kahit wala siyang ama.

"Bukas na bukas din anak aalis ka, ilalayo muna kita kay Louie. Gusto ko din ilayo ang apo ko sa walang kwenta niyang ama"

"Yes Ma, Pa thank you"

Stay put ka lang anak ko, papalakihin kita ng maayos kahit wala kang ama ipaparamdam ko sayo ang pagmamahal ng isang ama at ina. Mahal na mahal kita anak. Kaya natin to kahit wala ang tatay mo.