3-р хэсэг

1.1K 152 19
                                    

Болсон явдал.

: -хөөрхөн шдээ гээд би Хёнсог уруул дээр нь үнсчихэв.

Мэдэхгүй ээ согтуудаа л үнсчихсэн. Угаасаа минийх болох юм чинь яадаг юм. Би угаасаа шир за юу!

Хёнсо намайг өөрөөсөө салгаад уруулаа арчив.

Хёнсо: -энэ аягүй тэнэг шд! Би чамайг уг нь түрүүлж үнсэх ёстой байсан юм.

Тэхён: -юугаа балайраад байгаа юм! Орж унтацгаа.

СуА: -юу вэ хайраа хоёулахнаа хононо гэсэн биз дээ?

: -хөөе муу эмгэн шулам минь! Чамд би агсан тавих гэж ирсэн юм за юу

Би шууд Суаг нь үсдээд нөгөөдөх нь намайг зөрүүлж үсдээд бид хоёр гэрийн гадаа үсдэлцэв.

Бараг нөгөө муу Суаг нь үүднийхээ шатнаас тийрээд унагаасан байх. Тэгсэн ард муу Хёнсо дарагдаад өнхрөөд өгсөн. Хёнсод санаа зовоод очтол манай хүн ухаан алдчихсан хамраас нь цус гараад хэвтэж байсан юм даа.

Болсон явдлын төгсгөл. (Та нар том хүний юм бодсон уу?)

: яаж овоо хүүхэд хийчихээгүй юм! Баярлаж яваарай!

Хёнсо: -Яана даа. Ингэж тэнэгтэж байхаар хичээлээ сайн хийгээд төгсөхөө бодооч. Тэглээч би чамайг заначихсан байгаа шүү!

: -чи яалаа гэж намайг занаж байгаа юм?

Хёнсо: -намайг үнссэн болохоор чинь!

Хэлэх үггүй болчихоод бантсандаа өрөөнөөсөө гарч гүйв. Ядаж байхад энэ ах гэж нэг юм хайччихав даа.

За байз яахав ээ? Нүдэнд худлаа юм хийж байгаа юм шиг харагдаад бултчихмаар байх юм даа. Өө нээрээ хичээл!

Ичиж байсан ч аргагүйн эрхэнд хувцсаа солихоор эргэж өрөөндөө ортол Хёнсо дээгүүрхээ тайлчихсан шалдан байж байв. Омоо омо! Миний ариун цагаахан нүд юу харчих нь энэ вэ? Гэхдээ яасан гоё булчинтай юм бэ. Анх хараад л аятайхан амьтан гэж мэдрээд байсан юмаа.

Хёнсо: -цаашаа хараач, гаж донтоон!

Би нүдээ таглаад худлаа бүлт үсрэв.

: -заваарсан юм! Охин хүүхдийн өрөөнд нүцгэлээд. Хурдан гараа би хувцсаа солимоор байна.

Хёнсо: -ойлголоо тэнэгээ!

: -сав л хийвэл тэнэгээ, донтоон гээд байх юмаа. Хүссэндээ ингэж төрсөн биш ямар!

Намайг нүдээ таглаад зогсож байтал Хёнсо хажууд ирж "ммнай" гэхээр нь бөгс рүү нь амбаардаж гаргав. Харин өөрөө ёстой жинхэнэ дээрэлхэх гээд байна уу үгүй юу?

*Strange Thing... Kevin Moon*[complete]Where stories live. Discover now