ΕΡΓΕΝΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Ο έρωτας με έρωτα περνάει

Άρης

"Κοπέλα μου πας καλά;Πόσο μυαλό διαθέτεις;"
Η γυναίκα αυτή είναι τρελή.Την μισή ώρα κατά την οποία έλαβε μέρος η συνάντηση με τον Λημνιώτη η δεσποινίς Άννα κοιταζόταν και φλέρταρε με τον έναν από τους δύο.Και δεν ήταν καν ο πατέρας!
"Άρη πραγματικά δεν σε καταλαβαίνω,πάντα τόσο οξύθυμος ήσουν"
Μας το παίζει και ανήξερη αλλά δεν ξέρει με ποιον πρόκειται να παίξει.
Την πλησιάζω αργά και σταθερά με ένα απειλητικό ύφος να σκιαγραφείται στο πρόσωπο μου.
"Τα φθηνά σου παιχνίδια δεν περνάνε σε εμένα αγάπη μου.Θα γίνεις γυναίκα μου και θα φροντίσω να παραμείνεις δική μου.Μην τολμήσεις να δώσεις περαιτέρω δικαιώματα στον τύπο αλλιώς θα με βρείς μπροστά σου."
Γυρίζει την πλάτη της σε εμένα και έτσι έχω την ευκαιρία και την πλησιάζω.
"Δεν έχεις κανένα δικαίωμα πάνω μου"
"Μην παίρνεις όρκο"
Της ψυθιρίζω στο αυτί και την νοιώθω να τσιτωνεται.Μπορεί να γίνει τόσο επηρρεπής όσο και αν το παίζει δυναμική.Ακόμη και η πιο σκληρή πέτρα θα βρει το κύμα που θα την τσακίσει.
"Είσαι μόνο δική μου το κατάλαβες;Αυτός εκεί έξω έχει όσα έχω και εγώ:χρήματα,φήμη ,γυναίκες ....μόνο που εγώ έχω και εσενα....έστω και στα ψέμματα"
Παραμένει ακούνητη και αμίλητη ακούγωντας σταθερά και ήρεμα όσα της λέω.Σε άλλη περίπτωση θα είχε βγεί από μέσα της ο τσαμπουκάς που διαθέτει αλλά όχι ,τώρα κάθεται μπροστά μου χωρίς να προσπαθήσει να αντισταθεί.
"Ξέρεις τι νομίζω εγώ Άρη;Φοβάσαι!Φοβάσαι πως θα μείνεις μόνος και θα σε εγκαταλείψουν όλοι με την εγωιστική συμπεριφορά σου.Ζητάς τα πάντα και εκλαμβανεις το τίποτα.Και αυτό είναι που σου την δίνει"
"Δεν έχω να φοβηθώ κανέναν"
"Και όμως ,ο εαυτός σου είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος.Αυτόν φοβάσαι περισσότερο από όλους και όλα.Ψάχνεις ευφήμερες συντροφιές γιατί;Επειδή φοβάσαι πως θα πληγώσεις αυτή που θα αγαπήσεις"
Στο άκουσμα όλων αυτών των πραγμάτων και ειδικά των τελευταίων νευριάζω.Νευριάζω που μπροστά της γίνομαι διαφανος και αποκαλύπτομαι.
Την πιάνω από το χέρι και της το πιεζω αλλά εκείνη ούτε που μορφάζει.
"Δεν έχεις ιδέα για εμένα!"
"Και όμως ξέρω αρκετά για τον άνθρωπο που κάποτε ερωτεύτηκα και αγαπούσα για χρόνια.Το μόνο που μετανιώνω βέβαια είναι πως νοιάζομαι για σένα ακόμη και τώρα.Και αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα να σε βγάλω από μέσα μου θα την αρπάξω κατευθείαν,ακόμη και αν η ευκαιρία αυτή είναι ο Στέλιος."
"Μην τολμήσεις να κάνεις καμμιά μαλακιά Άννα "
"Συγνώμη Άρη αλλά εδώ μιλάμε για το καλό μου.Μην ανησυχείς αυτός ο γάμος θα γίνει παρόλο που ξέρω πως θα καώ για δεύτερη φορά"
[.....]
Αγγελική

Η πόρτα χτυπάει και ο κρότος με ξυπνάει από τον ύπνο μου.
"Αγγελική είσαι μέσα;Η Άννα ειμαι και σε χρειάζομαι"
Κλαίει;Ανοίγω την πόρτα και για πρώτη φορά την βλεπω σε τόσο άσχημη κατάσταση.Τα μάγουλα της είναι κόκκινα ενώ δάκρυα ρέουν από αυτά.Αποφεύγει να με κοιτάξει και μου ζητά να περάσει.
"Αγγελική αυτός ο άνθρωπος είναι η καταστροφή μου"
"Αγάπη μου τι εγινε;Σου έκανε κάτι ο Άρης και είσαι ετσι;"
"Εγώ φταιω και κανείς άλλος.Δεν έπρεπε να με αφήσω να καώ.Δέχτηκα μόνο και μόνο γιατί ήθελα έστω και στα ψέμματα να τον έχω δίπλα μου.Παραμυθιάζω όμως τον εαυτό μου."
"Καταρχάς ηρέμησε,δεν είπαμε πως έτσι θα βγεις πιο δυνατή;Τώρα γιατί κάνεις έτσι;"
"Γιατί ποτέ δεν θα φύγω μακρυά του και πολύ απλά γιατί βρίσκεται μέσα μου.Αλλά όχι,δεν θα τον αφήσω να με δει ευάλωτη.Θα τον ξεπεράσω και θα το κάνω με τον Στέλιο.Ποιος νομίζει πως ειναι ο κύριος ;"