Unrecognized Feelings

UF 29

After 1 year

Bea's feelings

I am lying in my bed with jho in my arms. It is really good to wake up with her in my arms. It's been years since I admitted that I love her and I am happy where we are now.

I kiss her for her to wake up. It's already 10 in the morning we need to start our day.

I kiss her lips repeatedly until I feel her response. It feel so good to feel her lips on mine.

"good morning beh. I love you." I said to her after the kiss

"Good morning sayo at sa matamis mong labi." She said then kissed me again and obviously I kissed her back then we had our morning pleasure. I really love her.

"beh you didn't answer me earlier. I have tampo sayo. hmp!" naalala ko na hindi niya sinagot ang i love you ko kanina.

"sus! arte mo! Sa lahat ng ginawa natin kanina di mo pa nafeel yung sagot na hinahanap mo? umbagan kita jan eh! hahaha"

"kahit na! I demand an I love you back!" nagpapacute kong sabi sa kanya

"nako naman ang bebe ko nagpapalambing nanaman." sabi niya habang lumalapit sakin. Nakaupo kasi ako sa kama, siya nasa closet kumukuha ng damit na isusuot namin.

"I love you too beh." sabi niya habang nakayakap ako sa bewang niya.

"gusto mo ba kumain dito o sa labas na lang magbrunch na lang tayo?" tanong niya habang hinahaplos ang buhok ko.

"hmm sa labas na lang tayo para di na tayo magluto." sagot ko then tumayo na sa pagkakaupo sa kama

"ok sige. ligo ka na susunod ako." sabi niya

"sabay na tayo para mabilis."

"sabay ka jan! lalo tayong magtatagal pag nagsabay tayo."

"hindi beh. promise maliligo lang tayo. alam kong parehas na tayong pagod para gumawa pa tayo ng extra activity."

"ok. sabi mo yan. no monkey business ha?"

"yes beh! unless you want us to" sabi ko sa kanya ng nakangisi at tumataas pa ang kilay

"loko! pagod na ko." sabi niya

"okie. hahaha"

"mamaya na lang ulit gabi. hahahaha"

"maharot ka rin beh eh. hahahaha tara na nga maligo!" sabi ko

---
A week after

Jho's Feelings

Magkikita kami ni nico ngayon every other week kasi ay nagkikita kami either ako ang pupunta ng bulacan o siya ang pupunta ng manila. Ngayon ay siya ang pupunta ng manila.

Ayos na ang takbo ng shop sa bulacan napagtulungan naman namin and pati si bea ay tumulong na rin. Nagbigay kami ng promo, nagseset kami ng araw na andon si bea at ako para magkaron ng autograph signing na pumatok naman, di ko inexpect na marami pala kaming fans sa bulacan. Nakagawa rin ng bagong flavor si nico na pumatok sa tao. And as of this moment nakabawi naman na, nakalimutan na ng tao yung nangyaring hostage taking.

Kami naman ni bea ay nakapagtayo na rin ng second branch, sa laguna namin naisip itayo yon. 2 months pa lang nung nabuksan namin yon and ayos naman ang takbo hindi man kasing laki ng benta sa main branch pero ayos pa rin naman.

Nakita ko na si nico na papalapit sa akin kaya tinaas ko na ang kamay ko para makita niya ako. Andito kasi ako sa loob ng isang restaurant dito namin plano maglunch.

"babe here!" sabi ko at nakita niya na nga ako.

"hi! Sorry ngayon lang. Nag'antay ka ba ng matagal?" tanong niya