Who Are You (Completed)

Kabanata 23

Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa mata ko, dahan-dahan akong bumangon, tinignan ko yung mga kasama ko sa kwarto, ako pa lang ang gising. good thing para hindi ako mag-antay sa banyo. tumayo na ako at tsaka kumuha ng damit at tuwalya, dumeretso ako sa cr para maligo, nilapag ko ang mga damit ko sa lababo. 

"Grabe para akong kinagat ng ipis." bulong ko ng makita ang muka ko sa salamin. naniningkit ang mata ko siguro dahil sa kakaiyak kagabi. 

after ko maligo ay nagsuot lang ako ng maong short at isang two piece bra na black nag suot rin ako ng cover up dress na white. hinayaan ko lang nakaladlad ang buhok ko para matuyo. paglabas ko ng cr wala pa ring gising sa kanila. masyado ba akong maaga nagising o hindi lang talaga sila morning person?

after ko mag-ayos ay napagpasyahan ko ng lumabas ng kwarto. iikot muna ako last day na kasi namin ngayon at bukas ng 3am ang alis namin pabalik. 

"Good morning" 

"Putek!" 

naisara ko ng malakas ang pintuan dahil sa gulat. inis kong tinignan si Adam.

"Anong ginagawa mo dito? natulog kaba?" taka kong tanong sa kanya, halatang hindi sya natulog dahil sa eyebags nya his still handsome though nakasuot sya ng puting sando showing off his muscles at black beach short. 

napakamot sya sa ulo nya. "just an hour" pagsisinungaling nya. 

"Lair!" sabi ko dito "kanina kapa dito?" tanong ko sa kanya.

umiling sya "Where are you going? can i come with you?" Adam

"yes" sabi ko sa kanya ng nakangiti. he immediately hold my hand, bumaba kami papunta sa sea side mamaya pang 9am ang breakfast kaya sa sea side kami dumeretso 6am pa lang kasi ng umaga. 

"did you sleep well?" Adam 

tumango ako "more peaceful than before" sabi ko sa kanya. he squeezed my hand his still worried about me, i looked at him "I'm okay now" sabi ko sa kanya, he kissed my head and nodded. 

"ADAM!!!!" sigaw ko ng bigla nya akong binuhat at dinala sa dagat. i heard him laugh ng hagisan ko sya ng tubig sa muka. napahinto ako, ghad i miss your laugh. 

"what?" tanong nya ng mapansin ang pagtigil ko. 

"When was the last time you laugh like that?" tanong ko sa kanya.

"3 years ago and today" Adam

i felt a pain in my heart. When i heard Laura and Camila describing Adam as cold as rock and dangerous man i felt really sad. that was not Adam. he is the most kindness man I've known, the softest, he laughs a lot, and tells a joke.

lumapit ako sa kanya, i kissed him, i was just about to give him a smack ng halikan nya ako pabalik. ipinatong ko ang mga kamay ko sa leeg nya. i stopped him ng kapusan ako ng hininga. 

"I miss you" Adam 

"I miss you too" sagot ko sa kanya.

nagswimming lang kaming dalawa while enjoying the morning. nang mapagod kami umahon na kami at tsaka nagpatuyo habang naglalakad lakad sa sea side. 

"Should my cousin's know about you?" tanong sakin ni Adam, habang naglalakad kami. 

"I think Givani knows and Serene. i can sense it" sabi ko sa kanya. 

"yeah, Givani really annoy me" Adam

"Are you still jealous on him? his my bestfriend" natatawa kong sabi dito. 

"I know, i just cant stand seeing him close to you" Adam

"Your always mean to him" sabi ko dito. "I miss Serene" saad ko.