Bana bir söz vermiştin hatırlıyor musun?
Birlikte yıldızları seyredicektik...
Çocukluğumu adadığım, umudum olan yıldızları
Elbetteki seninle izleyecektim
Sen benim her yaşım değil miydin?
Karanlıktan korkmayacaktım bu sefer
Seni hissedicektim, iliklerime kadar
Belkide sen yıldızları izlerken bende seni izleyecektim
Önce yıllardır kaybedersem korkusuyla ezberlemeye çabaladığım,
Yüz hatlarında gezindiricektim gözlerimi
Sonra gözlerimi kapatıp asla unutamadığım o kokunu içime çekicektim
Belki bir yıldız kayardı
Belki sonsuzluğu dilerdik seninle
Hiç ayrılmamayı...
Fark ettin mi sevgilim?
Bu hayalleri birlikte kurmuştuk ama ben yalnız yazıyor ve yalnız yaşatıyorum
Ne yazıkki korkularım haklı çıktılar
Bak şimdi sen yoksun ben varım
Ve yıldızların altında tek başımayım.
Sen yoksun belki yanıbaşımda ama;
Her gözlerimi kapatışımda ansızın gelir o keskin yüz hatların aklıma.
Sonrası tahmin edildiği gibi
Sırasıyla yaşatırım hiçbir şeye değişemediğim anılarımızı...
Gidişinle birlikte çok değiştim.
Mesela yanında güldüğüm gibi gülmeyi unuttum
Yanında hiç susmazdım şimdi konuşmak bile çok anlamsız geliyor
Yanına gelirkenki özenim de yok kendime
Pek fazla sokağa çıkmıyorum artık anlamsız geliyor tüm eğlenceler
Sen gittin. Bende kendim olmaktan gittim
Kendimi bir sen uğruna terk ettim.
Acıyı öğrendim mesela
Saatlerce durmadan ağlamayı...
Zor günler gelip geçti kapımdan
Korkularımı yaşarken yutkunamadığım hıçkırıklarımla tanıştım mesela
Sen gittikten sonra bir şeyler eksilirken benden teker teker
Zor olsada öğrendiklerimde oldu.
Biz hiç ayrılmayacaktık sevgilim
Peki ya senin o sözlerin...
Onlara n'oldu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir KELEBEK Kadar Mutlu Musun?
PoetryBilinen bir gerçek vardır ki yara yarayı tanır. Belki daha önce hiç tanımadığım sizlerin yarasına dokunabilecek belki de biraz olsun hayatınıza yön verebileceğim. Ben buraya yazdığım her bir cümle sizin sesiniz olsun istiyorum. Umarım yaranızı tanı...
