ΕΡΓΕΝΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Αξίζει; Αν όχι δεν θα ήσουν εδώ

Άννα

Άραγε αξίζει να δίνουμε δεύτερη ευκαιρία σε κάτι ή κάποιον που ήταν προτετελεσμενα καταδικασμένο;

Υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες ή είναι απλά μια υποχώρηση την οποία θα κάνουμε με πολύ προσεκτικά βήματα;

Θα είναι όλα όπως πριν ή απλά θα βαδίζουμε σε ένα τεντωμένο σχοινί ακρωβατόντας με ευλαβική προσοχή;

Να δώσω στον Άρη μια δεύτερη ή μάλλον καλύτερα μια ακόμη από τις πολλές ευκαιρίες που του έχω δώσει;

Είμαι μπερδεμενη και οι σκέψεις μου βρίσκονται σε σύγχυση.

Προσπαθώ να βρω ηρεμία μα πάντα η σκέψη του Άρη θα με αναστατώνει

Φανταστείτε τι γίνεται όταν είμαστε κοντά και προσπαθούμε να συζητήσουμε το τι πρόκειται να γίνει με την κατάσταση μας.

"Είσαι σίγουρη για αυτό που πας να κάνεις Άννα;Σε ξέρω εγώ δεν μπορείς να μου γλυτώσεις"

Η Αγγελική
Η κολλητή μου
Η κοπέλα που είναι εδώ πάντοτε για εμένα
Ο ορισμός της αγάπης και της συμπόνιας
Η αδερφή που θα ήθελε ο καθένας μας

Με ρωτάει κάτι τόσο απλό αλλά συνάμα και τόσο δύσκολο

Για το μόνο που είμαι σίγουρη είναι πως δεν είμαι σίγουρη για αυτό που πρόκειται να κάνω.

"Κορίτσι μου γιατί κλαίς;Μην το κανεις αυτό στον εαυτό σου μάτια μου."

Κλαιω και πάλι
Για άλλη μια φορά είμαι αδύναμη μπροστα στον Άρη

Γιατί ναι αυτό είναι ο Άρης για εμένα :η μοναδική αδυναμία μου

Θα προσπαθήσω για αυτήν την σχέση  ή ότι είναι αυτό τέλος πάντων ανάμεσα μας.

"Τον αγαπώ ,δεν μπορώ να του αντισταθώ ,τον έχω ερωτευτεί με όλη μου την ψυχή ή οποία αρνείται να τον αφήσω μακριά μου"

Την έχω τρελανει
Όλους τους έχω τρελανει
Εδώ έχω τρελαθεί η ίδια

"Το ξέρω μάτια μου ,αν αυτό πιστεύεις πως θα σου κάνει καλό να ξέρεις πως θα σε υποστηρίξω μέχρι τέλος."

"Άντε πάμε μέσα στο σαλόνι θα ανησυχουν οι υπόλοιποι"

Πάω να προχωρήσω αλλά η Αγγελική με σταματάει

"Είσαι ο πιο δυνατός άνθρωπος που ξέρω να το θυμάσαι αυτό"

Της γνέφω  με το πιο στοργικό χαμόγελο που διαθέτω

Αν δεν ήταν και αυτή δεν ήξερα πραγματικά τι θα γινόταν

[...]

"Που ήσασταν καλέ εσείς οι δυο;Ελάτε να βοηθήσετε με τα πιάτα" η μαμά του Άρη αναφέρεται σε εμάς αλλά καταλαβαίνω πως δεν θέλει απλά βοήθεια αλλά να δει τι γίνεται

"Ναι τώρα" απαντάει η Αγγελική αλλά ο Άρης έχει αλλα σχέδια

"Βασικά θα σας κλέψω για λίγο την Άννα . Έρχεσαι λίγο που σε θέλω;"

Οχι
Όχι
Όχι

Δεν γίνεται να μείνουμε εμείς οι δύο μονοι μας

Θέλω να προσπαθήσω απλά δεν ειμαι ακόμη έτοιμη

Αλλά τον θέλω

"Είναι σημαντικό;" Προσπαθώ να αποφύγω την επικείμενη στενή επαφή που θα έχουμε μόνοι μας

"Αρκετά θα έλεγα"

"Εντάξει τότε "

Κατευθυνομαστε στο δωμάτιο του

"Πες μου -"
Δεν προλαβαινω να ολοκληρωσω την φράση μου καθώς ο Άρης κλείνει με φόρα την πόρτα και με κολλάει πάνω της

"Άννα σε θελω "

Η ανάσα του βαριά
Στο άκουσμα του ονόματος μου από τα ζουμερα χείλη του που στέκονται απέναντι μου γίνεται και η δική μου

"Και εγώ..."

"Εσύ τι;"

Μου το κάνει αρκετά δύσκολο με τα φιλιά που δίνει σε όλο μου το πρόσωπο

"Και εγώ σε θέλω Άρη"

Μένει ακίνητος και με κοιτάει
Λογικά ζυγίζει την απάντηση που έδωσα ή προσπαθεί να την πιστέψει

Πλησιάζει το αυτί μου και μου ψυθιριζει αργα και ερωτικά

" Αν δεν ήμασταν στο πατρικό μου να ξέρεις θα σε είχα ήδη πάρει στα όρθια.Τοσο δεν κρατιεμαι"

Και μόλις πήρα φωτιά μόνο από τα λόγια του