ΕΡΓΕΝΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Δεν υπάρχει περίπτωση

Άννα

Οι μέρες περνάνε ήρεμα χωρίς κάποια ιδιαίτερη ένταση και για πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω να το απολαμβάνω.Είμαι για πρώτη φορά ελεύθερη χωρίς να είμαι με κάποιον που δεν τον θελω ή είμαι αναγκασμένη.
Είμαι με τον Στέλιο και είμαι υπέροχα.Ο Στέλιος είναι ένας υπέροχος άνθρωπος που πραγματικά με τρελαίνει.Είναι αισιόδοξος ,απελευθερωμένος και ιδιαίτερος.
Μπορώ να πω πως τον ερωτεύτηκα διότι πραγματικά γέμισε τα κενά μου και μου έσβησε όλες τις ανασφάλειες μου.Με διεκδίκησε με τον πιο γλυκό και καθόλου αυταρχικό τρόπο.
Κάθομαι και τον παρατηρώ εδώ και λίγα λεπτά που κοιμάται στο κρεβάτι και παρατηρώ και την παραμικρή λεπτομέρεια του προσώπου του.Είναι όμορφος.Είναι πραγματικά όμορφος.
Χαϊδεύω ήρεμα με τα δάχτυλα μου ίσα ίσα το πρόσωπο του και εκείνος αναδεύεται αλλά δεν κάνει την παραμικρή κίνηση για να σηκωθεί.
"Αν συνεχίσεις έτσι θα αργησουμε και οι δύο για την δουλειά"
Ψυθιριζει ατάραχος ενώ ανοίγει τα μάτια του και έχει παρει ένα πονηρό ύφος.
"Καλά λες!Και δεν έχουμε και χρόνο για χάσιμο"
Πάω να σηκωθώ μα το χέρι του με ακινητοποιεί.
"Μην τολμήσεις και σηκωθείς από το κρεβάτι "
"Εσύ δεν είπες πως θα αργησουμε;"
"Θα το ρισκαρω!"
Και κατευθείαν ορμάει στα χείλη μου ενώ παράλληλα χαϊδεύει όλο το κορμί μου.Τα χέρια του περιπλανιούνται από την κλειδα μου στο στήθος και έπειτα στην κοιλιά μου.
Ξέρει τι κάνει και πως και πάντα έχει το πάνω χερι.Μεχρι σήμερα.
"Λέω να αλλάξουμε για σήμερα "
"Ε;-"
"Σςςς"
Αρχικά με κοίταζε παράξενα μα όταν καταλαβε τι πρόκειται να κάνω έχει γείρει το κεφάλι του προς τα πισω και απολαμβανει την απόλαυση που του προσφέρω.
"Ωω ναι το περίμενα τόσο γαμημένα πολύ "
Τελειώνει και με παρασύρει σε μια αγκαλιά.
"Άννα είσαι ότι καλύτερο θα μπορούσα να έχω"
"Εγώ σε ευχαριστώ που με περίμενες και με άκουσες.Είμαι ερωτευμένη μαζί σου Στέλιο."
"Και εγώ Άννα και δεν θα σε αφήσω να μου φύγεις"
Ενώ μιλάει καταλαβαίνω ποσό περίπλοκοι και απροσμενοι είμαστε εμείς οι άνθρωποι .
Ερωτεύτηκα δύο εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους οι οποίοι είχαν να μου προσφέρουν τα αντίθετα  πράγματα.
Ο Στελιος είναι ρομαντικός και γλυκός αυτό που πάντα ονειρευόμουν να μου τύχει όταν μεγαλώσω.
Ο Αρης από την άλλη -ο οποίος να σημειωθει με έχει πάρει αρκετές φορές τηλέφωνο μα εγώ δεν το σήκωσα καμία από αυτές-ήταν ένας αρκετά σκοτεινός τύπος με μια μυστήρια αύρα να περιπλανάται γύρω του.Τον ερωτεύτηκα όμως.Τον αγάπησα μα δεν έχω καταφέρει να τον ξεχάσω.Ηταν η πρώτη μου αγάπη.Ποιος μπορεί  να ξεχάσει κατι τέτοιο άλλωστε.

"Αννα χτυπάει το κινητό σου."
Ειμαι στο μπάνιο και ετοιμαζομαι για την δουλειά.
"Σήκωσε το βρε αγάπη μου Ειμαι στο μπάνιο."
Δεν ακούω τίποτα από εκεί και πέρα παρά μόνο τον Στελιο να μπαίνει μέσα στο μπάνιο φουριωζος.
"Τι έγινε καλέ;Στέλιο γιατί με κοιτάς ετσι;Ποιός ειναι στο τηλέφωνο;"
Αν και μπήκε νευριασμενος τωρα έχει χαλρωσει.Μαλλον φταίει οτι ειμαι γυμνή.
"Πως καταφέρνεις και με τουμπαρεις όμως.Ο Άρης είναι και μού είπε πως είναι κάτι επείγον."
"Ο Αρης;"
"Ναι και τελείωνε γιατί δεν θέλω όσο του μιλάς να είσαι γυμνή"
Παίρνω το τηλέφωνο και αφού ο Στελιος βγεί από το μπανιο μόνο τότε πλησιαζω το αυτί μου στο ακουστικό.Δισταζω όμως.Δεν θελω να ακούσω την φωνή του.Όχι δεν πρέπει .Θα λυγισω και παλευω να τοβ ξεχασω.
"Αννα με ακους;Σε παρακαλω πολύ μιλησε μου.Εχει προκύψει κατι αρκετά επείγον "
"Ναι;"
"Ουφ ματια μου νομιζα πως δεν θα μου απανταγες ποτέ.Αννα σε χρειάζομαι.Ολοι μας δηλαδή.Ο πατέρας μου αφού πέθανε και αφησε την περιουσια του έχει θέσει ως όρο πως πρεπει να είμαι μαζί σου παντρεμένος για να μπορώ να την παρω στα χέρια μου."

Οχι οχι οχι.
Δεν υπάρχει καμια περίπτωση.