Sen gülleri seven bir kadını
Papatyalara aşık eden adamsın...
Bizler ne de tuhafız
Daha küçücük bir çocukken bile aşkın peşinden koşanlarız.
Mesela papatlayalar,
Sevdiğimizin hislerini öğrenmenin en iyi yoluydu onlar.
Düşünüldüğünde bir papatya hiçbir zaman net değildi
Hep bi iki seçeceneği vardı
Zaman ondan kopardıklarıyla tek bir seçeneğe mahkum bırakmıştı kimi zaman
Bizlerde zamana destek çıkardık çoğu zaman.
Sen benim papatyamsın
Net olmayan, en dengesiz yanımsın
Yıllarımı da adamış olsam sana,
Hiçbir zaman sevgisinden emin olamadığımsın.
Kafa karıştırmayı severdin daha çok
Net olmaktansa düşündürmeyi.
Şimdi anlıyorum aslında sen düşündürmekten çok
Kendini hatırlatmayı severmişsin
Soru işaretleri bırakıp etrafına
Kendini hatırlatmak tam da sana göreymiş.
Papatyalarda böyledir:
Avucunda bulunduğu insana sevdiğini anımsatır daima.
Hatırlıyor musun? Sürekli farklı olmayı sevdiğini söylerdin
Umarım farklılık hayatına bir şeyler katmaya başlamıştır
Benim hayatımdan bir sana maal olmuşken.
Elbetteki sana kızmıyorum
Ama kırgınlığım da geçicek gibi değil
Neyse ki artık papatyalar var
Yüzünde güller açması gereken bir kadının ruhunda açmış papatyalar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir KELEBEK Kadar Mutlu Musun?
PoetryBilinen bir gerçek vardır ki yara yarayı tanır. Belki daha önce hiç tanımadığım sizlerin yarasına dokunabilecek belki de biraz olsun hayatınıza yön verebileceğim. Ben buraya yazdığım her bir cümle sizin sesiniz olsun istiyorum. Umarım yaranızı tanı...
