ΕΡΓΕΝΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Αρραβώνας~2~

Άννα

Είναι τρομερά αυθάδης και απολίτιστος.Αυτό το φιλί ήταν τρομερή απόδειξη πως εμείς οι δύο θα ξεκινήσουμε ένα υπέροχο παιχνίδι.

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η μητέρα μου.Με όλη αυτή την αναστάτωση δεν έχω προλάβει να της μιλήσω καθόλου.

"Αγάπη μου είσαι καλά ή είναι η ιδέα μου πως κάτι έχεις"
Η μητέρα μου με ξέρει καλύτερα από τον καθένα και είναι η πρώτη που πάντα καταλαβαίνει αν είμαι καλά ή όχι.Της έχω τρομερή αδυναμία γιατί είναι εκείνη που μου έχει δείξει αγάπη μέσα στην οικογένεια.Με τον πατέρα μου δεν ήμασταν ποτέ τόσο κοντά όσο με την μαμά και έτσι δεν είχα την δυνατότητα να του φέρω αντίρρηση.

Ο πατέρας μου ήταν κάθετος,έπρεπε να παντρευτώ τον Άρη και για δικό μας συμφέρον.Με τον γάμο θα είχα δικαίωμα στην περιουσία της οικογένειας του Άρη και έτσι θα μπορούσε ο πατέρας μου να επεκτείνει την δική μας περιουσία.
Αν και η μητέρα μου ήταν αντίθετη σε όλο αυτό δεν μπορούσε να φέρει αντίρρηση.Ο λόγος του πατέρα ήταν νόμος απαράβατος!
"Μαμά μου μην ανησυχείς,τα έχουμε πει δεν θα αφήσω τίποτα και κανέναν να με ποδοπατήσει"
Ενώ συζητούσα με την μητέρα μου και μάθαινα τα νέα της οικογένειας ,νοιώθω ένα χέρι να αγκαλιάζει την μέση μου.Γυρναω και αντικρύζω των Άρη με αυτό το υπέροχα αυτάσερκο χαμόγελο να με κοιτάζει και με τον τρόπο του να με προειδοποιεί πως αν τολμήσω να αντισταθω θα υπάρξει θέαμα.
Πολύ καλά Άρη,όπως θες!
"Κυρία Αμαλία τι κάνετε;"
Ρωτάει την μητέρα μου και εγώ έχω προσηλωθει να παρατηρώ το προφίλ του.Δεν μπορώ να κρυψω πως ο Άρης είναι ένας αρκετά γοητευτικός άντρας γεμάτος δυναμισμό.Αν τα πράγματα ήταν αλλιώς ίσως αυτός ο γάμος να μου φαινόταν θείο δώρο αφού θα ήμουν με τον άντρα που αγαπούσα αλλά τώρα είναι αλλιώς.Ο Άρης έχει αλλάξει και φέρεται στις γυναίκες άσχημα και δεν θελω να πιαστω στα δίχτυα του και να είμαι άλλη μια καβαντζα της μίας ή και περισσοτερων νυχτων.Ειδικά τώρα που θα παντρευτούμε και θα μένουμε μαζί πρέπει να τον έχω  σε απόσταση γιατί πρέπει να του δείξω πως δεν ειμαι σαν αυτές που συναναστρέφεται .
"Καλά αγόρι μου εσείς όλοι καλά;"
"Μια χαρά κυρία Αμαλία,μπορώ να σας κλεψω λίγο την Αννουλα;Μπορείτε να βρείτε τους γονείς μου θα χαρούν πολύ να σας δουν "
"Ναι ναι αγόρι μου να σας αφήσω θα τα πούμε αργότερα "
Η μητερα μου έφυγε και έμεινα μόνη με τον Άρη.
"Τι ηταν το τόσο επειγον;"
"Απλώς ήθελα να μιλήσω με την γυναίκα μου "
Λέει και κάνω να φύγω αλλά το χέρι του με σταματάει και με εμποδίζει
"Μην τολμησεις να φύγεις θα γίνει χαμός"
"Αφησε μεε !Δεν ειμαι κανένα παιχνίδι σου ,άλλωστε θα έπρεπε να με ευχαριστείς που σε βοηθάω"
Φαίνεται εκνευρισμένος και με πλησιάζει έχοντας έρθει αρκετά κοντά μου
"Εγώ δεν ευχαριστώ κανέναν.Ξέρεις πόσες έχω στήσει για να ειμαι εδώ σε αυτή την παρωδία ;"
"Μπορεις να φύγεις όποτε θες και να πας να περάσεις καλά δεν σε κρατάει τίποτα εδώ "
"Ενώ έχω εσένα εύκαιρη ;"
"Ε είσαι πολύ μαλάκας αγόρι μου "
Λέω και τον χαστουκιζω και απομακρύνομαι ενώ εκείνος έχει μεινει έκπληκτος στην ιδια θέση να με καίει με το βλέμμα του
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Ο αρραβώνας τελείωσε και οι καλεσμένοι έφυγαν ενώ ετοιμαζομαστε να πάμε στα δωμάτια μας .Σήμερα θα μεναμε στο σπίτι των γονιών του Άρη.Τωρα που τον ανέφερα με εκείνον όχι μόνο δεν έχουμε μιλήσει από τότε αλλά προσπαθώ να τόν αποφεύγω και να μην βρίσκομαι στον ίδιο χώρο μαζί του.Το κακό βέβαια είναι πως θα κοιμηθω στο ίδιο δωμάτιο με τον αλλον και αυτό δεν μπορώ να το αποφύγω με τίποτα.
Μπαινω στο δωμάτιο και απαλλασομαι από τα ρούχα μου ενώ μπαίνω για ένα γρήγορο  ντους.Αφήνω το νερό να πέσει πάνω μου για ώρα σαν να μπορεί να με κάνει να απαλλαχθώ από όλα αυτά που έχω μπλέξει.Βγαινω και τυλίγω μια πετσέτα γυρω μου και ετοιμαζομαι να κοιμηθώ .Ανοίγω την πόρτα του μπάνιου και πάω να βάλω τις πυτζαμες μου όταν γυρίζω και τον αντικρύζω.
"Πας καλά τρόμαξα!"λέω και προσπαθω να καλυψω τα ακάλυπτα
"Δεν ήξερα πως έπρεπε να πάρω άδεια για να ερθω να κοιμηθω "
"Από την στιγμή που είμαι και εγω εδώ ναι πρέπει "
"Δεν το βλεπω απαραίτητο "λέει και με πλησιάζει τόσο που παραπατώ
"Και όσο για το προηγούμενο μην νομίζεις πως το έχω ξεχάσει ,απλώς κάνω τα στραβά μάτια γιατί  αλλιώς -"
Λέει και πέρνει μια τούφα από τα βρεγμένα μαλλιά μου και την βάζει πίσω απο το αυτί μου
"Δεν θες να δεις τον αλλον μου εαυτό "
Λέει  ενώ με αφήνει και καταφερνω να αναπνευσω και αλλάζει ξαπλώνοντας στο κρεβάτι.
"Ακόμη εκεί κάθεσαι;Δεν σκοπεύεις να κοιμηθείς;"
"Θέλω να αλλάξω και δεν μπορώ με εσένα εδω.Μπορείς να γυρίσεις ;"
"Δεν είναι ανώφελο ;"
"Ε;"
"Αφού αργά η γρήγορα θα σε δω γυμνή γιατί να του καθυστερουμε;"
"Εχεις την εντύπωση πως θα σου κάτσω;Θα πήγαινα και με τον τελευταίο άντρα για να μην παω με εσένα "
Λεω και μπαίνω στο μπάνιο για να αλλάξω .Πάω να ξαπλωσω και πολύ προσεκτικά για να μην τον ξυπνησω και εχουμε και αλλον καβγά ξαπλωνω στην άκρη.
"Μπορείς να πλησιασεις δεν θα σου κάνω κάτι ...ακόμη "