Part 19

747 50 8
                                    

#Zawgyi

"အဲ့ဒီ..... အဲ့ဒီ ခရီးကို....မ...မသြားနဲ႕...
သြားရင္.... မင္းရဲ႕ကံၾကမၼာက... မင္းရဲ႕ႏွလုံးသားကို ဝါးၿမိဳပစ္လိမ့္မယ္"🌹

ကြၽန္ေတာ္ လန့္ၿပီး လက္ကို အတင္းဆြဲျဖဳတ္လိုက္သည္...
အဖိုးေျပာေသာ စကားကို ကြၽန္ေတာ့္နားထဲတြင္ ထပ္ခါတလဲလဲၾကားေနရသည္....

"မသြားနဲ႕...... မသြားနဲ႕"🌹

🌹🌹🌹🌹🌹

"အကိုေလး ေလယာဥ္ခ်ိန္နီးေနၿပီမို႔ အထဲဝင္ရေအာင္"

ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္လိုက္လာေသာ body guard ေျပာမွ ကြၽန္ေတာ့္အသိစိတ္မ်ားျပန္ဝင္လာေတာ့သည္...
ကြၽန္ေတာ္ လန့္သြားသည္ကိုသိ၍ သည္ေနရာမွပထုတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္...

ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ကိုလန့္သြားသည္...
ကြၽန္ေတာ့္ဘဝတြင္ ဒီလိုစကားမ်ိဳးအေျပာခံရသည္မွာ ပထမဦးဆုံးျဖစ္သည္

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကံၾကမၼာက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ႏွလုံးသားကို ဘာလို႔ဝါးၿမိဳပစ္မွာလဲ
ထြဋ္ေခါင္ေပးတဲ့ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ဆို အေတာ္ကိုလုံေလာက္ေနၿပီေလ...
ဘာလို႔ ...ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမွ🌹

"အဖိုးႀကီးက လြတ္ေနတာထင္တယ္"

ကြၽန္ေတာ့္အေတြးမ်ား ေဘးနားမွလူေၾကာင့္ပ်က္ျပယ္သြားရသည္
ဒါလည္း တစ္မ်ိဳးေကာင္းပါတယ္ေလ...
အေတြးေတြ လြန္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္ မႏွိပ္စက္ခ်င္ေတာ့ဘူး
ကြၽန္ေတာ္ပဲ ပင္ပန္းရတယ္မလား

🌹🌹🌹🌹🌹

"ေလယာဥ္က ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို ထြက္ၿပီထင္တယ္
10နာရီလေယာဥ်ဆ်ိုတော့ 11နာရီခြဲေလာက္ ေလဆိပ္ဆိုက္လိမ့္မယ္
ညီမေလး အဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ ေလဆိပ္ကိုသြားႀကိဳလိုက္ေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့... စိတ္ခ်ပါ ကိုႀကီးရဲ႕
ညီမေလး မွာလိုက္တာေတြေရာ ပါရဲ႕လား"

"ပါပါတယ္ခင္ဗ်ာ....ေသခ်ာကို ထည့္ေပးလိုက္ပါ့မယ္
ကိုႀကီး Hotel Booking လုပ္ေပးထားတယ္ လိပ္စာပို႔ေပးလိုက္မယ္
ညီမေလး လိုက္ပို႔ေပးလိုက်နော်"

"အိုေခ ခ"

"အဲ့တာဆို ကိုႀကီးလည္း မႏၱေလးသြားဖို႔ျပင္ေတာ့မယ္
တာ့တာ...."

မုန်း🌹Where stories live. Discover now