ΕΡΓΕΝΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Βηη

Άννα

Το σώμα μου το νιώθω βαρύ. Σαν κάποιος να με έχει πλακώσει και να μην μπορώ να κουνηθώ.
Ανοίγω ελάχιστα τα μάτια μου για να αντιληφθώ τι συμβαίνει αλλά το θέαμα το οποίο αντικρίζω με σοκάρει και με κάνει να ξυπνήσω για τα καλά.

Δίπλα μου - βασικά σχεδόν πάνω μου- κοιμάται ο Αρης. Είναι μπρούμυτα και έχει απλώσει το χέρι του πάνω στην κοιλιά μου.
Ορίστε τι με ενοχλούσε και με έκανε να ανατριχιάσω με αποτέλεσμα να ξυπνήσω.
Δεν τον ενοχλώ και απλά κάθομαι μια τον παρατηρώ αρνούμενη να σκεφτώ πως καταλήξαμε και οι δύο στο ίδιο δωμάτιο από την στιγμή που εγώ ή ίδια έχω βάλει τον όρο των ξεχωριστών δωματίων.

Είναι όμορφος. Βασικά είναι πάρα πολύ όμορφος. Αλλά δεν παύει να είναι και επικυνδινος. Για μένα και την καρδιά μου.

'' Θα με ματιάσεις το ξέρεις;Και ένας κούκλος σαν και μένα ματιαζεται εύκολα ''

Από τις σκέψεις μου με βγάζει η φωνή του Αρη. Αυτή η σεξι φωνή που τώρα είναι περισσότερο γιατί είναι βραγχιασμενη.

'' Εξακολουθείς να με βιάζεις με το βλέμμα σου''
Και τώρα ακούγεται το μελωδικό του χαμόγελο το οποίο με τρελαίνει ακόμη πιο πολύ

'' βέβαια εμενα δεν με χαλάει καθόλου αυτή η ιδέα. ίσα ίσα νομίζω πως την επιδιώκω κιόλας ''

Αστραπιαία ο Άρης έχει μετατοπιστει και εχει πάρει θέση ανάμεσα στα πόδια μου.

'' Εδώ είναι η θέση μου. Και η δίκη σου επίσης ''

Η φωνή του αισθησιακή, τα χέρια του μαλακα σαν βελούδο και τρομαγμένα ανακαλύπτουν κάθε σπιθαμή του κορμιού μου.
Και εγώ έτοιμη να τελειώσω μόνο με ένα του χάδι

'' Εγώ είμαι εδώ απλά για να σε βοηθήσω Άρη. Για τίποτα.... Αουτς ''

Αυτό πόνεσε παιδιά
Το χέρι του Άρη βρέθηκε από τον πισινό μου τον οποίο και χαστούκισε στον λαιμό μου

'' Αυτά θα παθαίνεις κάθε φορά που θα πετας και από μια μαλακια ''

'' Μα δεν είπα κάποιο ψέμα ''

Θέλω να τον νευρίασω και να τον δω να έρχεται στα όρια του

'' Είσαι εδώ γιατι με θες και σε θέλω. Για τίποτα λιγότερο. Έγινα κατανοητός; ''

Το χέρι του βρίσκεται γύρω από τον λαιμό μου.
Το ότι δεν του απαντώ τον κάνει να με σφίγγει περισσότερο

'' ΕΊΠΑ ΚΆΤΙ ΕΓΙΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΌΣ; ''

Αντί να απαντήσω εσυρα το χέρι μου κατά μήκος των κοιλιακών του και ακόμη πιο κάτω φτάνοντας στο μόριο του.
Το βλέμμα του αλλάζει, το πρόσωπο του τώρα το καταβάλλει ο πόθος
Μειδιάζει

'' Έγινα... ''
Μουγκριζει και ύστερα με φιλάει πάθος. Έτσι όπως μόνο εκείνος με κάνει να αισθάνομαι

************************************
"αριστερά και μετά δεξιά"
Κάτι πάει λάθος..... Μα πού στο διάβολο είναι αυτές οι στροφές;
"Άννα είσαι σίγουρη;"
Καθόλου, έχω κάνει χαζομάρα,μα πως γίνεται να μου ξέφυγε μια στροφή;
Σιωπή.....
"ΑΝΝΑ! Σε ρωτάω κάτι το τόσο απλό γιατί δεν μπορείς να μου απαντήσεις; "
" εμ..... Νομίζω..... Πως έχασα μια στροφή.... Αλλά να κοιτά μπορείς να στρίψεις εδώ και να-"

Δεν προλαβαίνω να τελειώσω την περιβόητη πρόταση μου για να καταφέρω να βρούμε και πάλι την δρόμο και ο Άρης μου αρπάζει ότι κρατούσε και με μανία προσπάθει να κατανοήσει προς τα πού πρέπει να οδηγηθούμε!
Παρατηροντας τα ήδη σκληρά χαρακτηριστικά του να γίνονται ακόμη πιο ευδιάκριτα μπορώ να τον επεξεργαστώ με τα μάτια μου και να δώσω στον εαυτό μου μια λογική εξήγηση για τον λόγο που είμαι ερωτευμένη μαζί του!
Τι με έκανε να οδηγηθω σε αυτή την επιλογή; Πως γίνεται να αγαπάμε ανθρώπους οι οποίοι προσπαθούν να μας έχουν του χεριού τους;
Γιατί να τον έχω αγαπήσει βαθιά και ανελέητα και να ξέρω πως μέσα μου δεν θα με επηρεάσει άλλος περισσότερο
"Ελπίζω η σιωπή σου να οφείλεται στο ότι ψάχνεις να βρεις λύση για το πώς θα γυρίσουμε ....Πιάσε μου λίγο το πορτοφόλι μου από τα πόδια σου , Άννα.…Άννα;...Καλά γάμα το θα το πάρω μόνος μου"

Αστραπιαία βγαίνω από τον λήθαργο στον οποίο είχα πέσει και νιώθω τα παγωμένα χέρια του Άρη να διαπερνούν τα πόδια μου και να οδηγούνται όλο και πιο χαμηλά.
Μα τι στο καλό ψάχνει; ΚΑΙ ΓΙΑΤΊ ΑΚΟΥΜΠΆΕΙ ΤΑ ΠΌΔΙΑ ΜΟΥ;
"Άννα μπορείς να ηρεμήσεις; Εγώ είμαι ο Άρης γιατί παθαίνεις κάτι όταν σε ακουμπάω;"
"Ίσως γιατί αγγίζεις κάτι πού δεν σου ανήκει;"
Και όχι όχι ,νομίζω δεν έπρεπε να το πω!
Ο Άρης εξαγριώνεται και ρίχνει τον κάθισμα του αυτοκινήτου πίσω και εγώ μένω εκτεθειμένη μπροστά του.
" Για ξανα παρε το από την αρχή αυτό.. "