Bir KELEBEK Kadar Mutlu Musun?

Geldiğin Yer

Şuan da yaşadığın evine değilde
Çocukluğunun geçtiği o eve dikkatli bak
Veya sık sık ziyaret et orayı
Ve düşün...
Çocukluğunun geçtiği sokaklardan birdaha geç mesela
Düştüğünde yanında olanları anımsa
Gökyüzünü heyecanla izlediğin camını seyret
Her şeyi yeniden yaşat.
Şimdi ise bugüne dön
Kimler yanında kalmış?
Gökyüzünü izleyecek vaktin hala var mı peki?
Ne kadar değişmişsin?
Belki de üzerine gelen o duvarlar vardı
Onların orda olduğunu bilmene rağmen dışardan izlemek nasıl bir his?
Ya da çocukluğunda çok ağlayıp şuanda gülmeyi mi tercih edenlerdensin,
Yoksa çocukluğundaki neşeyi özleyen bir yetişkin mi?
O eve iyice bak çünkü o ev sensin...
Her bir metrekaresinde izin var
İlk adımın, korkun, sevincin, kahkahan ,heyecanın...
İlk seni, birdaha birdaha ve birdaha gör
Onu ısrarla yaşat ki,
Nerden geliğini ve nereye doğru gittiğini unutma.
Buna tüm insanlığın ihtiyacı var...
Unutma ki;
Tüm bu değişimlerin nedenidir zaman
İnsanlarsa zamana ayak uyduranlar.
Yaş aldıkça başına gelmiş her olay
Sana kattıkları ve öğrettikleriyle
Seni senden vazgeçirmek zorunda bırakabilir.
Bu yüzden bolca dua et kaybettiğin her insana rağmen, biri olsun.
Senin vazgeçmek zorunda bırakıldığın tüm duyguların onda olsun
Ve eksik kaldığın yanlarından tut elini.
Ona geldiğin yeri göster, gittiğin yer artık o.